Rhaegal babasının aurasını yeniden gördüğünde heyecanlanmıştı. Uzun zaman önce savaş sırasında bir kere tek görmüştü, şimdi ise tam karşısındaydı. Rhaegal bunun tam gücü olmadığını çok iyi biliyordu.
Aenys aurasını kesti. "Şimdi geç ve otur. Kızıl kan formülünü hemen öğrenmezsin o yüzden her gün burada eğitim yapman gerekiyor. En geç bir ay içinde öğreneceksin."
Rhaegal gülümsedi oturdu ve meditasyon pozisyonuna geçti. Aenys omzuna dokundu ve Rhaegal'ın bedenine daha kolay manayı algılasın diye mana akıttı.
Rhaegal gözlerini kapattı ve zihninin içinde zifiri karanlığa girdi. Etrafında tek bir ışık bile yoktu, babasının ona gönderdiği manayı hissetmeye çalıştı.
Aenys pür dikkat onu izliyordu. "Çok iyi bir şekilde odaklanmış, manayı hissetmesi düşündüğümden daha hızlı olucak gibi."
"Görüyorum." Rhaegal, Aenys'ı düşüncelerinden çıkardı.
"Ne?" Aenys şaşkın bir şekilde söyledi.
"Manayı görüyorum." Dedi Rhaegal yeniden.
"Emin misin? Daha yeni başladın. Belki de bir yanılsama görüyorsun."
"Hayır, kesinlikle hissediyordum. Bedenimi sarmış şekilde ve bedenimi daha sıcak hissettiriyor."
Aenys hala şaşkındı bu yüzden manadan bilye kadar bir top yaptı.
"Pekala doğrulamak için bir mana topu yaptım, nerde olduğunu bana göstermeni istiyorum."
Aenys mana topunu Rhaegal'ın başının arkasına yönlendirdi.
"Başımın arkasında." Dedi Rhaegal.
Aenys yutkundu ve manayı sağ tarafına gönderdi.
"Şimdi de sağ tarafımda."
Aenys bu durum karşısında şaşkınlığa uğradı. Ejderhası Grayghost bile olanları şaşkınlıkla izledi.
"Bu mümkün mü ki?" Dedi Grayghost.
"Bilmiyorum..."
Daha mana eğitimine başlayalı bir saat bile olmamıştı ama şimdiden manayı hissetmeye başlamıştı. Aenys bunun anormal bir durumun bile ötesinde olduğunu düşünmüştü. Sonuçta mana eğitimi aldığı gibi manayı hisseden ve gören kaç kişi vardı ki? Hayır. Bunu yapabilen kıta üzerinde kimse yoktu.
Aenys bir şeyler denemek istedi, bunun için çok erken olduğunu biliyordu ama yine de denemek istiyordu. Rhageal'ın kanına mana akıtıp ejderha hücrelerini harekete geçirdi.
Mana ejderha kanı ile yapışmaya başladı ve kızıl kan formülü Rhaegal'ın ejderha kanına işleniyordu. Rhaegal bunu anladığında gülümsedi.
Etrafındaki mana parçacıklarını kalbinin yanına toplamaya başladı. Mana parçacıkları birbirine yapışıp bir yıldız gibi parlamaya başladılar. Rhaegal çekebildiği kadar mana çekmeye çalışıyordu.
En sonunda Rhaegal'ın kalbindeki yıldız tamamlanmıştı. Aenys elini geri çektiğinde büyük bir patlama oldu.
Boom!!!
Kulübenin kapısından kara dumanlar hızlıca çıktı. Rhaegal eliyle önündeki dumanları itmeye başladı.
"Baba!!"
Rhaegal yutkundu. "Fazla mı ileri gittim?!!" Diye düşündü.
Kara dumanların içinden iki parlak göz göründü. Parmaklarını şıklattı ve etraftaki duman dağılıp gitti. Aenys bir çizik bile almamıştı, Rhaegal şaşkınlıkla baktı.
"Ne oldu? Böyle bir şeyden hasar alacağımı düşünmemiştin değil mi? Yıldızına çok yüklendiğin için anlık bir mana patlaması oldu o kadar. Bir daha ki sefere dikkatli ol, benim yerime başka birisi olsaydı çoktan etkilenmiş olurdu." Dedi.
Rhaegal yutkundu ve başını hızlıca salladı. Normalde böyle bir anlık patlama yarı tanrı alemine geçmiş birini bile etkilerdi ama Aenys bundan bir çizik bile almadan kurtulmuştu.
Aenys oğlunun omzuna dokundu ve ejderha malikanesinin avlusuna geldi.
"Biraz dinlen, yıldızını yeni yaptın. Şimdi yorgun olmalısın."
"Tamam baba." Rhaegal hızlıca malikaneye girdi ve odasına doğru gitti.
Aenys arkasından onu izlemeye başladı. "Bu çocuk normal değil." Dedi kara ejderha.
"Kesinlikle."
"Yaptığını gördün mü?" Dedi Grayghost.
"Evet, mana patlaması olacağını biliyordu. Bu yüzden hızlı hareket edip etraftaki mana dalgalanmalarını etrafına toplayıp patlama hasarını mana dalgalanmalarına yaydı, bu şekilde patlamadan hasar görmedi."
Grayghost Rhaegal'ın bu hareketinden dolayı etkilenmişti.
"Evet bu çok iyi bir şey ama en önemlisi ejderhası."
Aenys tek kaşını kaldırdı. "Ejderhası mı?"
"Evet, fark etmedin mi? Başından beri ejderhası gölgesindeydi."
"Ne?" Aenys şaşkın bir yüz ifadesi ile baktı.
"Evet, bende başta şaşırdım ama otorite mi kullanıp ona söz geçirmeye çalışsam bile tam konuşmaya başlayacağı sırada bir şekilde bayıldı. Bunun sebebi ben değildim veya kendisi."
Aenys çenesini kaşıdı. "Burada neler dönüyor..."
İlk önce hemen manayı hissetmesi, bir saat içinde bir yıldız yaratması, manayı ustalıkla kullanması...
Şimdi de daha ejderha kralından eğitim almadan binicisinin gölgesine girmeyi öğrenmesi. Bu sorular Aenys'ın aklını kurcalayıp duruyordu. Aenys malikaneye doğru girdi ve çalışma odasına gitti.
Raflardaki geçmişten günümüzde kadar gelen tüm ejderha kayıtlarını incelmek için masaya indirdi. Eski ve tozlu üç tane kalın kitap vardı. Hepsi deri bir kapakla yapılmıştı ve Dragonblood ailesinin simgesi olan kılıç tutan ejderha arması vardı.
Aenys yavaşça kitabı açtı ve sayfaları tek tek karıştırmaya başladı. Gece geç saatlere kadar süren incelemede böyle bir şey hiç görmemişti.
Aenys bir iç çekti ve koltuğuna yasladı.
"Hiçbir şey yok. Bir aydan daha erken manayı hissedenler için bile normal olmayan bir durum deniyor ama öğrendikten dakikalar sonra yıldız yapan biri için..."
Aenys'ın aklı iyice karışmıştı. Oğlunun bir dahi olduğunu biliyordu ama beklentisinin üzerine çıkacağını hiç tahmin etmemişti. Ejderha tarihinde hiç görülmemiş olaylar üst üste olmuştu.
Aenys kurucularının kılıcı olan Havada asılı siyah renkli kıvrımlı kılıç olan Aberyum'a baktı.
"Sence yeniden reankarne mi oldu?" Dedi Grayghost.
"Bilmiyorum... böyle bir şeyin olacağını bile düşünmüyorum. Ama bir ihtimal reankarnasyon gerçekse ve kurucu atamız yeniden doğmuşsa..?"
Aenys'ın aklına başka bir şey gelmiyordu. Çünkü tarih boyunca İzaya Dragonblood'dan daha anormal biri görünmemişti, şimdiye kadar.
Kapı açıldı. "Aenys hala uyanık mısın?" İçeriye gelen Reyla Dragonblood'du.
Aenys'ın biricik ve tek aşkı. Güzel uzun örgülü beyaz saçları ve yakut gibi parıldayan kırmızı gözleri göz alıcıydı. Keskin çene hatları ile adeta bir tanrıça gibi parıldıyordu.
"Evet, yapmam gereken bir kaç iş vardı."
Reyla Aenys'ın yanına geldi ve sırtına yaslanıp yanağından öptü.
"Bu kadar çalışma yeterli, dinlenmen gerekiyor. Çocuklar uyudu ve seni beklemekten sıkıldım."
Aenys, Reyla'nın elini tuttu. "Biliyorum ama buradan emekli olduğumda seni artık bekletmeyeceğim."
Reyla bir iç çekti, "senin emekli olmanı mı bekleyeceğim? Bu düşündüğümden daha uzun sürecek. Çocuklarımız hala çok genç onlara devretmek için hala çok zaman var."
"Haklı olabilirsin ama sanırım hızlı büyüyüp gelişen birisi var."
Reyla tek kaşını kaldırdı. "Kim?"
Aenys gülümsedi. "Bunları şimdilik geride bırakalım, yarın bunu detaylıca konuşuruz. Şimdi şöyle bana hiçbir zaman bu odaya gelmeyen sen neden şimdi buraya geldin?"
Reyla gülümsedi. "Belki kocamı özlemiş olabilirim, sonuçta son iki haftadır onu hiç görmedim. Daha yeni geldin ama ortadan kaybolup durdun."
Aenys, Reyla'nın yumuşak beyaz saçlarını öptü. "Bende seni özledim, sanırım seni biraz fazla boş bıraktım. Uzun zamandır seninle hiç ilgilenemedim, bu hatamı telafi etmenin bir yolunu bulacağım."
Reyla, Aenys'ın omuzlarını bırakıp kucağına oturdu ve başını göğsüne yasladı. "Aenys iyi ki benim yanımdasın. Sen olmadan ne yapardım bilmiyorum."
Aenys, Reyla'nın sırtını sıvazladı. "Buraya kadar dayanmamın sebebi sen ve çocuklarım. Sizin sayenizde bu aileyi bir arada tutuyorum, sizin için her şeyi yapmaya hazırım."
Reyla ve Aenys göz göze geldiler. "Merak etme aşkım, bir daha o günler asla gelmeyecek. Ailemiz her zaman birlik olucak, birlikte her şeyin üstesinden geleceğiz. Her geçen gün çocuklarımız büyüyor, onlara bakınca bizim çocukluğumuz aklıma geliyor. Onlarında bizim gibi mutlu olmasını istiyorum."
Aenys anlını Reyla'nın anlına dayadı. "Merak etme, küçüğümüz sorun çıkarmazsa hiçbir şey olmayacak."
Reyla güldü. "Biraz yaramaz olabilir ama özünde iyi bir çocuk. Belki biraz içine kapanık ve biraz da suskun biri olabilir ama yine de hala bizim çocuğumuz."
Aenys, Reyla'nın yanağını sıktı. "O zaman böyle kusurları olmayan bir çocuk daha yapalım."
Reyla güldü. "Ciddi değilsin değil mi?" Gülmeye devam etti.
Aenys hafif sırıttı ve sessiz kaldı. Reyla aniden gülmeyi kesti.
"Sen ciddisin..."
Aenys Reyla'nın dudağından öptü, bu ani öpücük karşısında Reyla şaşkın bir surat ifadesi takındı.