ព្រឹកថ្ងៃថ្មី ហ្វីយ៉ាយំតាំងពីយប់ រហូតដល់គេងលក់ ថ្មើរនេះហើយ នាងទើបតែងើបពីគេង ក៏មានអារម្មណ៍ថា ឈឺស្រកៀជើង នាងក្រោកឡើងអង្គុយ យកដៃស្ទាបជើងទើបដឹងថា មានរស់ម្យ៉ាងជាប់ជើង របស់នាង ៖
" អ្ហាយ!! ហ្អឹកៗ ប៉ាជួយកូនផង យ៉ាយ៉ាខ្លាច អ្ហឹកៗ "
" ប្រឹងស្រែកធ្វើស្អី សុីទៅបបរ "
" ប្រាវ!! យើងមិនសុីទេ " ហ្វីយ៉ាស្រែកចាច ពេលភ្ញាក់មកជើងជាប់ឃ្ទាស់ ហើយបានឃើញវត្តមានមនុស្សដែលនាងស្អប់ យកអាហារ មកឱ្យទៀត នាងគ្រវាសវាចេញរហូតដល់គម្ពប់ ចោលទៅលើឥដ្ឋការ៉ូ។
" មិនសុីហ្អេស? មកនេះ " ស៊ូគីមក៏ស្ទុះ មកក្របួចសក់ស្រីតូចហើយចាប់ រុញក្បាលនាងតូច ចង់ឱ្យនាងឱនលិឍបបរ ព្រោះលោកជំទាវបញ្ជាឱ្យនាងយកមក។
" នាងឆ្គួតលែងយើង លែង..." នាងតូចប្រវេប្រវា ប្រតាយប្រតប់ ព្យាយាមរុញស៊ូគីមចេញ។ឲ
" លិឍទៅ លិឍឱ្យអស់ទៅ យើងចាំថ្ងៃសងសឹក នាងមកយូរហើយ " កម្លាំហ្វីយ៉ាខ្សោយជាងស៊ូគីម រុញក្បាលហ្វីយ៉ាចង់ឱ្យនាងលិឍកាកសំណល់បបរ ដែលកំពប់នោះ។
" មកនេះផាច់!! ព្រហើន " អ្នកបម្ើក្នុងផ្ទះ មកទាន់ពេលក៏ក្របួចសក់ស៊ូគីម រួចចាប់ទះកំផ្លៀងស៊ូគីមមួយកំផ្លៀង។
" មានរឿងអីស៊ូគីម "
" ហ្អឹកៗ ជំទាវអ៊ំ គឺអ៊ំស្រីទះកំផ្លៀងខ្ញុំ មុននេះខ្ញុំលួងហ្វីយ៉ា បញ្ចុកបបរនាង គ្រាន់តែគំពប់បន្តិចសោះ "
" ហ្អឺស!! សម្តែង " ហ្វីយ៉ាថយមកអង្គុយលើពូកវិញ នាងសើចចម្អក ស៊ូគីម តែត្រូវលោកយាយថាស្តីឱ្យថែម ហ្វីយ៉ាខឹងពេក ក៏ស្ទុះទៅទះកំផ្លៀងស៊ូគីមបន្ថែម។
" កុំបញ្ចេញចរិតពាលឱ្យយាយឃើញណាហ្វីយ៉ា "
" ឆ្វើយ!! ថោកទាប គម្រក់ ផាច់!! "
" ហ្វីយ៉ាឈប់ "
" កុំមកជិតចៅ ព្រោះចៅស្អប់ជំទាវយាយ ជឿតែម្ខាង មិនស្តាប់ហេតុផល "
" ថ្ងៃណាមួយ ចៅនិងយល់ ពីបំណងល្អរបស់យាយ
ថាយាយចាស់ម្នាក់នេះ ស្រលាញ់ចៅប៉ុណ្ណា
យកបបរថ្មីមក "
" ចៅមិនញ៉ាំទេ ចង់គេង "
" លេបថ្នាំនេះសិនទៅ " លោកជំទាវយកថ្នាំមួយប្រភេទ មកឱ្យចៅស្រីលេប។
" ជាអ្វី? " នាងតូចដែលអង្គុយយំ ឱបក្បាលជង្គង់ ក៏ងាកមកមើលលោកយាយ។
" យាយនិងមិនប្រាប់ប៉ាចៅ ព្រមទាំងយាយបង្កើត
របស់ចៅ រឿងយប់មិញចាត់ទុកជាអសារបង់ យាយនិងប៉ះប៉ូវគ្រប់យ៉ាង ជូនចៅវិញ " លោកជំទាវបានយកថ្នាំពន្យាកំណើត មកឱ្យចៅស្រីលេប ដោយបង្ខំនាង រហូតដល់នាងលេបចូលទៅក្នុងពោះបាត់។
" ជំទាវយាយ មិនយល់ពីចៅ ហ្អឹកៗ ចៅមិនលេបទេ
ខេះខេះ!! "
" ចៅនៅតែជាចៅសំណព្វរបស់យាយ ជារឿងរហូត "
" អ្ហឹកៗ ជំទាវយាយ អាក្រក់ណាស់ ហ្អឹកៗ "
" សឺត!! យាយធ្វើនេះព្រោះយាយ ស្រលាញ់ចៅណា
ហ្វីយ៉ា "
" អ្ហាយ!! ចេញទៅហ្អឹកៗ ចេញទៅខ្ញុំស្អប់លោកយាយ "
ប្រហែលប៉ុន្មានម៉ោង ក្រោយមក លោកជំទាវចនឱ្យអ្នកបម្រើ ឡើងមកបញ្ចុកបបរហ្វីយ៉ា តែគាប់ជួន នាងតូចបានដួលសន្លប់
ជើងជាប់ច្រវ៉ាក់ នៅលើកម្រាលឥដ្ឋ ដេកបែកពពុះមាត់
ក្អួតពេញពូក និងការ៉ូ ៖
" អ្ហាយ!! លោកជំទាវ លោកជំទាវ ជួយផងៗ " អ្នកបម្រើស្រែកឡើង ទាំងភិតភ័យស្ទើរភ្លាត់ព្រលឹង ទម្លាក់ថាសអាហារ
ចោលភ្លាម។
" មានរឿងអី ហ្វីយ៉ា! ហ្វីយ៉ាចៅ ឆាប់ហៅគ្រូពេទ្យមក ឆាប់ឡើង " លោកជំទាវម្នីម្នា ភ័យឆ្លេឆ្លាពេញផ្ទះ ប្រាប់ឱ្យអ្នកបម្រើហៅ
គ្រូពេទ្យផ្ទាល់ខ្លួនមក ជាបន្ទាន់។
រំលងទៅប្រហែល១៥នាទីក្រោយមក គ្រូពេទ្យបានមកដល់ ជួយបន្សាបថ្នាំ ដែលសេសសល់ ក្នុងក្រពះនាង ហើយព្យួរសឺរ៉ូមដល់ នាងតូច មុននិងរៀបរាប់ ប្រាប់អាការៈ ចុះខ្សោយរបស់នាងតូច ៖
" អ្នកនាងតូច ប្រតិកម្មជាមួយថ្នាំពន្យាកំណើត ហាមផ្តាច់ក្នុង
ការប្រើប្រាស់ប្រភេទថ្នាំនេះ ម្តងទៀត ជៀសវាងកើតទៅជា
បញ្ហាធំ " ក្រោយពិនិត្យ និងផ្តល់ថ្នាំបន្សាបរួច គ្រូពេទ្យក៏បានប្រាប់ណែនាំ ដល់លោកជំទាវចន ជៀសវាងឱ្យក្មេងប្រើថ្នាំពន្យាទៀត ចំណែកទឹកមុខលោកជំទាវ ក៏មិនសូវស្រស់ស្រាយ សប្បាយចិត្តប៉ុន្មានទេ ពេលដឹងកំហុសខ្លួនឯង ខឹងកម្រោលចូល មួយពេលភ្លេចគិត ដល់អាយុជីវិតចៅស្រី។
" ចាស!!លោកគ្រូពេទ្យ អគុណច្រើន ដែលជួយជីវិតនាង "
រយះពេល៧ថ្ងៃកន្លង ដែលម្ចាស់តូចនិងនាងតូចមិនបានជួបគ្នាសូម្បីតែមួយថ្ងៃ លោកជំទាវចន បំបែកពួកគេមិនឱ្យបានជួបគ្នា គាត់ឃុំឃាំហ្វីយ៉ា ទុកក្នុងបន្ទប់ មិនអនុញ្ញាតឱ្យនាងចេញទៅណាបានឡើយ តែយប់នេះ ម៉ោង១២យប់ល្មម នាងបានអារផ្តាច់ច្រវាក់ ដែលនៅជាប់និងជើង រហូតដល់មានស្នាមរបួសពេញដៃ ក្រហមរលាត់ស្បែក នៅបរិវេនកជើង ចេញឈាម មានរបួស សល់តែឃ្ទាស់ជាប់ជើង ចាក់សោរមិនចេញ នាងអារផ្តាច់មិនកើត នាងក៏បើកបង្អួច បម្រុងលោតចេញទៅ តាមខ្សែ ដែលនាងបានហែកម្ទេចរ៉ូប យកមកធ្វើជាខ្សែ មធ្យោបាយ ចុះទៅក្រោម ៖
" ពូអេហ្វ!! អ្ហាយ!! " នាងចុះតាមខ្សែដែលបានចង ជួនពេលអេហ្វមកទាន់ អ្នកកំលោះ ក៏ឈរត្រៀមចាំចាប់ កាយតូចនៅខាងក្រោម។
" អឹប!! វាគ្រោះថ្នាក់ណាស់ ជំទាវតូច " អេហ្វបីត្រងជំទាវតូចក្នុងដៃ រួចប្រាប់នាងតូច វាគ្រោះថ្នាក់ពិតមែន បើនាយមកមិនទាន់ពេលវេលាទេ នាងតូចអាចនិងធ្លាក់មក លើដីទៅ
បង្ករទៅ ជាគ្រោះថ្នាក់ មិនខានឡើយ។
យ៉ាស្ទើរតែទន់ជង្គង់ ៖
" លោ-លោកប៉ានៅឯណា? អ្ហឹកៗ " នាងតូចចាប់ដៃអេហ្វ សួរនាំរកលោកប៉ា របស់នាង ហ្វីយ៉ាយំសសិតខ្សឹបខ្សួល អារម្មណ៍នៅមិនស្ងប់ ចង់ជួបមុខប៉ា។
" គ្រោះថ្នាក់ណាស់ជំទាវតូច មិនអាចចូលបានទេទាន "
" ខ្ញុំចង់ជួបប៉ាតូច អ្ហឹកៗ សុំអង្វរណាពូអេហ្វ "
" ជួបបាន១៥នាទី បើលើសពីនេះ កូនចៅលោកជំទាវមកប្តូរវេន ពួកពូច្បាស់ជាមានមានរឿង មិនខានឡើយ " នាងតូចអង្វករពេក អេហ្វដកដង្ហើមធំ ឆ្លើយយល់ព្រម ដោយបញ្ជូនសញ្ញាតាមខ្សែកាសត្រចៀក ទៅកូនចៅ ផ្សេងទៀតត្រៀមយាមកាម មើលពីខាងក្រៅ ជៀសវាសកូនចៅលោកជំទាវ មកទាន់ អេហ្វបានទុកពេលឱ្យនាងតូច បាននិយាយគ្នាជាមួយ ចៅហ្វាយធំ ត្រឹមតែ១៥នាទីប៉ុណ្ណោះ។
" ចាស!! " អេហ្វបសននាំផ្លូវនាងតូច មកមាត់ច្រកគុកក្រោមដី ដើរបណ្តើរ ងាកក្រោយមើលអង្គរក្សលោកជំទាវបណ្តើរ
ខ្លាចពួកគេមកទាន់ច្បាស់ជាមានរឿង មិនខានឡើយ។
ពេលមកដល់ខាងមុខបន្ទប់ ធ្វើទារុណកម្ម នាងតូចទន់ជង្គង់ជ្រប់ ទៅនិងដី ផ្ទប់មាត់យំសសិតតិចៗ សម្លឹងមើលលោកប៉ា ត្រូវលោកយាយ ដាក់ទារុណកម្ម យ៉ាងព្រៃផ្សៃ ភ្លាមនោះ
អេហ្វបាន ផ្តល់សញ្ញាឱ្យគ្នីគ្នា យកសោរគុកមកចាក់ ថែមទាំងចាក់ដោះលែង ដៃម្ចាស់តូច ពីច្រវាក់ទៀត។
" ប៉ា...អ្ហឹកៗ ប៉ាឈឺដែរទេ? " នាងតូចរត់ទៅក្រសោប ឱបលោកប៉ា នាងយំបង្ហូរទឹកភ្នែក រហាម នាងក្រសោបមុខប៉ាហើយ ពេបមាត់យំដាក់លោកប៉ា ព្រោះឃើញសភាពលោកប៉ា ដុនដាបខ្លាំងណាស់ មុននេះដៃគាត់ជាប់ឃ្នាស់ ឈរឆ្កាង ជាប់និងជញ្ជាំង ចំណែកជើង ក៏ជាប់ឃ្ទាស់ទៀត
បានអេហ្វ មកចាក់ផ្តាច់ឃ្ទាស់ដៃចេញ។
" ហ្វី-ហ្វីយ៉ា អូនមកធ្វើអី? " ជុងហ្គុកត្រូវរងទារុណកម្ម យ៉ាងព្រៃផ្សៃ ក្រោមការធ្វើទារុណកម្ម ពីកូនចៅលោកជំទាវ វាយជាមួយខ្សែតីផង វាយជាមួយដំបងផង បែកឈាមជាំពេញស្បែក លោកជំទាវពិតជាឃោឃៅ ខ្លាំងណាស់។
" ជុប!! កូនមករកប៉ាតូច ប៉ាឈឺទេ? អ្ហឹកៗ " នាងតូចក្រសោបមុខលោកប៉ា រួចថើបផ្តល់ស្នាមថើបលើបបូរមាត់ លោកប៉ាមួយខ្សឺត នាងយកដៃស្ទាបអង្អែល តាមដើមទ្រូងហាប់ណែនរបស់លោកប៉ា មានស្នាមជាំក្រហម ពាសពេញស្បែក ស្នាមខ្សែតី ស្នាមដំបង វាយបែកស្នាមឈាម ពេញស្បែក។
" ហ្អឺស!! មិនឈឺទេ ម៉ាក់មានធ្វើបាបអូន ដែរទេ? " ជុងហ្គុកសើចដើមក សើចចម្អកខ្លួនឯង ក្រោយឮសម្តីប្រពន្ធក្មេងសួរមកដូច្នេះ តែនាយបារម្ភពីប្រពន្ធច្រើនជាង នាយកំលោះកក្រសោបដៃប្រពន្ធ យកមកថើប រួចអង្អែលក្បាលនាងតិចៗ។
" គឺគឺ...លោកយាយឃុំកូន នៅក្នុងបន្ទប់ "
" ពុទ្ធោ!!ប្រពន្ធបង អូនលំបាកហើយ "
" មិនលំបាកទេ កូនអស់អីហើយ "
" ក្មេងតូចរបស់បង ជុប!! អ្ហឹម..." កាយឈឺ មិនស្មើនិងចិត្តដែលឈឺខ្ទិចខ្ទាំនោះទេ ម្ចាស់តូចឱនទៅថើប បបូរមាត់ទន់ល្មើយ ថើបដោយក្តីស្រលាញ់ អាណិតអាសូរប្រពន្ធក្រោយ រងទារុណកម្ម ផ្លូវចិត្តជាប់ឃាំង ក្នុងបន្ទប់។
" ប៉ាចង់ធ្វើវាទេ? កូនឱ្យប៉ាបានណា " ស្នាមថើបផ្អែមល្ហែម បានពងហវក់អារម្មណ៍អ្នកទាំងពីរ ឱ្យងប់ងល់និងស្នាមថើប ដ៏ផ្អែមល្ហែម ប្រែទៅជាពុះកញ្ជ្រោល រោលរាល រហូតធ្វើឱ្យកើតទៅជាសម្ព័ន្ធភាពស្នេហា ក្តៅរោលរាលកើតឡើង មិនអាចបញ្ឈប់ត្រឹមស្នាមថើប។
" កុំអី អ៊ុប!! " គ្រាន់តែម្ចាស់តូចបដិសេធភ្លាម នាងតូចក៏សង្គ្រប់ចាប់ថើប លោកប៉ា បឺតជញ្ជក់មាត់ លោកប៉ាយ៉ាងផ្អែមល្ហែម ចំណែកអង្គរក្សដែលយាមកាម ទាំងអស់ ដឹងសុខទុកចៅហ្វាយនាយ អេហ្វបញ្ជាឱ្យពួកគេចេញ ពីទីនេះទៅ
ខាងក្រៅ ទាំងអស់គ្នា។
ល្បែងស្នេហ៍ ផ្អែមល្ហែម ក្តៅគគុក ក៏ផ្តើមកើតមាន ខណៈពេលនោះ តែម្តង សំឡេងគ្រហឹមគ្រលួច ថ្ងួចថងូរ សម្ងំទាញយកក្តីសុខ លាន់ឮកងរំពង ពេញបន្ទប់គុកងងឹត ពួកគេបន្តសាងភាពផ្អែមល្ហែម ជាមួយគ្នា រហូត ដល់ឆ្អែតឆ្អន់
ទើបព្រមឈប់។
ព្រឹកថ្ងៃថ្មី លោកម្ចាស់មីន ចុះពីរថយន្តទំនើប ដើរសំដៅទៅផ្ទះតូច ដោយមិននិយាយស្តីអ្វី មួយម៉ាត់ អ្នកកំលោះ បានហោះហើរ ពីប្រទេសកូរ៉េមក ជាបន្ទាន់ ព្រោះអេហ្វបានផ្តល់ដំណឹងរឿងរ៉ាវ
គ្រប់យ៉ាង ប្រាប់ទៅចៅហ្វាយធំ។
លោកម្ចាស់មីន ដើរចូលក្នុងបន្ទប់គុកងងឹត ក្រោមដី ពេលមកដល់ខាងមុខបន្ទប់គុកងងឹត បានក្រឡេកឃើញប្អូនប្រុសនិងកូនស្រី គេងឱបគ្នា យ៉ាងស្អិតរមួត គ្រាន់តែឃើញសភាពក៏យល់ច្បាស់ហើយ ថាពួកគេបែកគ្នា នឹកគ្នាប៉ុណ្ណា លោកម្ចាស់មីន ដើរចូលទៅដាស់ប្អូនប្រុស ជាមុន ៖
" ប្រុសតូច " យ៉ុនហ្គី យកដៃគោះស្មាប្អូនប្រុស ដាស់ប្អូនឱ្យក្រោកពីដំណេក។
" ហ្អឹម...បងប្រុស " ម្ចាស់តូចងាកខ្លួន បើកភ្នែកឡើងឃើញបងប្រុស មករកខ្លួនដល់ទីនេះ នាយកំលោះក៏ ទាញឱបប្រពន្ធជាប់ទ្រូង ខ្លាចនាងភ្ញាក់។
" ហេតុអី ពួកឯងទៅជាបែបនេះ ជំទាវមីងធ្វើដល់ថ្នាក់នេះឬ? " លោកម្ចាស់ ងាកក្រឡេកមើលជុំវិញ ក្នុងបរិវេនបន្ទប់គុកក្រោមដី ពោពេញទៅដោយ ឧបករណ៍ធ្វើទារុណកម្ម ស្របពេលឃើញសភាពប្អូនប្រុស ថែមទាំងក្រឡេកឃើញ ឃ្ទាស់ជាប់ជើងកូនស្រី ធ្វើឱ្យលោកម្ចាស់ រន្អត់ចិត្ត ជាខ្លាំង។
" គឺ...ហ្វីយ៉ាក្រោកឡើង ហ្វីយ៉ា កូនបងក្តៅខ្លួនណាស់ "
" ហ្វីយ៉ាកូន ហ្វីយ៉ា "
" ចាំខ្ញុំបីនាងទៅវិញ បងប្រុស " ស្រុះស្រួលគ្នារួច ក្រោយបងប្រុសចេញទៅផុត ម្ចាស់តូចស្លៀកពាក់ឱ្យប្រពន្ធ និងខ្លួនឯងរួច ក៏លើកបីប្រពន្ធ ចូលផ្ទះធំវិញ។
ម៉ោង៧:០០យប់ លោកស្រីមីន បានមកមើលចៅស្រី ដល់វិមានចន ក្រោយដឹងថាប្អូនស្រីពៅ បានធ្វើទារុណដោយដាក់ទោស ឃុំឃាំងចៅស្រីរបស់គាត់ ថែមទាំងបញ្ជាឱ្យកូនចៅក្រោមបង្គាប់ វាយធ្វើបាបកូនប្រុសពៅ របស់គាត់ ថែមទៀត ជាហេតុដែលលោកស្រីមីន មិនបណ្តោយឱ្យប្អូនស្រីធ្វើបាបចៅនិងកូនប្រុសគាត់ឡើយ គាត់នៅមិន
គាត់ត្រូវតែមកវែកញែក រកហេតុផល ដោះស្រាយ ពិភាក្សាគ្នានិយាយ ពីរឿងរ៉ាវមួយនេះ ឡើងមក ទាក់ទងនិងទំនាក់ទំនង របស់ហ្វីយ៉ានិងកូនប្រុសពៅ របស់គាត់ ៖
" ខ្ញុំគ្មានអ្វី ដែលត្រូវមកបកស្រាយ និយាយជាមួយបកទេ "
លោកស្រីមីន បានហៅប្អូនស្រី លោកជំទាវចន មកនិយាយរឿងរ៉ាវ ដែលបានកើតឡើង មកទាំងប៉ុបន្មសន ដើម្បីដោះស្រាយគ្នា តែលោកស្រីចន ងាកមុខចេញមិនចង់និយាយ ជាមួយបងស្រី។
" កំហុសឯងធ្វើចំពោះចៅស្រីបង និងកូនពៅបង វាធ្ងន់ណាស់ជេយ៍អុីន " លោកជំទាវ មានការខកចិត្តចំពោះប្អូនស្រីជាខ្លាំង ក្រោយឃើញប្អូនស្រី ធ្វើរឿងបែបនេះដាក់កូនប្រុសពៅ និងចៅស្រីគាត់ មិនគួរណាចិត្តជសម្តាយ ជាលោកយាយម្នាក់ ហ៊ានធ្វើរឿងឃោឃៅដូច្នេះទេ។
" វាមិនធ្ងន់ទេ អ្វីដែលធ្ងន់ ពួកបងព្យាយាមលាក់បាំងខ្ញុំ " លោកជំទាវតវ៉ាភ្លាម គាត់នៅខឹងនិងអ្នកគ្រប់គ្នា មិនថាបងស្រីកូនគាត់ ឬក្មួយបង្កើត ពួកគេព្យាយាមលាក់បាំងគាត់។
" បើការលាក់មួយនេះ ចង់ឱ្យពួកយើងទាំងអស់គ្នាមានក្តីសុខ បងលាក់មិនខុសទេ តែបងគិតដល់ឯងមុនគេ
ណាជេយ៍អុីន " លោកស្រីមីន ក្រោកឡើងទៅក្រសោបអង្អែលស្មាប្អូនស្រី។
" ជំទាវម៉ាក់..."
" កុំនិយាយរកម៉ាក់ "
" កូនសុំទោសម៉ាក់ កូនខុសហើយ ខុសដែលលាក់បាំងគ្រប់យ៉ាងពីម៉ាក់ " ជុងហ្គុកលុតជង្គង់សុំទោសមុខម្តាយ ព្រោះនាយដឹងថាខ្លួនធ្វើខុស កន្លងមកដែឡលាក់បាំងម៉ាក់ ស្មានយល់ថាវាជាជម្រើសល្អ តែអត់នោះទេ វាធ្វើឱ្យកើតរឿងធំទៅវិញទេ ក្តោយម្តាយដឹងរឿងរ៉ាវទាំងនេះដោយខ្លួនឯង។
" បើកូនខុស ម៉ាក់ក៏ខុស ម៉ាក់មានចំណែករួមការលាក់បាំងក្នុង
រឿងនេះ "
" អត់ទោសឱ្យប្រុសតូចទៅជំទាវមីង ក្នុងនាមខ្ញុំជាប៉ាហ្វីយ៉ា
ក្មួយយល់គ្រប់យ៉ាង ពួកគេរស់នៅជាមួយគ្នា១ឆ្នាំជាង
ហើយ "
" ក្មួយព្យាយាម កាន់ជើងមនុស្សខុសឬ? កុំប្រើមនោសញ្ចេតនា "
" ជេយ៍អុីន ទទួលស្គាល់ការពិតទៅ កូនចៅស្រលាញ់គ្នា "
" មិនបាន ខ្ញុំមិនព្រម "
" ពួកគេធ្វើសំបុត្រអេតាសុីវិល រួចរាល់ហើយ "
" នេះពួកបងគិតថាខ្ញុំវាយកូនប៉ុណ្ណឹង ខុសឬ? ចៅស្រីខ្ញុំមួយទាំងមូល ខ្ញុំខ្លាចថា..." លោកស្រីចន ក្រោកឈរឡើងពេលក្មួយនិងបងស្រី ព្យាយាមការពារកូនប្រុសគាត់ លោកស្រីនៅនឹកដិតដាម រឿងចាស់ជាមួយស្វាមី។
" កូនមិនធ្វើដូចលោកប៉ាទេម៉ាក់ " ជុងហ្គុកឱនមុខចុះ ព្រោះតាំងពីដើមមក ចរិតជុងហ្គុក កាត់រកលោកប៉ា ហើយលោកប៉ានាយ ក៏ធ្លាប់ធ្វើខុសចំពោះម្តាយដែរ មុនពេលគាត់ចែកឋានទៅ។
" ម៉ាក់និងរងចាំមើល សណ្តានរបស់កូន កុំធ្វើឱ្យខុសសម្តី មាត់ក្បត់ចិត្តណា " លោកស្រីចន គ្រវាសជើងចេញពីការឱបរឹតរបស់កូន ខឹងក្រេវក្រោធចំពោះអ្នកគ្រប់គ្នា ដែលមិនយល់ពីគាត់ ទើបគាត់រដើរគេចចេញ ឡើងទៅបន្ទប់បាត់។
" ម៉ាក់..." ជុងហ្គុកយំ បង្ហូរទឹកភ្នែក ស្តាយកំហុសដែលបសនសាងឡើង ជាន់ដានឳពុក ធ្លាប់ខូចខិល លួជលាក់មាន
ស្រីខាងក្រៅ ទុកប្រពន្ធចោល និងមានរឿងជសច្រើនរ៉ាវទៀត ដែលសន្មត់ថា ចរិតជុងហ្គុក កាត់រកឳពុក មិនខុស។
" កុំតាមអី នាងខឹងតែមួយឆាវទេ ណ្ហើយរឿងវាបានកើតហើយ
កុំគិតច្រើន ព្យាយាមសាងតែភាពល្អ ឱ្យម្តាយរបស់កូនឃើញថាកូនអាចមើលថែហ្វីយ៉ាបាន " លោកស្រីមីន ស្រវាចាប់ដើមដៃ
កូនប្រុសហាមឃាត់ មិនឱ្យគេទៅតាម គាត់គ្រវីក្បាលតិចៗ ជាសញ្ញា រួចឱបក្រសោបអង្អែល គោះខ្នងកូន ផ្តល់កម្លាំងចិត្តដល់កូន។
" ម៉ាក់...ហ្អឹក!អគុណម៉ាក់ធំ ម៉ាក់ជួយកូនមកច្រើនហើយ "
" កុំយំអី ជូនព័រកូនប្រុសពៅម៉ាក់ មានក្តីសុខណា "
_______
និពន្ធដោយ: មីនស៍ហ្វា
ភាគនេះវែង អត់មានភាគថែមទេ
Cmt ចំណាប់អារម្មណ៍ពីសាច់រឿងផងណា អគុណ🥰
To be continue