ក្រោយនិយាយគ្នាចប់សព្វគ្រប់ លោកជំទាវ តាមសម្លឹងនាងរហូតផុតកន្ទុយភ្នែក តែក៏ឆ្លៀត តេះដៀននាង មួយប្រយោគចុងក្រោយ
ធ្វើឱ្យស្តេហ្សាខឹង ក្តាប់ដៃញញឹមចុងមាត់ ដើរត្រឡប់មកវិញ
រួចឱនខ្សឹបក្បែរត្រចៀក លោកជំទាវចន បែបបញ្ជោះបោះបោក ៖
" ជុក!!ជុក!! ខ្ញុំសុីដោយទាំង កូនប្រុសជំទាវម៉ាក់ទៀត ឬធ្វើមិនដឹង ម្ចាស់តូចទៅរកខ្ញុំរាល់យប់ នៅសរសើថារស់ជាតិខ្ញុំផ្អែមត្រជាក់ ដល់បេះដូង ហ្អឺសៗ តោះ!! ពួកយើងត្រឡប់ទៅវិញ ជម្រាបលារជំទាវម៉ាក់ " នាងពេបមាត់និយាយរៀបរាប់សម្ព័ន្ធភាពរវាងនាង និងកូនប្រុសដ៏ល្អរបស់លោកជំទាវ ក្នុងអត្តន័យ ផ្គើនឌឺដងលោកជំទាវឱ្យគ្រាំឈាម និយាយជាន់ពន្លិចលោកជំទាវ ដោយមិនក្លាចក្រែងចិត្ត លោកជំទាវ ដ៏តែសោះ បើជ្រុលតែថានាងជាក្មេងឈ្លើយទៅហើយ នាងក៏ចង់សាកលេង ឱ្យលោកជំទាវមើល និយាយចប់ ក៏ផាត់សក់ គ្រវីបង្វិលខ្លួនដើរ ចាកចេញទៅ ដូចតារាបង្ហាញម៉ូត ដោយមានមនុស្សម្នាតាមសម្លឹង មើលគ្រប់គ្នា ពួកគេងើយឆ្ងល់ថាមានរឿងអ្វី កើតឡើងមុននេះ ក្រសែភ្នែកជាច្រើន
កំពុងតម្រង់មើលមកលោកជំទាវ ក្រោយឃើញសកម្មភាព
បុគ្គល្បីទាស់សម្តីគ្នា នៅទីសាធារណៈ។
" នាងឯង..."
" ជំទាវយាយ "
ពេលរាត្រី...
រាត្រីដ៏សែនស្ងប់ស្ងាត់ ម៉ោង១០:០០យប់ទៅហើយ ម្ចាស់តូចមិនទាន់ត្រឡប់មកវិញទេ ក៏មិនដឹងថាថ្ងៃនេះ ប្រុសកំលោះទៅណា ឬមានទម្លាប់ដើរលេងចូលក្លឹបដូចរាល់ដងផងក៏មិនដឹង លោកជំទាវចន ដើរចុះឡើងនៅសាឡុង រងចាំកូនប្រុស ទូរស័ព្ទក៏ខលមិនចូល លេខក្រៅប្រព័ន្ធសេវា កុំថាឡើងតែលោកជំទាវ សូម្បីតែនាងតូចក៏ទទឹងចាំផ្លូវលោកប៉ាដូចគ្នា នាងគិតថាឬមកពីនាងសាងកំហុស មួយជ្រុលសាងកំហុសមកធ្វើឱ្យ លោកប៉ាខឹងនិងនាង ចំណែកឯការគិតរបស់លោកជំទាវខុសពីចៅស្រី លោកជំទាវគិតថាកូនប្រុស អាចនិងទៅរកស្រីធ្មប់ម្នាក់នោះ បើតាមការស្មាន គាត់នៅចងចិត្តខឹងនិងស្តេហ្សាមិនទាន់រសាយទេ តែភ្លាមនោះ ៖
[ ងឺត!! ] សំឡេងចាប់ហ្វ្រាំងម៉ូតូធំ បានសំចតខាងមុខវិមានចន នរៈសង្ហាបោះសោរម៉ូតូឱ្យទៅអង្គរក្ស រួចនាំកាយសង្ហាដើរចូលផ្ទះ ញញឹមពព្រាយដាក់ម្តាយ ដែលកំពុងច្រតចង្កេះរងចាំកូនប្រុស។
" សឺត!! ម្ចាស់ក្សត្រិយរបស់កូនក្រអូបម្លេះ ខឹងច្រើនឆាប់ចាស់ " ម្ចាស់តូចដោះអាវស្បែកខាងក្រៅចេញមក កាន់នៅនិងដៃ ដើរមកជិតអ្នកម៉ាក់ រួចឱបគាត់ថែថើបថ្ពាល់គាត់យកចិត្តថ្លើម មួយខ្សឺត។
" មានមើលម៉ោងទេថាម៉ោងប៉ុន្មានហើយ? " ទឹកមុខលោកជំទាវមិនស្រស់បោះដូចប៉ុន្មាននាទីមុននោះទេ ក្រោយឃើញសភាពកូនប្រុសដើរចូលមក។
" ម៉ាក់...កូនសុំទោស ណាបាទ យឺតតិចតួចខឹងកូនដែរហ៏? កូនធំហើយ " ម្ចាស់តូចបុិនដើរតួសម្តែងណាស់ យ៉ាងណាក៏ដោយបកស្រាយច្រើន ក៏ជំទាវចនមិនស្តាប់ ហេតុផលកូនប្រុសគាត់ដែរ ព្រោះជុងហ្គុកខូចតាំងពីកំណើតមកម្លេះ។
" ធំហើយ តែគ្មានចេះគិតអ្វីទេ កុំឱ្យម៉ាក់ដឹងថាកំពុងលាក់បាំងរឿងអ្វីណា " លោកជំទាវចន និយាយបញ្ឆោះបោះបោកដាក់កូន សម្លឹងមើលសភាពកអាវរបស់កូនប្រុស ចូលផ្ទះវិញគ្មានសណ្តាប់ធ្នាប់ក្នុងខ្លួនសោះ មានទាំងក្លិនទឹកអប់ចម្លែកមកពីណាក៏មិនដឹង ពេលទៅមាននាឡិការ មកវិញក៏របូតបាត់ទៅណាក៏មិនដឹង សម្បូរធន់ធាន ចាយលុយដូចស្លឹកឈើ ជះលុយទិញក្តីសុខជាមួយមនុស្សស្រី កុំឱ្យគាត់ដឹងថាទើបតែមកពីជួប ក្មេងស្រីម្នាក ដែលមានមាយាទអន់ម្នាក់នហ្នឹងទៅចុះ បើអ្នកផ្សេង គាត់មិនសូវរករឿងទេ។
" មនុស្សរបស់ម៉ាក់ក៏ច្រើន កូនអាចលាក់បាំងអ្វីបាន សឺត!!
ហ្គូតណាយ ជំទាវឆ្នាស " ជុងហ្គុកឱបម្តាយ ថើបថ្ពាល់ម្តាយមួយខ្សឺតរួចក៏ដើរ ឡើងជណ្តើរទៅជាន់ទី៣ ជាបន្ទប់គេងរបស់គេ ដោយមិនក្រឡេកមើលកូនស្រីសូម្បីតែបន្តិច ប្រហែលនៅមានចិត្ត ខឹងងរង៉ក់ ជាមួយនាងផងក៏មិនដឹង ហ្វីយ៉ាសម្លឹងមើលផែនខ្នងលោកប៉ាចាកចេញទៅ ដោយទឹកមុខស្រងូតស្រងាត់ បន្ទាប់មកលោកយាយនាង ដើរមកជិតរួចអង្អែលស្មាចៅស្រី ៖
" ឆាប់ទៅគេង ទៅចៅ កុំឱ្យខកម៉ោងរៀនថ្ងៃស្អែក សឺត!! ក្រអូបណាស់ចៅយាយ "
" ចាសលោកយាយ រាត្រីសួស្តី ជំទាវយាយ "
ចប់សេចក្តីស្រីតូច ឡើងទៅគេងនៅបន្ទប់ផ្ទាល់ខ្លួនវិញ តែចិត្តនាងនៅគិតរឿងច្រើនយ៉ាង គិតពីរឿងម្សិលមិញ ធ្វើឱ្យនាងគេងលើពូកបង្វិលខ្លួន ប្រែចុះឡើងៗនៅមិនស្ងៀម រសាប់រសល់ក្នុងចិត្ត ទើបដាច់ចិត្តចុះមកជាន់ក្រោមវិញ មកធ្វើតែទឹកឃ្មុំក្តៅ ជាលេសយកទៅសុំទោសប៉ាតូច នាងលបលួចចូលផ្ទះបាយស្ងាត់ៗ
ខ្លាចបង្ករជាសំឡេឮដល់អ្នកបម្រើ បន្ទាប់មកនាងក៏ ដើរសន្សឹមៗ លួចឡើងទៅជាន់ទី៣ បន្ទាប់គេងលោកប៉ា យប់នេះពិសេសមែន លោកប៉ាគេងដោយមិនបានខ្ទាស់គន្លឹះទ្វារទេ វាជាឱកាសល្អរបស់នាង រុញទ្វារចូលទៅយឺតៗ ៖
" ប៉ាប៉ា " នាងតូចកាន់កូនថាសតែទឹកឃ្មុំក្តៅ ចេញមករានហាលខាងមុខ ដែលមានលោកប៉ាអង្គុយ លើសាឡុងខាងក្រៅសម្លឹងមើលបរិយាកាស ស្រស់ត្រកាលនៃទីក្រុងនាពេលរាត្រី នាងអេះអុញ មិនហ៊ានឈានជើងទៅជិតលោកប៉ាទេនាងឱនមុខចុះ ដឹងកំហុស។
" ... " គេមិនស្រដីតបនាង គេងាកមកសម្លឹងនាងបន្តិច ក៏បន្តក្រេបវិស្គីដែលនៅសល់ក្នុងកែវ ធ្វើមិនដឹង រួចដើរហួសចូលបន្ទប់ឡើងមកលើពូក គេងបែរចំហៀង គ្របភួយយ៉ាងទំនង ឫកពារដូចជាកំពុងខឹងងរង៉ក់និងនាង។
" អ្ហឹក!! " នាងកាន់ទ្រកែវតែទឹកឃ្មុំក្តៅនៅនិងដៃ ខូចចិត្តពេលលោកប៉ាធ្វើព្រងើយកន្តើយ ដាក់នាង មិនស្រដីរកនាង នាងតូចចិត្តណាស់ ឡើងមកអង្គុយបត់ជើងកង្កែបលើពូក នៅចុងចំហៀងនៃគ្រែឃីងសាយលោកប៉ា បញ្ចេញសំឡេងយំសសិតខ្សិបខ្សួល មកខាងក្រៅ។
" អ្ហឹម...ត្រឡប់ទៅគេងទៅ ប៉ាចង់សម្រាក ប៉ាហត់ " នាយសង្ហាកន្ត្រាកកែវតែទឹកឃ្មុំក្តៅ ពីដៃកូនស្រី យកមកផឹកមួយដង្ហើម ជូតមាត់ចេញ រួចបោះសម្តីដេញនាងទៀត ហ្វីយ៉ារលីងរលោងទឹកភ្នែក ចង់រកយំ លោកប៉ាមិនធ្លាប់ដេញឬថាស្តីឱ្យនាងទេ មានតែតាមចិត្តនាង កន្លងមក។
" ប៉ាប៉ាខឹងកូនយ៉ាហ៏? ម្តេចប៉ាមិននិយាយរកកូនហ្អឹក!!លោកប៉ា...អ៊ុប!! " នាងតូចក្តាប់ជាយអាឈុតគេងរបស់ខ្លួន
បង្ហូទឹកភ្នែកបិតៗ លោកប៉ានាងទ្រាំនិងស្តាប់ ទ្រាំនិងការមើលឃើញនាងយំខ្សឹបខ្សួល ជុងហ្គុកក៏ស្ទុះក្រោមកវិញចាប់នាងផ្តួលទៅលើពូក សង្កត់ថើបបបូរមាត់នាងខ្លាំងៗ ខាំបឺតបបូរមាត់ក្រពុំ បុិនពេបយំ។
" ឡើងមកលោកយាយរបស់កូន គាត់មានដឹងទេ ប្រយ័ត្នមានទោស ប៉ាក៏ជួយមិនបានដូចគ្នា "
" ជំទាវយាយមិនដឹងទេ កុំដេញកូនអី អ្ហឹក!! យ៉ាយ៉ា
ស្រលាញ់ប៉ាប៉ា អ្ហឹក!! "
" គេងមក ម៉ោង០៥:០០ព្រឹក ចាំប៉ាដាស់កូន " រាងក្រាស់ទម្លាក់ខ្លួនគេងកន្លែងដើម ដៃគេគោះហៅនាង ឱ្យមកគេងលើខ្នើយទន់ក្បែរខ្លួន រាងតូចក៏ញញឹម ដាក់ខ្លួនគេងក្បែរលោកប៉ា ដោយមានលោកប៉ាតាមឱបពីក្រោយ សំឡេងដង្ហើមដកសាយភាយចេញមកក្តៅឧណ្ហៗ ប៉ះនិងរោមឆ្មាៗក្រហមព្រឿងត្រង់បរិវេនកញ្ចឹងកសខ្ចីនាង ធ្វើឱ្យហ្វីយ៉ាស្រៀវព្រឺរោម។
ខណៈនោះដែល លោកប៉ាចាប់បង្វិលនាងឱ្យគេងប្រែមកសភាពផ្ងារវិញ ម្រាមដៃលោកប៉ាស៊កចូលតាមប្រឡោះអាវគេងយប់ឈុតតុក្កតា របស់នាង រាវត្រង់ចំណុចទំពក់អាវក្នុងរបស់នាង ភ្លាមនោះហ្វីយ៉ាភ្ញាក់ព្រឺត រុញដើមទ្រូងមាំលោកប៉ាចេញ ៖
" អ្ហឺស!! អាប់ប៉ា អ្ហឹក!! "
" មិនថប់ដង្ហើមទេ គេងពេលយប់ ពាក់ឈុតក្នុងអ៊ីចឹង? "
" កូនធំហើយណា ប៉ាប៉ា "
" ចុះអ្នកណាថាតូច បើហៀដៃថ្នាក់នេះ ចាប់លែងជុំហើយហ្នឹង សឺត!! ក្រអូប ក្រអូបណាស់ "
______
និពន្ធដោយ : មីនស៍ហ្វា
( Vote ឱ្យគេផង☹️)
To be continue