មុននេះកំពុងអង្គុយ ទង្គិចកែវជាមួយបងប្រុសនិយាយរឿងខ្លះសើចសប្បាយផង ឥលូវបែរជាស្រងាកចិត្ត ខំរងចាំកូនស្រីតែងខ្លួនរួចចុះមកជួប តែនាងបែរជាមានកិច្ចការសំខាន់ រករបស់ដែលបាន
បាត់ទៅវិញ។
" កូនក៏មិនដឹងដូចគ្នាប៉ាតូច នាងថានិងចុះមកតាមក្រោយ "
យ៉ុនណាងើបមុខ តបសម្តីប៉ាតូច រួចចាក់ស្ទេកញ៉ាំបន្ត ចំណែកជីមីនងក់ក្បាលរងចាំស្តាប់ ដោយចោលក្រសែភ្នែកសម្លឹងមើលទៅ ផ្លូវចូល ក្រែងលូកូនស្រីពៅមកតាមក្រោយ តែពេលនោះ ជុងហ្គុក ក៏ក្រោកពីកៅអី។
" ចាំប៉ាឡើងទៅតាមប្អូន កូនញ៉ាំអាហារចុះណា ឃ្លានហើយ
សឺត!! " ថាចប់ជុងហ្គុកក្រោកពីកៅអី ថើបក្បាលយ៉ុនណាមួយខ្សឺតរួចដើរចូលខាងក្នុងវិមាន ចំណែកយ៉ុនហ្គីនៅដេញហ្គីតា សាសងស្នេហា ដាក់ស្រីក្មេង ភរិយាតូចដែលឈរអាំងសាច់។
នៅខាងក្នុបន្ទប់ ប្រណិតតុបតែងបែបកូនក្មេង រៀបចំឡើង
ដោយមានរបបៀបរៀបរយ រាងតូចដើរចុះឡើង ឱនមើលក្រោមគ្រែ ក្រោមតុសាឡុង ក្នុងបរិវេនបន្ទប់ តែមិនហ៊ានចេញទៅខាងក្រៅ សួរនាំអ្នកម៉ាក់ ហ្វីយ៉ាកំពុងរករបស់ម្យ៉ាង មើលទៅទំនងដូចជាសំខាន់ណាស់ សម្រាប់នាង ស្របពេលដែល ដៃមាំមួយគន្លឹះទ្វារសន្សឹមរុញចូល ទៅក្នុបន្ទប់កូនស្រី ៖
" ហ្វីយ៉ា កូនកំពុងរកអ្វី? " ឮថាកូនបាត់របស់ បារម្ភខ្លាចកូនរកមិនឃើញ ក៏តាមមកជួយរក កូនស្រី ក្រែលោ អាចជួយរកគ្នាឆាប់ឃើញចំណាយពេលតិច ឆាប់បានញ៉ាំអាហារជុំគ្នា។
" ប៉ាតូច គឺគឺអត់នោះទេ " រាងតូចភ្ញាក់ខ្លួនបន្តិច នាងកំពុងតែបើកថតុ រកមើលប្រអប់កាដូរបួនជ្រុងដែលបានបាត់ទៅ វាដូចជាបាត់ទៅស្រួលម្លេះ ព្រោះនាងចាំបានថាដាក់ក្នុងកាតាប ត្រឡប់មកដល់ផ្ទះវិញក៏មិនបានចាក់រើកាតាបដែរ ហ្វីយ៉ាឈរទ្រឹងមួយកន្លែង បង្វិលខ្លួនទៅរកលោកប៉ាឆ្លើយបដិសេធ។
" ហេតុអ្វីមិនបើកភ្លើងរក ងងឹតស្លុងបែបនេះ? " រាងក្រាស់ដើរមកជិតកូនរួចរើសកន្សែង ដែលធ្លាក់លើការ៉ូដាក់លើសាឡុងវិញ រួចអង្អែលក្បាលកូន ភ្នែកសម្លឹងរកមើលតេឡេ ដើម្បីចុចបើកភ្លើងបន្ទប់។
" ហិហិ គឺកូនភ្លេច " នាងក៏ស្ទុះទៅ យកតេឡេចុចបញ្ជា បើកភ្លើងក្នុងបរិវេនបន្ទប់ បំភ្លឺពន្លឺចែងចាំងពេញផ្ទៃបន្ទប់ នាងឈរមួយ
កន្លែញញឹមញញែម ដាក់លោកប៉ា ដូចរៀបឫកមិនត្រូវអ៊ីចឹង បន្ទាប់មកជុងហ្គុក ក៏បង្ហារបស់មួយ។
" កូនរកមួយនេះឬ? " នាយមិនមែនមកតែខ្លួនទទេនោះទេ ប្រអប់កាដូរព្រឹកមិញ គេបានរក្សាទុកវាយ៉ាងល្អ ទោះឡើងមករកនាង
នៅបន្ទប់ក៏ពិតមែន តែគេឆ្លៀតទៅយកកាដូរដែលទុកនៅឡាន យកមកសងម្ចាស់កាដូរវិញ។
" គឺគឺចាស មួយហ្នឹងហើយ ប៉ាតូច អគុណ ម្តេចវានៅ..."
នាងតូចបញ្ចេញស្នាមញញឹមស្រស់ ដើរទៅជិតលោកប៉ា
ទទួលកាដូរដៃពីរ ពីគាត់ ដោយមិនភ្លេចសួនាំលោកប៉ាថាហេតុម្តេច បានជាកាដូរនេះនៅនិងគាត់ទៅវិញ នាងខំរករហូតរើអីវ៉ាន់ខ្លះ ដើម្បីរកកាដូរនេះ ក៏ដោយសារតែនាងមិនទាន់បានបើកប្រអប់កាដូរ ថាសិស្សច្បងដែលរៀនជាមួយនាងឱ្យអ្វីមកនាងទេ។
" កូនបានធ្វើវាជ្រុះក្នុងឡានប៉ា កាលពីព្រឹកមិញ "
" កូនសុំទោសរំខានលោកប៉ាហើយ "
" ជាការដូរបានពីសាលាឬ? " ឃើញនាងទទួលកាដូរទាំងញញឹម នាយច្បាស់ជាគិតក្នុងចិត្តថា កាដូរនេះវាពិសេសដល់កម្រិតណា ដែលធ្វើឱ្យកូនស្រីដាច់បាយទឹក មិនចុះទៅរកញ៉ាំ សុខចិត្តរកប្រអប់កាដូរ សាមញ្ញមួយនេះ។
" គឺគឺ ជាកាដូរ..." ហ្វីយ៉ាឱបប្រអប់កាដូរនោះជាប់ទ្រូង ចង់តបលោកប៉ាវិញក៏ពិបាក ព្រោះនាងមិនដឹងថាត្រូវនិយាយបកស្រាយពីចំណុចណាមកមុនទេ នាងដឹងខ្លួនឯងថាកាលពីព្រឹកមិញនាងបាន និយាយកុសហលោកប៉ា ផ្សេងពីប្រអប់កាដូរមួយនេះ ខណៈអកប្បកិរិយាកូនសម្តេងដូច្នេះ ជុងហ្គុកយល់ការភ្លាម។
" មិនចង់ប្រាប់ប៉ា ក៏មិនអីដែរ " ទឹកមុខស្មើធេង ដូចមនុស្សចាស់ដែលត្រូវគេបោះបង់ចោល គ្រាន់តែសួរនាំនាងចង់ដឹងតិចតួច មិនដល់ថ្នាក់សុំមើលរូបរាងខាងក្នុងការដូរផង អ្នកកំលោះ មិនរងចាំចម្លើយពីកូន គេបង្វិលខ្លួនតម្រង់ទៅរកទ្វារបន្ទាប់ បើកទ្វាចេញរួចបិទវិញ ដោយមិននិយាយអ្វីមួយម៉ាត់ ទុកឱ្យកល្យាន ស្រីតូចគាំងនិងសកម្មភាព ព្រងើយកន្ទើយលោកប៉ា បន្លឺស្រែកហៅលោកប៉ា ទាំងហូរទឹកភ្នែក ៖
" ប៉ាតូច ប៉ាប៉ា ក្រឹប!! លោកប៉ាខឹងកូនឬ? ហ្អឹក!! "
ជើងខ្លីៗ រត់ចុះពីជាន់ខាងលើមក ដេញតាមលោកប៉ា ក៏ដេញមិនទាន់ ក្រឡេកមើលទៅឡានគាត់ នៅសំចតចោលដដែល ព្រោះគាត់បានប្តូរឡានថ្មីជិះទៅវិញ នាងតូចឆ្លេឆ្លារត់សម្តៅទៅរកកន្លែងកម្មវិធីខាងក្រោយវិមាន ៖
" ប៉ាប៉ា អ្ហឹក!! អ្ហឹក!! " មាឌតូចរត់សម្តៅ មកឱបលោកប៉ាដែលកំពុងតែលេងហ្គីតាកំដរបរិយាកាស នាងយំសសិតភ្នែកហើមក្រហម ដាមដោយទឹកភ្នែកជោកថ្ពាល់។
" អ្ហា៎!! កើតអ្វីកូនពៅប៉ា សឺតឈប់យំកូន " ចិត្តរំពៃគិតរឿងផ្សេង ស្លុតចិត្តពេលឃើញកូនយំសសិត ដាមដោយទឹកភ្នែកដូចនេះ យ៉ុនហ្គីដាក់ហ្គីតាទៅលើតុ នៃជ្រុងម្ខាងបោះដៃឱបក្រសោបកូនមក អង្គុយលើភ្លៅយកដៃជូតដំណក់ទឹកភ្នែកកូនចេញ ។
" ស្រីពៅកើតអ្វីកូន? "
" អ្ហឹក!! ប៉ាប៉ា ប៉ាតូចខឹងកូនយ៉ា ប៉ាតូចទៅចោលកូនយ៉ា
ហ្អឹក!! "
" អូហ៌!! ឈប់យំកូន មោះមកម៉ាក់កូន ជុប!! ក្រហមហើមភ្នែកអស់ យ៉ាយ៉ានិយាយប្រាប់ម៉ាក់មើល ម្តេចប៉ាតូចខឹង " ហ្វីឡាឯណ្ណោះវិញទុកកិច្ចការចម្អិនម្ហូប អាំងសាច់ទុកមួយឡែកសិន ស្ទុះចេញមកឱបក្រសោបអង្អែលក្បាល កូនស្រីនិយាយភាសាទន់ភ្លន់សួរនាំ ដំណើរដើមទងកូនស្រី។
" គឺគឺ រឿងប្រអប់កាដូរ អ្ហឹក!! " នាងតូចយំដង្ហក់លើភ្លៅលោកប៉ា ហ្វីយ៉ាជាក្មេងឆាប់បង្ហូរទឹកភ្នែក ឆាប់សម្តែងការកម្សត់ ចេញមកឱ្យអ្នកទាំងអស់គ្នាដឹង ខុសពីពេលមុនឆ្ងាយ កាលនាងនៅអាយុតិច នាងមិនមាត់ក ក៏មិនសូចបញ្ចេញអារម្មណ៍ដែរ នាងក៏និយាយរៀបរាប់ទាក់ទងនិងប្រអប់កាដូរ។
" ប្រអប់កាដូរ យ៉ុងជូនឱ្យមែនទេ? "
" ចាសបងស្រី "
" ចាំប៉ាប្រដៅអាប៉ាតូច បែកកាវឱ្យ យ៉ាប់ណាស់អាប្អូនកូនពូជនេះវើយ " យ៉ុនហ្គីដកដង្ហើមធំ អង្អែលក្បាលកូន ចំណែកជីមីនវិញអង្គុយស្ងៀម កំពុងហាន់ស្ទេកបញ្ចុក កូនស្រីច្បង ស្របពេលដែលយ៉ុនហ្គី ដកទូរស័ព្ទ ចុចខលទៅលេខប្អូនប្រុសចង់សួរនាំគេ ៖
( ទឺត!! ពេលនេះទូរស័ព្ទលោកអ្នក ក្រៅប្រព័ន្ធសេវា សូមផ្ញើសារជាសំឡេង ខាងយើងនិងតភ្ជាប់ប្រព័ន្ធជូន )ម្ចាស់តូចបានចុចបិទប្រព័ន្ធទូរស័ព្ទចោល មិនអាចឱ្យបងប្រុសទាក់ទងទៅបានយ៉ុនហ្គីស្តាប់សារសំឡេងក្រុមហ៊ុនរួច ក្តាប់មាត់ខឹងកាន់តែខ្លាំង បោះទូរស័ព្ទទៅលើតុ កម្មវិធីកំពុងតែរៀបនិងចាប់ផ្តើម រងចាំសមាជិកគ្រួសារមកជួបជុំគ្នាសិន និងចាប់ផ្តើមកម្មវិធី សប្បាយជាមួយគ្នា។
" ពុទ្ធោអើយហេតុអីក៏បិទទូរស័ព្ទ ធ្វើឱ្យកូនស្រីបងយំហើយក៏រត់ ប្រុសតូច ឯងសមតែត្រូវ៥ដំបងទេ " មួម៉ៅក្តៅក្រហាយណាស់ មុននេះនៅអង្គុយផឹក ទង្គិចកែវស្រាក្រហមជាមួយគ្នាសោះ ក៏ចូលតួរំអួយ ងរង៉ក់និងកូនស្រី ងរត្រឡប់ទៅវិញ បាត់ស្រមោលទៅណាក៏មិនដឹង បើបានមកជួបម្តងទៀត សង្ស័យតែពិន័យ៥ដំបងទើបសមចិត្ត។
" ប៉ាប៉ា កុំវាយប៉ាតូច របស់អូនណា ប៉ាប៉ាខលសួរអ៊ំអេហ្វ ទៅមើល៍ថាប៉ាតូច ហ្អឹក!! គេងនៅខុនដូរ ឬគេងនៅផេនហោស៍
អ្ហឹកៗ "
______
និពន្ធដោយ: មីនស៍ហ្វា
To be continue