សំណព្វចិត្តប៉ាតូច{រដូវកាលទី២}

ភាគ: ១០២

ក្រោយម្ចាស់តូច និងស៊ូគីម ចេញទៅផុត លោកជំទាវចន
និងអ្នកស្រីចាង មានពេលវេលា និយាយរឿងរៀបការ របស់ក្មួយប្រុសគាត់ និងស៊ូគីម តែពីនាក់ចាស់ទុំ ពួកគាត់ទាំងពីរនាក់ លោកជំទាវចន ក៏បានបន្ត ៖
" រឿងពួកយើង កូនចៅទាំងសងខាង ចាត់ការតាមនេះចុះណា មិនចាំបាច់មើលចិត្តគ្នាយូរពេកទេ ខាងខ្ញុំគេបន្ទាន់ចង់បានប្រពន្ធ " លោកជំទាវ ក្រោយក្មេងៗចេញផុត គាត់ក៏និយាយកាត់សេចក្តី សរុបរឿងគ្រប់យ៉ាង ដែលបាននិយាយជាមួយអ្នកស្រីចាងកន្លងមក រឿងផ្សំផ្គុំ ចាង ស៊ូគីម
និងយ៉ន់ជុន ក្មួយប្រុសរបស់គាត់ ដែលត្រូវជាកូនប្អូនថ្លៃគាត់នៅឯប្រទេសចិន សាច់ឈាមខាងលោកតាចន។
" ចាសអ្នកបង ប្រសិនរៀបការរួច ខ្ញុំនិងឱ្យស៊ូគីម ឈប់រៀន អាចជួយសម្រួលកិច្ចការអ្នកបង " ម្តាយស៊ូគីម មិនរងចាំយូរ មិនងាយទេ ដែលកូនស្រី មានឆ្អឹងរឹង បានរៀបការចូលគ្រួសារចន ត្បិតថាមិនបានរៀបការកូន ជាមួយម្ចាស់តូចក៏ដោយ ក៏បានរៀបការជាមួយក្មួយប្រុស លោកជំទាវចនដែរ ដែលសុទ្ធសឹងជាត្រកូលខ្ពង់ខ្ពស់ មានផលប្រយោជន៍មកដល់អ្នកស្រី និងកូន ណាមួយអ្នកស្រី មានតែពីនាក់ម្តាយកូន មានអ្វីត្រូវព្រួយបារម្ភឡើយ លើកដាក់កូន ការជាមួយកូនអ្នកមាន ម្តាយចាំតែសោយសុខ លើគំនរមាសប្រាក ទ្រព្យសម្បត្តិ មហាសាល។
" សួរចិត្តក្មេងសិន ចាំឱ្យឈប់ យ៉ាងណាក៏អគុណអ្នកអូនដែរ កូនស្រីស្អាតមិនចាញ់ម្តាយ ចរិតក៏ល្អ ក្មេងល្អ ស្រួលចិញ្ចឹម "
" កុំសរសើពេកអ្នកបង នាងនៅមានកម្រិត ពឹងពាក់អ្នកបងជួយមើលថែ និងណែនាំបន្ថែមទៀតផងចាស "

នៅចំណតឡាន
" បងប្រុស ឈប់សិន " តាមពិតទៅស៊ូគីមមិនមែនសុំម្តាយមកបន្ទប់ទឹកទេ គឺចង់មកជួប ម្ចាស់តូច នៅខាងក្រៅ ទៅវិញទេខំរត់ដេញតាមប្រុសកំលោះរហូតមកដល់ចំណតឡាន រួចឃាត់ដំណើរ ម្ចាស់តូចទៀត។
" បាទ? មានការអី ប្អូនស្រី  " ម្ចាស់តូច ហៀបនិងចូលឡានហើយ ក៏ទាញទ្វារបិទវិញ ឈរនិយាយជាមួយនាងសិន នាងធ្វើឫកពាប្លែកៗ អេះអុញ ដូចចង់សុំអ្វីម្យ៉ាង។
" គឺគឺ នេះជា..." នាងដកទូរស័ព្ទចេញមក ជុងហ្គុកក៏កាត់ន័យយល់បាន ទើបនាយថកចេញមកដែរ។
" អ៎!! អូខេ នេះជានាមប័ណ្ណបង បាយ៍ៗណា " នាយដកមកដែរ ដាក់ទូរស័ព្ទ ទល់ក្បាលគ្នា ពួកគេក៏អាចadd គណៈនេយ្យIG ឆាតជាមួយគ្នាបាន ធ្វើឱ្យស៊ូគីមសប្បាយចិត្ត ញញឹមញញែម ដាក់ប្រុសកំលោះ ចំណែកម្ចាស់តូចវិញ បានត្រឹមតែញញឹមតប រួចដកនាមប័ណ្ណចេញមក ហុចឱ្យស៊ូគីម។
" ចាសអគុណ បងប្រុស! តែ...គីមសុំចាប់ដៃមួយបានទេ " ម្ចាស់តូចហៀបនិងបិទទ្វារឡានហើយ ស៊ូគីមបានឃាត់ម្តងទៀត ចង់ចាប់ដៃគេ ក្មេងអីធ្វើចរិតប្លែកៗ ជុងហ្គុកញញឹមពព្រាយ លូកដៃទៅចាប់ដៃនាង បន្ទាប់មកក៏បើកឡានចាកចេញទៅ
លើកដៃបាយ៍ៗនាងថែមទៀតផង។
" បាយ៍ៗ ជួបគ្នាឆាប់ៗ "

វេលាថ្មើរនេះ នាងតូចហ្វីយ៉ាចេញពីសាលាហើយ ម្ចាស់តូចទើបតែបើកឡានមកយកប្រពន្ធ ខណៈនាងតូចអង្គុយនៅចំណតឡានម្នាក់ឯង ដោយសារនាងមិនចង់ជិះឡាន ទៅជាមួយខេត៍ធី នាងបានប្រាប់ឱ្យខេត៍ធីទៅមុន នាងសុខចិត្តនៅអង្គុយរងចាំលោកប៉ា នៅចំណតឡានក្រុង ទាំងទឹកមុខមិនសូវសប្បាយចិត្ត។
" នឹកណាស់ នឹកណាស់ អា៎វ!! " ចុះពីឡានភ្លាម រត់ទៅឱបក្រសោបកាយតូច ឱបរឹតរួច ស្ទើរតែបែកឆ្អឹង បំណងថាចង់ថើប
នាងហើយ ក៏ប៉ុន្តែនាងរុញគេចេញឆ្ងាយ មិនខ្ចីស្រដីចូលមួយម៉ាត់ ដើរចូលឡានធ្វើមិនដឹង ទុកឱ្យប្តីចាស់ម្នាក់នេះឈរអេះក្បាល មិនយល់ពីទង្វើមាសស្នេហ៍ ថាតើបងខុសអ្វីទៀតហើយ?
" ... " ហ្វីយ៉ាមិននិយាយ មិនបែរមុខសម្លឹងមើលប៉ាឡើយ
នាងគ្រាន់តែ អង្គុយស្ងៀមៗ ធ្វើមុខស្មើធេង ទំនងដូចជាខឹង។
" បងសុំទោស ព្រោះបងរវល់ការងារ ជាមួយជំទាវម៉ាក់ សន្យាលើកក្រោយ បងមិនយឺតទៀតទេណា ប្តីសុំទោស " ជុងហ្គុកដាក់ខ្សែក្រវ៉ាត់ឱ្យនាងរួច ក៏ក្រសោបដៃនាង ដោយនិយាយហេតុផលប្រាប់នាង ឬមកពីគេ មកទទួលនាងយឺតពេល ទើបនួនល្អងខឹងប្តីបែបនេះ?
" ... " នាងមិននិយាយ បែបមុខចេញទៅម្ខាង ព្រោះខ្ពើម
មុខប៉ា។
" និយាយមួម៉ាត់មក កុំងរអ៊ីចឹង ហេតុអីសម្លក់បង ហ្អឺស!! សឺត!! " ឡានកំពុងតែបើកចាកចេញទៅ ជារឿយៗ ទោះជាយ៉ាងណា ប្តីចាស់ម្នាក់នេះ នៅតែតាមអង្វរករអូនដល់ទីបញ្ចប់ ចាប់ដៃអូនមកថើបសុំទោស តែត្រូវរាងតូចសម្លក់រួចដកដៃចេញ។
មិនប៉ុន្មាននាទីផង ឡានលោកអគ្គនាយក ក្រុមហ៊ុនផលិត
ស្រាក្រហម និងស្រាទំពាំងបាយជូរ ក៏បានលូនចូលបរិវេនច្រកចំណតឡានក្រោមដីនៃអគារ ក្រុមហ៊ុន ជុងហ្គុកបម្រុងរត់ចុះបើកទ្វារឡាន ឱ្យប្រពន្ធតែនាង កំពុងខឹងងរខ្ទើត បើកចុះចេញដោយខ្លួនឯង ដើរញាប់ៗ ទៅជណ្តើរយន្តចុះទៅជាន់ខាងលើ អូសហ្វីស ទុកឱ្យប្តីចាស់រត់តាម ពីក្រោយត្រុកៗ ស្ពាយកាតាបរៀន របស់នាង សូម្បីតែបុគ្គលិកក្រុមហ៊ុន ក៏នាងតូចមិនញញឹមដាក់ដែរ ៖
" សួស្តីជំទាវតូច អា៎វ! "
" កុំពុងតែងរ "
" ហេតុអីមិននិយាយ ងរដល់ណា វ៉ៃបងមកស្តីបងមក បើអូនខឹងនិងបង " ជុងហ្គុកដាក់កាតាបស្រីតូច ទៅលើតុធ្វើការ រួចដើរមកក្បែរនាង អង្គុយលើសាឡុងជិតនាង តាមលួងនាង តែត្រូវនាងថយចេញ បន្តិចក្រោយមក ក៏ខិតចូលក្រសោបមុខរបស់គេ ថើប ៖
" សឺត!! ជុប!! កុំនិយាយរកកូន ហ្អឹក!! " ស្រីក្មេងថែថើបក្បែរសៀតផ្កាប្រុសកំលោះ ថើបដើមទ្រូងហាប់ណែន របស់ប៉ា ដែលសំញែងចេញ តាមប្រឡោះធៀវអាវសឺមី បន្ទាប់មកក៏ថើបបបូរមាត់គេ រួចរុញគេចេញ បន្តខឹងទៀត។
" ហ្អឺស!! ផ្លឹបផ្លាប់! ញ័រជើងសាឡុង ឥលូវហើយ ថើបបងរួចក៏ងរង៉ក់ទៀត បងធ្វើអីខុស? " ជុងហ្គុកសើចដើមក៎ ធ្វើមុខអស់សំណើច
និងនាង មិនយល់ពីនាង ថានាងចង់បានអ្វីឡើយ ថើបហើយក៏ខឹង ឱ្យធ្វើម្តេចទើបនាងឈប់ខឹង ក្នាញ់ពេកគេក៏តាមទៅឱបចង្កេះនាងពីក្រោយ ខ្សឹបក្បែរត្រចៀកនាង។
" ប៉ាប្តូរក្លិនទឹកអប់ ហើយព្រឹកមិញប៉ាមិនមែនពាក់អាវនេះ
ទេ " នាងបែរមុខទៅរកលោកប៉ា នាងខឹងមានមូលហេតុ ព្រោះថ្ងៃនេះប៉ាប្លែក មុខប៉ាសប្បាយរីករាយ ជាងសព្វមួយដង ដូចមនុស្សត្រូវឆ្នោតអ៊ីចឹង ប៉ាច្បាស់ជាមានរឿងអ្វីលាក់បាំង និងនាង ព្រោះនាងមានប្រផ្នូលមិនល្អ នាងគិតថាប៉ា ប្រហែលជាលួចមានស្រី។
" យ៉ាងម៉េចទៀត? "
" អាវធំក្លិនស្រីៗ យ៉ាងម៉េចទេ ម៉ោង១:០០ថ្ងៃហើយ ទើបមកយកកូន ធម្មតាប៉ាមិនដែលខកពេល ម្តងណាឡើយ ហ្អឹក! "
" ខឹងព្រោះតែរឿងប៉ុណ្ណឹង? ក្លិនទឹកអប់របស់អូនទេតើ របស់បងអស់ ណាមួយបងចូលចិត្តក្លិនរបស់អូនជាង ក្លិនផ្អែមជាប់ចិត្ត
អាវនេះបងទើបតែប្តូរចេញទេ ដោយសារវាប្រឡាក់ មានតែប៉ុណ្ណឹងឯង ព្រះនាងតូច " ជុងហ្គុកជ្រួញចិញ្ចើម រួចញញឹមតិចៗ បើថានាងប្រចណ្ឌគេ ក៏និយាយមក ចាំបាច់ដេញដោល ពីរឿងមួយ ចូលរឿងមួយ ធ្វើអី? ក្លិនទឹកអប់ នាយបានប្តូរវា ប្រើតែក្លិន
របស់នាង តាំងពីវិលត្រឡប់មកពីបារាំងម្លេះ ព្រោះចង់ឱ្យនាង
ស្រលាញ់គេ ចំពោះអាវលើខ្លួន មុនពេលមក ក៏កើតមានឧបហេតុ តិចតួច កំពប់ទឹកលើអាវ តែនាយមិនបានបកស្រាយច្រើនទេ ខ្លាចហ្វីយ៉ាខឹងលើសដើម។
" Outfit ថ្ងៃនេះតែងខ្លួនប្លែកណាស់ ស្ទាវទៅណាហ្នឹង? " ចាស់ហើយស្ទាវទៅណា តែងខ្លួនស្លៀកខោរ រហែកជង្គង់ អាវចំហរឡេវ ចងក្របួចសក់ក្បាល ធ្វើដូជម៉ាហ្វៀ ដើរទាក់ស្រីតាមសាំងកសាលអ៊ីចឹង អ្នកណាទៅទ្រាំបាន ចេញពីផ្ទះមកស្លៀកពាក់ ខោរអាវត្រឹមត្រូវណាស់ ពេលមកយកនាង ខោរអាវស្ទាវខុសរឿង ទាំងដែលមាត់ ស្រែកថាស្រលាញ់នាងក្តែងៗ។
" គេងកន្ធែកជើងឱ្យបងមក បងលួងអូន សឺត!! " សំណួរដែលនាងសួរ គេមិនឆ្លើយនិងនាងទេ បែរជានិយាយញ៉ោះនាងទៅវិញ ញញឹមចុងមាត់ បញ្ចេញចរិតខិលខូច លូកដៃចូលសំពត់ខើចខ្លីរបស់នាង ដោយតាមមកទ្រោបពីលើនាង នៅលើសាឡុង តូចចង្អៀត។
" អាតាឡប់ មើល៍! អ៊ួយ!កូនឈឺ " នាងតូចចោលភ្នែកសម្លក់
មុខលោកប៉ាថ្លែ ស្អប់ចរិតចាស់ព្រើល របស់លោកប៉ា ភ្លាមនោះប៉ាក៏ឈ្មុលឈ្មុក ថើបប្រឡោះក៎នាង ឆ្វេងស្តាំ ថែមទាំងច្របាច់ច្របល់ ដើមទ្រូងរបស់នាង លេងតាមចិត្តទៀត ចាប់ព្រឡេះឡេវអាវ របស់នាង អស់បីគ្រាប់ នៅតែមិនស្ងប់ចិត្ត ក៏ឱនមុខមកបឺត
ជញ្ជក់ ខាំញេញចុងទ្រូងនាង ជញ្ជក់ជីបជុប! ដូចកូនក្មេង។
" មានសិចសិនទេ ចាំញ៉ាំអាហារថ្ងៃត្រង់ ជាមួយគ្នា "
" អត់ទេ កូនឃ្លានបាយ ចាំប៉ាយូរពេក ឃ្លានខ្លាំងណាស់ ហ្អឹក! "
លោកប៉ានាង ដើរចេញទៅឈរក្បែរមាត់បង្អួច និយាយទូរស័ព្ទ កម្មង់អាហារ មកញ៉ាំ ស្របពេលនាងក្រោកពីសាឡុងដើរទៅរក កាតាបរៀន របស់នាង បើកយកថង់ខ្មៅមួយ មកស្រាយមើលរបស់ ចាំបាច់ ដែលនាងបានទិញវា ពីហ្វាម៉ាសុី លក់ថ្នាំមក ជាឧបករណ៍ តេស្តរកលទ្ធិផលមានផ្ទៃពោះ និងប្រភេទថ្នាំគ្រាប់ម្យ៉ាង ដែលអាចមានផលប៉ះពាល់ ដល់សុខភាព នាងតូចបើកយកវាចេញមក ទាំងអស់ ព្រោះខ្លាចទិញខ្វះ តែខណៈនោះដែរ
ជុងហ្គុកក៏ដើរត្រឡប់មកវិញ បានក្រឡេកឃើញ របស់ទាំងនោះ នៅនិងដៃនាង រួចក៏ស្រែកគំហស សួរនាងពីចម្ងាយ ពេញដោយកំហឹងក្នុងទ្រូង ៖
" ហ្វីយ៉ា! នេះអូនកំពុងតែធ្វើស្អី? "
" គឺគឺ កុំប៉ះ! វាជារបស់កូន ឱ្យមកកូនវិញមក "
" ជារបស់អូន? ហ្អឺស! អូនបកស្រាយភ្លាមមក? "

______
និពន្ធដោយ:
( អាសន្នហើយ កូនអើយកូន😖)

To be continue