សំណព្វចិត្តប៉ាតូច{រដូវកាលទី២}

ភាគ: ៥២

ហ្វីឡាថយមួយជំហាន ទៅក្រោយហូរទឹកភ្នែកមកមួយតំណក់ សម្លឹងមុខស្វាមី ពេបមាត់យំ នាងធ្វើចរិតដូចកូនក្មេងអ៊ីចឹង មិនចេះស្តាប់ហេតុផល ជាមុនទេ ខឹងខាត ចូលមកវាយកូន ទាំងកម្រោល។
" ចេញពីបន្ទប់នេះ ត្រឡប់ទៅញ៉ាំបាយវិញ វាមិនមែនជាតួនាទីរបស់អូនទេ នរណាក៏បានដែរ នាំហ្វីចេញពី
ទីនេះទៅ " ចិត្តជាឳពុកនរណាមិនខឹងនោះ នៅសុខៗភរិយាខ្លួនចូលមក ប្រើទង្វើបែបនេះដាក់កូន ទោះកូនខុសឆ្គងក៏ដោយ ក៏មិនត្រូវប្រើដៃប្រើជើងដែរ យ៉ុនណានៅក្មេងយ៉ុនណាក្រោយម្តាយទះមួយកំផ្លៀង នាងក៏ទន់ខ្លួនល្អូកសន្លប់បាត់មាត់ឈឹង យ៉ុនហ្គីឱបក្រសោបអង្រួនកូនតិចៗ ជ្រុលសម្តីដេញ ភរិយាចេញទាំងកម្រោល ដែលជាអកប្បកិរិយាមួយ មិនសមរម្យ នាយមិនធ្លាប់ធ្វើបែបនេះពីមុនមក ដាក់ភរិយាដូចគ្នា តែបេះដូងមួយចំណែកមានកូនស្រី មួយចំណែកទៀត មានភរិយា សុទ្ធតែមិនអាចចោលមួយណាបាន។
" យ៉ុនហ្គីបង ហ្អឹកៗ បងស្តីអូន ហ្អឹកៗ "
" ហ្វីឡា ដឹងខ្លួនឡើង "
" ពុទ្ធោ!! អើយឆ្គួតងាប់ឥលូវហើយអញ ប្រុសតូចនាំហ្វីទៅបន្ទប់បង ហើយខលហៅគ្រូពេទ្យមក យ៉ុនណាក្តៅខ្លួនខ្លាំងណាស់ ចំណែកហ្វីឡា ប្រហែលជាចាញ់កូន "ហ្វីឡាគ្រាន់តែស្វាមីថាស្តីឱ្យតិចតួចទន់ជើង ដួលសន្លប់លើកម្រាលព្រំភ្លាមៗ គាប់ជួនម្ចាស់តូចមកតាមពួកគេ ក៏ស្ទុះចូលមកត្រកងកាយប្អូនថ្លៃ រួចលើកបីនាងឡើង យ៉ុនហ្គីវិញឈ្លីក្បាលខ្លួនឯងព្រោះគិតមិនយល់
ដោះស្រាយមិនចេញ តាមវិធីណា មនុស្សកំពុងបារម្ភពីកូនស្រីផង ឥលូវថែមភរិយាសន្លប់ បាត់បង់ស្មារតី មួយទៀតជាបន្ទុក។
" យ៉ាងណា ក៏បងមិនត្រូវសម្តីធំ ដាក់នាងដែរ " ម្ចាស់តូចនិយាយសម្តីស្ងួតធេង ដាក់បងប្រុស រួចត្រកងបីប្អូនថ្លៃចាកចេញពីបន្ទប់យ៉ុនណាទៅ ដើម្បីត្រៀមហៅពេទ្យ មកមើលអាការៈ ម្តាយកូន ទាំងពីរ ព្រមគ្នាតែម្តង។
" ហៅពេទ្យសិនមក កុំតវ៉ាច្រើន "

២ម៉ោក្រោយមក....

ម្តាយកូនស្ថិតក្នុងស្ថានភាពសន្លប់ ដូចគ្នា ពួកគេទាំងពីរបាន
ដាក់ដោយឡែក នៅបន្ទប់គេងរៀងៗខ្លួន យ៉ុនហ្គីក្រោយចេញពីបន្ទប់កូនស្រី ក៏ដើរមកមើលភរិយានៅបន្ទប់ខ្លួន
គ្រូពេទ្យបានប្រាប់ថា ហ្វីឡាមានទម្ងន់កូនទីពីរ រយះពេល២ខែ មកហើយ តម្រូវឱ្យលោកម្ចាស់មីន មើលថែភរិយាតូច ឱ្យបានដឹតដល់ ព្រោះទារកនៅតិចខែណាស់ ណាមួយហ្វីឡា ខ្សោយកម្លាំងផង ៖
" សឺត!! ប្រពន្ធតូចរបស់បង បុិនងរង៉ក់ណាស់ " យ៉ុនហ្គីអង្គុយក្រសោបប្រអប់ដៃភរិយា រួចឱនមុខទៅថើបថ្ពាល់នាងមួយខ្សឺត គ្រឺតណាស់ ក្នាញ់ណាស់ ស្រលាញ់ណាស់ ឱ្យតែចាញ់កូន ពរពោះម្តងៗ តែងតែ ងរង៉ក់រំអួយ ជាទម្លាប់របស់ហ្វីឡា ប្រពន្ធក្មេងមិនចេះធំ យ៉ុនហ្គីអង្គុយមើលភរិយាក្នុងបន្ទប់ ដោយបានផ្ញើកូនស្រីនិងប្អូនប្រុសសិន ស្របពេលដែលលោកស្រីមីន រុញទ្វារបន្ទប់ចូលមក អង្អែលស្មាកូនប្រុសរបស់គាត់ ពីក្រោយ។
" ហ្វីឡា យ៉ាងម៉េចហើយប្រុសធំកូន? " ម្តាយក្មេកដូចជាលោកស្រីមីន តែងតែបារម្ភពីកូនប្រសារបស់គាត់ជានិច្ច ឱ្យតែឮថានាងឈឺម្តងៗ គាត់ព្រួយបារម្ភណាស់ គាត់ញញឹមស្ងួត អង្អែលស្មាកូនប្រុសតិចៗ។
" គេងលក់មិនទាន់ភ្ញាក់ទេអ្នកម៉ាក់ គ្រូពេទ្យប្រាប់ថាមកពីនាងខ្សោយ ពេលនេះនាងពរពោះបាន២ខែហើយ
អ្នកម៉ាក់ " មួយរយះនេះនាងចាញ់ ញ៉ាំអីក៏មិនសូវបានយ៉ុនហ្គីមើលថែភរិយារហូត ប្រពន្ធនិងកូនសំខាន់ដូចគ្នាមិនអាចចោលនរណាម្នាក់បានទេ តែថ្ងៃនេះក៏បានទទួលសមាជិកថ្មីមួយទៀតដែរ ដែលចាប់កកំណើតបាន២ខែមកហើយ ទើបធ្វើឱ្យចរិតអ្នកម្តាយវ័យក្មេង ប្រែប្រួលឡើងចុះដូច្នេះ យ៉ុនហ្គីញញឹមសប្បាយចិត្ត សម្លឹងមើលមុខម្តាយ។
" កុំសូវធ្វើឱ្យនាងខឹងពេក មានរឿងអីសម្រួលគ្នាទៅ
ស្រលាញ់គ្នារាប់ឆ្នាំហើយ ម៉ាក់មិនបង្គាប់ច្រើនទេ "
" តែចរិតនាង នៅតែជាក្មេងស្រី វ័យ១០ឆ្នាំជានិច្ច
សម្រាប់កូន នៅសុខៗក៏វាយដំកូនស្រីខ្លួនឯង ថាស្តីអ្វីបន្តិចក៏ងរង៉ក់សម្បើមណាស់ កូនប្រសាម៉ាក់ "
" តែកូនក៏ស្រលាញ់នាង នេះហើយជាជីវិតគ្រួសារ
ណាប្រុសធំ "
" បាទអ្នកម៉ាក់ តើម៉ាដឹងរឿងនោះហើយឬនៅ? ម៉ាក់បដិសេធដែរទេ? សម្រាប់ហ្វីឡា នាង..." យ៉ុនហ្គីញញឹមតបម្តាយ ក្រោយមកក៏ទម្លាក់ទឹកមុខចុះវិញ ប្រែប្រួលទៅជាគ្រៀមគ្រាំ មួយរំពេច ខ្លាចម្តាយ បដិសេធរឿងជីមីន ទាក់ទងជាមួយ យ៉ុនណាដោយស្ងៀមស្ងាត់ មិនប្រាប់នរណាឱ្យដឹងតែផ្ទុយទៅវិញលោកស្រី មិនបានបដិសេធទេ មានតែចូលរួមត្រេកអរ ជំនួសកូនប្រុសគាត់ ទៅវិញទេ។
" ម៉ាក់មិនបដិសេធទេ ម៉ាក់យល់ស្របតាមការសម្រេចចិត្តរបស់កូនជានិច្ច ហ្វីឡាចាំម៉ាក់ជួយនិយាយជំនួស "
លោកស្រីមីនឱបកូនប្រុស ទះស្មាគេតិចៗ កុំឱ្យកូនគាត់គិតច្រើន រឿងក្មេងៗ បណ្តោយខ្លះទៅ ណាមួយជីមីនក៏ជា បុរសត្រឹមត្រូវ រស់ក្នុងត្រកូលមានពូជពង្សល្អផងដែរ ចំណែករឿងហ្វីឡា ប្រសិនបើនាងបដិសេធទៀត លោកស្រីមីននិងជួយនិយាយ គ្មានម្តាយឯណា មិនចង់ឃើញក្តីសុខរបស់កូនៗនោះទេ។
" បាទអ្នកម៉ាក់ "

ល្ងាចបន្តិច ក្រោយចាត់ចែងរឿងរ៉ាវក្នុងផ្ទះ ចប់សព្វគ្រប់ហើយ លោកម្ចាស់មីន បានចូលទៅសម្ងំក្នុងបន្ទប់
ដាក់ស្រាអង្គុយផឹកម្នាក់ឯង ពេលកំពុងពិបាកចិត្ត ក៏ឆ្លៀតពេលនឹកឃើញ ដល់ជីមីន ភ្លេចគិតថាខ្លួនមិនបានឃាត់
ដំណើរជីមីន កាលពីម្សិលមិញ រាងក្រាស់ទុកកែវស្រាលើតុ ចោលមួយឡែកសិន ក៏និងឃើញ ស្រវាទូរស័ព្ទចុចខលទៅប្អូនប្រុស ៖
( អឡូ!! បងប្រុស )
" ហ្អឺស!! ឯងនៅចាំថាបង គឺជាបងប្រុសឯងដែរហ្អេស? អាប្អូនចោរម្សៀត "
( បងកំពុងនិយាយពីអី? នេះបងស្រវឹងឬ? ) ជីមីនដើរបណ្តើរនិយាយទូរស័ព្ទបណ្តើ ដំណើរញាប់ៗ ដូចកំពុងបន្តឡើងយន្យហោះមួយទៀត ទៅប្រទេសកូរ៉េអ៊ីចឹង នាយស្តាប់
សំឡេងបងប្រុស ឮដាច់ៗ និយាយមិនសូវច្បាស់ ដូចស្ថិតក្នុងសភាពស្រវឹង អ៊ីចឹង។
" ត្រឡប់មកសុីដនីយ៍វិញ ជាបន្ទាន់ មកចាត់ចែងរឿង
យ៉ុនណា ឯងកំសាកណាស់ ចង់សុីនំហើយ ក៏រត់ឬជីមីន ដឹងថាខ្លួនឯងធ្វើអីខុសដែរទេ? កូនបងគេងយំរហូតដល់ក្តៅខ្លួនឈឺ ព្រោះនឹកឯង អាប្អូនថោកទាប " មិនសម្ចៃមាត់ក្នុងការជេរប្រតិចប្អូនប្រុស ផ្តើមប្រយោគមក ជេរហូរដូចទឹក
យ៉ុនហ្គីខឹងចិត្ត ខឹងជីមីនខ្លាង ក៏អស់ជំនឿចិត្តលើប្អូនប្រុសខ្លះដែរ ដែលធ្វើដូច្នេះ មិនគួរណាជីមីនត្រឡប់ទៅកូរ៉េវិញ ទាំងបែបនេះ មិនបកស្រាយ ក៏មិនមកទទួលខុសត្រូវលើយ៉ុណា លេងស្ទាយសុីនំរួច ក៏រត់ចោល ដោយគ្មានមូលហេតុ យ៉ាងណាក៏ខលមកសាភាព ឬនិយាយរៀបរាប់ប្រាប់ ហេតុផលខ្លះ មកកាន់បងប្រុសបន្តិច ក៏បានដែរ មិនមែនស្ងាត់ឈឹង ជិះយន្តហោះ ត្រឡប់ទៅកូរ៉េវិញ យកលេស មានរវល់មានប្រជុំនោះទេ ហេតុផលនេះ បានធ្វើឱ្យយ៉ុនហ្គី កាន់តែមួម៉ៅក្តៅក្រហាយ និងជីមីន ថ្វេមួយកម្រិតថែមទៀត។
( និយាយមួយៗ បងប្រុស ខ្ញុំកំពុងនៅជប៉ុន ត្រៀមឡើង
យន្តហោះ បន្តទៅកូរ៉េ ទៅតែមួយថ្ងៃទេ ខ្ញុំនិងវិលត្រឡប់ទៅរកនាងវិញ ពួកយើង ក៏បាននិយាយគ្នារួចហើយតើ ) ជីមីនបានប្រាប់យ៉ុនណាពិតមែន តែយ៉ុនណានាងនៅតែមិនសុខចិត្ត យំខូចចិត្តតែឯង យ៉ាងណាក៏ដោយ ក៏ត្រូវនៅក្បែរនាង លួងលោមនាងដែរ តែជីមីនយកការងារជាធំពេកហើយ នាយបានរៀបរាប់ប្រាប់បងប្រុសឱ្យបងប្រុសយល់ ពីខ្លួន បើមិនមានធុរៈក៏មិនទុកយ៉ុនណាចោលដែរ នរណាទៅដឹងថាយ៉ុណា នឹកខ្លួនដល់ថ្នាក់ ទៅជាគេឈឺ បែបនេះ។
" គ្មានទេពាក្យរងចាំ ១នាទីក៏មិនបាន ដាច់ខាតឯងត្រូវតែមក
ហាមតវ៉ា បើមិនអ៊ីចឹងបងនិងចាត់កូនចៅ ឱ្យទៅអូសក្បាលឯងមកឱ្យដ៏តែបាន " យ៉ុនហ្គី និយាយដោយសម្តីផ្តាច់ការ
ដាច់អហង្ការ ចំពោះប្អូនប្រុស បើមិនធ្វើដូច្នេះ ម្លេះហើយជីមីននិងមិនខ្លាច ក៏មិនវិលត្រឡប់បកក្រោយ មកអូស្ត្រាលីវិញដែរ ព្រោះយ៉ុនហ្គីស្គាល់ជីមីនច្បាស់ ដ៏តែគំរាមខ្លះ ទើបបាន។
( បងប្រុស កុំអ៊ីចឹងមើល៍ )
" យើងមិនមែនបងឯងទេ អាចោរម្សៀត "
( អូខេ អូខេ!! ៨ម៉ោងទៀត ខ្ញុំនិងហោះទៅដល់សុីដនីយ៍វិញ )

______
និពន្ធដោយ: មីនស៍ហ្វា
ភាគថែម ជាកាដូរអប់អរចេញConcept ប៉ាហ្គុក
ហ្គូតណាយ ម៉ាយអ្នកអានជាទីស្រលាញ់ 😘😆

To be continue