នាងតូចចូលបន្ទប់ទឹក ងូតទឹកជម្រះកាយ រួចរាល់ហើយ នាកឋ៏ចេញមកវិញ នាងបម្រុងទៅគេងលើសាឡុង តែប្តីនាងគេមិនព្រមទេ គេធ្វើមុខមក់ៗ ដាក់នាងគួរឱ្យអាណិត ហើយគោះគ្រែ ហៅនាង មកគេងក្បែរ ណ្ហើយចុះខ្ជិលឈ្លោះ អាណិតមនុស្សពិការ នាងក៏ព្រមឡើងទៅគេងក្បែរគេ នាងគេងបែរខ្នងដាក់គេ ព្រោះជ្រេញមុខគេ តែច្រមុះកំហូច
លួចថែថើប កញ្ចឹងកសខ្ចីរបស់នាង ថើបហើយថើបទៀត ចំណែកឯដៃរវាម ឱបស្ទាប ច្របាច់ដើមទ្រូងនាងលេង
ដូចកូនក្មេង ៖
" ដៃលោកចេះតែកើតស្អី? " បើថាឱ្យនាងគេងស្រួលម្តងគឺអត់នោះទេ គេតែងតែរំខាននាង ខូចជាងពេលនៅត្រូវគ្នាទៅទៀត នាងគ្រវាសដៃគេចេញ ហើយយកកែងដៃអុកក្បាលពោះគេ។
" ដៃធ្លាប់រាវ អ៊ួយ!អូន " ប៉ិនតមាត់ លួចញញឹមពេលញ៉ោះនាង ហើយនាងក៏និយាយចូល នាងឆ្លៀតមួលក្បាលពោះគេថែម។
" កុំឱ្យខ្ញុំអស់ការអត់ធ្មត់ណា " អៃលីងបម្រះខ្លួនបន្តិច រក្សាគម្លាតពីប្តីនាង។
" សុំមួយមក បើឱ្យបងមួយ អូននិងគេងបានស្រណុកខ្លួន "
បើថាមិនបានញ៉ោះឱ្យនាងខឹងទេ គឺនៅមិនស្ងប់ ដៃរវាម
លាត់សើយរ៉ូបប្រពន្ធហើយ ទទូចសុំនាងត្រង់ៗ។
" ពិការហើយ នៅឃ្លានដាច់ដាបទៀត អត់! " នាងឆ្លើយទាំងដាច់អហង្ការ នាងបដិសេធ ជាមួយបុរសរោគចិត្ត ដែលគេងក្បែរនាង។
" សឺត!! បើដឹងថាបែកយូរហើយឆ្នាសបែបនេះ មកជួបតាំងពីយូរ " ច្រមុះកំហូចថើបត្រដុសថ្ពាល់ក្រពុំ រលោងស្រិល បន្តមកដល់គលទ្រូង មូលក្លំ ហើយក៏បន្លំ ព្យាយាមចាប់នាង។
" ដេកទៅ មើល៍!! អ្ហា៎ស!! " នាងរុញគេចេញ ខ្លួនប៉ិនដំរី មកសង្កត់នាង តែហួសពេលហើយ ថេយ៉ុងដៃរហ័សណាស់ នាយចាប់ទាញស្រាតយកលីអូថប្រពន្ធចេញ បោះចោលទៅម្ខាងហើយចាប់សង្កត់ដៃនាងជាប់ លក្ខណះសុំត្រឹមត្រូវនាងមិនព្រមឱ្យ គឺមានតែវិធីចាប់បង្ខំទេ។
" តែមួយទេ សុំអង្វរ ដាច់ខ្យល់ងាប់ឥលូវហើយ " អង្វរអូន អង្វរហើយ អង្វរទៀត តែបើអូនមិនព្រមតាមសម្រួល ក៏បងចាប់បង្ខំដែរ ថេយ៉ុងមិនចោលចរិតពីមុនឡើយ។
" ខុសរបៀប អ្ហឹម..." និយាយប្រកែកមិនទាន់ចប់ផង លោកប្តីកំហូច សង្គ្រប់ថើបបបូរមាត់នាង ថើបញីញក់ ស្ទាបអង្អែលសព្វប្រាណ ត្បិតថាខ្លួនឈឺ តែប្រឹងទប់ឡើងទ្រោបលើនាង រាវដៃទៅក្រោម ស្ទាបលាត់សើយរ៉ូបគេងយប់របស់នាង
ដៃម្ខាងសង្កត់ដៃនាងជាប់ ដូចចាប់ជំរិតអ៊ីចឹង នាទីបន្ទាប់ក៏ ៖
" អ្ហឺស!! អ្ហា៎ស!! អាឆ្គួត " ចង្កេះតូចទន់ រែងរង្គើតាមចង្វាក់រុញផ្ទប់របស់ប្តី រុញទៅមុខរុញទៅក្រោយ ដៃនាងស្រវាឱបកគេតែចិត្តកំពុងខឹង ជេរផងខឹងផង។
" ពិរោះណាស់ អ្ហឺស!! " ទោះជើងឈឺវាមិនមែនជាបញ្ហាធំឡើយសម្រាប់នាយ ចាត់ការអូនប៉ុណ្ណឹង គឺងាយស្រួលខ្លាំងណាស់ ថេយ៉ុងថ្ងូរសម្ងំយកក្តីសុខ ឥតគណនា។
" អ្ហាយ!! ហ្អឹកៗ "
" អ្ហឺស!! ហ្សឺត..."
" លោកឯង អ្ហា៎ស!! "
[ ផ្លាប់!! ផ្លាប់!! ហ្សឺស!! អ្ហា៎ស!! អ្ហាយ!! " សំឡេងថ្ងូរផ្តាច់ទឹកនៃការដល់ត្រើយសុភមង្គល ថេយ៉ុងហត់អស់កម្លាំងគេងទ្រោបលើប្រពន្ធ សម្ងំបញ្ជូលសាធាតុរាវ ចូលទៅក្នុងខ្លួននាងតែនាងរុញគេចេញ ហើយស្រវាទាញរ៉ូបបិទបាំងភាពសិចសុីរបស់វិញ ក្រោយបញ្ចប់គ្រប់យ៉ាង នាងធ្វើមុខក្រញូវខឹងងរង៉ក់ដាក់ប្តី ប្រុសស្អីឃ្លានដាច់ដាបបែបនេះ។
" កុំអ៊ីចឹងមើល ប្តីដឹងខុសហើយតើ! " នាងយំ នាយដឹងថានាយហួសហេតុ ក៏ពិតមែន តែដើម្បីចង់ត្រូវគ្នាវិញ សុខចិត្តធ្វើទាំងបង្ខំ បើដឹងថានាងស្អប់ក៏ដោយ តែហាមចិត្តមិនបាន ព្រោះស្រលាញ់នាងខ្លាំង។
" ហ្អឹក!! " អៃលីងយំខ្សឹបខ្សួល ស្អប់ទង្វើថោកទាបរបស់ប្តីនាង គេមិនដែលផ្តល់តម្លៃឱ្យនាងទេ កន្លងមកបែបណា
ពេលនេះ ក៏នៅតែបែបហ្នឹងដដែល។
" ប្តីសុំទោស មកពីប្តីស្រលាញ់អូនពេក អូនផ្អែម អូនមានជាតិដូចដើម អូនតឹងណែន បងចូលចិត្ត សឺត!! " ដៃមាំឱបក្រសោបប្រពន្ធពីក្រោយ ហើយថើបសៀតផ្កានាង ឱបផងថើបផង ជាវិធីតែមួយដែលថេយ៉ុងយកចិត្តប្រពន្ធ។
" ឈប់និយាយ ហ្អឹក!! " នាងខាំមាត់បង្ហូរទឹកភ្នែក នាងស្អប់ចរិតរបស់គេ តែងចង់ឈ្នះនាងរហូត។
" មុននេះប្តីបាញ់ចូល ដើម្បីសុភមង្គលពួកយើង ត្រឡប់មកដូចដើម " ប្រពន្ធខឹងអ៊ីចឹងហើយ នៅមានចិត្តលេងសើចទៀត នាងពោលសម្តីស្ងួតធេងដេញគេ ម្តងហើយម្តងទៀត បេះដូងមិនអាចបែងចែកបាន ព្រោះស្នាមរបួសចាស់
នៅដិតដាម ឈឺចុកចាប់ពេញដើមទ្រូង។
" ស្អែកទៅអូស្ត្រាលីវិញទៅ "
" អូន...សឺត!! "
" ខ្ញុំនិងលោកចប់គ្នាយូរហើយ ខ្ញុំសងកម្មលោកអស់ហើយ "
" កុំនិយាយដូច្នេះ បងទទួលយកមិនបាន "
" ខ្ញុំមិនទាមទារអ្វីទេ ទោះខ្ញុំបានបាត់បង់កូន ទោះបាត់បងលោកយាយ ក៏ខ្ញុំអហោសកម្មឱ្យលោកដែរ កុំគិតថាខ្លួនឯងខុស ខ្ញុំជាអ្នកខុស ខ្ញុំខុសដែលកើតមកស្គាល់លោក " នាងនិយាយហើយ បម្រុងចុះចេញពីគ្រែ ចាកចេញពីគេឥលូវនេះ វិនាទីនេះ តែគេស្រវាឱបនាងជាប់ រៀបរាប់ទាំងកម្សត់ទាំងដែលនាងបាត់បង់គ្រប់យ៉ាង អស់រលីងពីខ្លួន។
" អូន...ជុប!! រឿងកូនបងដឹង បងទទួលកំហុស ថាបងខុសពិតមែន បងខុសចំពោះគេ ទើបបងព្យាយាមលុបលាងបាបកម្ម ដែលបងសាង ឱ្យវាធ្លាក់លើបងចុះ ទាំងរឿងលោកយាយអូន កុំឱ្យបងខុសលើអូនទៀតអីណា
បងសុំអង្វរ " ថេយ៉ុងហូរទឹកភ្នែក ពេលនាងរំលឹកដល់រឿងកូន នាមជាឳពុកម្នាក់ មិនបានសូម្បី តែឃើញមុខកូន
ជាលើកចុងក្រោយ នាងឈឺនាងពិបាកវេទនា ក៏គេមិនដឹង ព្រោះខ្លួនគេនៅជាប់ពន្ធនាគានៅឡើយ យ៉ាងណាប្តីម្នាក់នេះដឹងរាល់កំហុសឆ្គង។
" ចាប់ពីស្អែកទៅ កុំព្យាយាមក្បែរខ្ញុំ ឬតាមខ្ញុំទៀត ទោះជាយ៉ាងណា ក៏ដោយ ក៏រឿងពួកយើងមិនអាចវិលត្រឡប់ដូចដើមបានទេ "
" បងបាត់បងម្តាយអូនម្តងហើយ កុំឱ្យបងបាត់បងអូនទៀតអីណាអៃលីង "
" ទាក់ទងអីនិងម៉ាក់ "
" ម៉ាក់អូនជាសង្សាបង ពេលរៀនសកលវិទ្យាល័យ នៅអាមេរិចជាមួយគ្នា ក្រោយមកទៀតពួកយើងបែកគ្នា ដោយសារលោកយាយអូនបំបែក កន្លងទៅប៉ុន្មានឆ្នាំ នាងក៏រៀបការប្តីថ្មី ពេលនាងចាប់ផ្តើមមានកូន គ្រូពេទ្យពិនិត្យថានាងមានរោគមហារីក ដំណាក់កាលចុងក្រោយ នៅក្នុងខ្លួនខណៈពរពោះអូន ពេទ្យឱ្យរើសរវាងបង្កើតអូនចេញ និងទម្លាក់អូនចោល តែម៉ាក់អូនជ្រើយយកអូន នាងសុខចិត្តសម្រាលកូនមុនខែ បរិច្ចាកបេះដូង ឱ្យលោកយាយអូន ខណៈលោកយាយអូន មានបញ្ហាបេះដូងធ្ងន់ធ្ងរ ហើយប៉ាអូនក៏លាក់អូនមករហូត មានតែបងទេដែលដឹង ក្រោយទទួលសំបុត្រនាងចុងក្រោយ នាងផ្ញើអូននៅ
និងបង " ថេយ៉ុងមិនដែលទម្លាយរឿងនេះចេញមកទេ ព្រោះបេះដូងវាឈឺចុកចាប់ ហួសនិងថ្លែង ក្រោយម្តាយអៃលីងបាត់បង់ជីវិតទៅ សំបុត្រមួយបានទៅដល់ដៃរបស់
ថេយ៉ុង ដើម្បីឱ្យថេយ៉ុងជួយមើលអៃលីងជំនួសនាងផង ទាំងដែលអៃលីងជសក្មេងម្នាក់ ដែលកើតមកទាំងកម្សត់។
" កុហស រឿងប្រឌិត ម៉ាក់ស្លាប់ដោយសារសម្រាលខ្ញុំមិនចេញ ហ្អឹក!! " នាងដឹងត្រឹមថា នាងជាដើមហេតុធ្វើឱ្យម្តាយនាងស្លាប់ ហើយនាងមិនជឿនៅអ្វីដែលថេយ៉ុងនិយាយនោះទេ។
" ជឿបងណា ជុប!! ការពិតវាបែបហ្នឹងមែន លោកយាយអូនជាមនុស្សអត្មានិយមបំផុត " មែនចង់រៀបការជាមួយ
ឡ័រសៀ ព្រោះតែទ្រព្យសម្បត្តិរបស់ឡ័រសៀនោះទេ
គឺព្រោះចង់លួចមើលថែអៃលីង បានក្បែរអៃលីង សម្តីដែលថេយ៉ុងនិយាយទាំងប៉ុន្មាន មិនបាននិយាយកុហសភូតភរទេ។
" មិនពិតទេ មិនជឿ ហ្អឹកៗ " នាងយំហើយយកដៃបិទត្រចៀកខ្លួនឯង យំគ្រវីក្បាល មិនទទួលស្គាល់ការពិត នាងមិនអាចទទួលយកបានទេ។
" វាជាការពិត អូហ៌ភ្លេច!! ក្រោកឡើងសិនមក "
" លោកប៉ិនសម្តែងរឿងណាស់ "
" នេះជាខ្សែក របស់ម្តាយអូនឱ្យមកបង ក្នុងនេះមានឈាមរបស់នាង លាយសរសៃសក់ ១សរសៃ ពួកយើងប្តូរគ្នានៅថ្ងៃបុណ្យសង្សារ បងទុក្ខឱ្យអូនវិញ ព្រោះអូនជាកូននាង " ថេយ៉ុងបានឈោងដៃទៅយកខ្សែក របស់ម្តាយនាងដែលគេដាក់ជាប់ខ្លួនរហូត តាមកាបូបលុយ ដកចេញមកបង្ហាញនាង បញ្ជាក់ថាគ្រប់យ៉ាង វាជាការពិត។
" ចុះឯណារបស់លោកឱ្យម៉ាក់? " នាងនៅឆ្ងល់ហើយសួឬចង់ដឹង នាងខ្លាចថាថេយ៉ុងប្រឌិតរឿង ឡើងមក។
" ថ្ងៃបុណ្យសព្វនាង គ្មាននរណាស្គាល់បងទេ បងលួចចូលស្ងាត់ៗ ហើយបូជាខ្សែកនោះឱ្យនាងរួចហើយ វាជាខ្សែកបញ្ចាំចិត្ត ទាំងនេះជាពាក្យពិត បងមិនកុហស ឱនមកបងពាក់ឱ្យ ត្រូវធ្វើជាផ្កាមួយទងដែលរីកក្រោម ពន្លឺព្រះអាទិត្យ ដើម្បីម៉ាក់អូន " ថេយ៉ុងនិយាយចេញមកសុទ្ធតែមានហេតុផល ត្បិតថាធ្លាប់ស្រលាញ់ម៉ាក់អៃលីង តែទំហំចិត្តដែលស្រលាញ់អៃលីងវាធំធេងខ្លាំងណាស់ ខ្លាំងជាងអ្វីទៅទៀត។
" ដូច្នេះទើបលោកស្អប់លោកយាយ? " ទឹកភ្នែកមួយតំណក់ ក៏ហូរចុះមក ក្រោយដឹងការពិត រឿងរ៉ាវដែលនាងមិនធ្លាប់ដឹង តាមពិតនាងទៅវិញទេ ដែលគួរឱ្យសង្វែកជាងគេ។
" រឿងមនុស្សចាស់ ក្មេងដឹងមិនល្អ ដឹងប៉ុណ្ណឹងបានហើយ "
" លោកស្រលាញ់ម៉ាក់ជាងខ្ញុំ? "
" ហ្អឺស!! ក្មេងឆ្គួតប្រៀបធៀបធ្វើអី? "
" វាជាការពិត លោកមិនដែលស្រលាញ់ខ្ញុំទេ លោកអ៊ុប!! "
ក្មេងមាត់រឹង ក្បាលរឹង ហើយរឹងរូស ពូកែផ្តឺផ្តង ធ្វើឱ្យប្តីគ្រឺតនាងពេក ក៏ចាប់នាងថើបបំបិតមាត់ ថើបរហូតដល់នាងអន់ចង់ ហើយស្តាប់គេនិយាយបន្ត។
" ជើងបងឈឺ បងមិនចង់ឈ្លោះ បើបងឈ្លោះអូនញ័រជើងមិនខាន ក៏មិនបានគេងដែរ យប់នេះ " ថេយ៉ុងចូលចិត្តញ៉ោះនាងណាស់ ចូលចិត្តបន្លាចនាង តាំងពីដើមមក ស្រលាញ់នាង មិនឱ្យនាងដឹងចិត្ត តែពេលនេះសុំបើកចំហរ ព្រោះខ្លាចបាត់បង់នាង។
" បញ្ជាក់ថាលោកមិនដែលខ្លាចខ្ញុំ? " ក្បែរកំពូលរករឿង នាំឈ្លោះ ថេយ៉ុងចាប់ផ្តេករាងតូចឱ្យគេងវិញ ហើយឱបនាងជាប់ទ្រូង តែក្មេងកំហូចនៅតែដេញសួរនាំ។
" ជុប!! គេងមកយប់ហើយ " ថេយ៉ុងបញ្ចេញស្នាមញញឹម ផ្អែម ហើយឱបនាងតូចជាប់ទ្រូង តែនាងនៅតែមិនព្រមគេង មិនអស់ចិត្ត មិនសុខសុខចិត្តឡើយ។
" លោកនិយាយសិនមក "
" ខ្លាច! ខ្លាចបាត់បង់អូន ខ្លាចជាទីបំផុត "
" លោកនិយាយទាំងចិត្តមិនស្មោះត្រង់ "
" ហែកបេះដូងបងមើលទៅ "
" ឆ្គួត!! "
" គេងទៅក្មេងតូច រាត្រីសួស្តីបងប្រពន្ធសម្លាញ់ "
" ខ្ពើមចរិត "
______
មីនស៍ហ្វា
Cmt សាច់រឿងផង
To be continue