អ្នកកំលោះ មាននាមជាលោកប៉ា គ្រវីក្បាលហួសចិត្ត អស់សំណើចនិងចរិត ក្រមិចក្រមើម របស់កូនស្រី នៅពេលនាង
នៅតែពីរនាក់គេ តទល់ ជាមួយគេ ទើបតែដឹងថានាងជាក្មេង កំហូចគួរឱ្យស្រឡាញ់ ខ្លាំងកម្រិតណា ខុសពីពេលដែលនាង នៅជំគ្នាមាន សមាជិកគ្រសារច្រើននាក់។
ប្រុសកំលោះ ញញឹមពព្រាយ បោះជំហានទៅរកទូរសម្លៀកបំពាក់កូនស្រី ជ្រើសសើរ រៀបចំទុកជាមុន ឱ្យនាងដោយមិនភ្លេចយកស្រោមជើង តុក្កតាស្ពៃដើមែន ដែលនាងចូលចិត្ត ត្រឹមទុក បម្រុងតែដើរត្រឡប់ទៅ ជិតគ្រែគេងវិញហើយ តែខួរក្បាលគេ ចេះតែភ្លេចខោរក្នុង កូនស្រីទៅកើត ខំទិញមកគ្រប់ម៉ូតគ្រប់ម៉ាក សុទ្ធសឹងតែជាម៉ូត ខ្យូតៗតុក្កតា គួរឱ្យស្រឡាញ់ ផ្គាប់ចិត្តកូនស្រី។
ប្រមាណជា២០នាទី ក្រោយមក នៅឡើយតែនាងតូច កូនស្រីមិនទាន់ចេញ មកពីបន្ទប់ទឹកវិញសោះ អ្នកជាលោកប៉ាគេងលើពូក លេងហ្គែមឈ្នះ ប៉ុន្មានលើកហើយ ក៏នាងមិនទាន់ចេញមកទៀត ជុងហ្គុកបង្វិលខ្លួន ក្រឡេកមើលទ្វាបន្ទប់ទឹកកូនស្រី ភ្លាមនោះ ៖
" អាប់ប៉ា យកកន្សែងឱ្យកូនយ៉ាបន្តិចមក ចាស " ចូលទៅងូតទឹកប្រញាប់ប្រញាល់ពេក រត់ទៅត្រុយចោលកន្សែង មិនបានត្រៀមយកចូលទៅជាមួយ នាងល្អិតអើតក្បាល ពីបន្ទប់ទឹកមកបន្លឺសម្តី ហៅលោកប៉ាសង្ហា របស់នាង។
" បាទឮហើយ ព្រះនាងតូច " អ្នកកំលោះបង្វិលខ្លួន ដើរទៅបើកទូសម្លៀកបំពាក់ ស្រីតូចយកកន្សែង និងអាវឃ្លុំកាន់ដើរសម្តៅទៅរកកូនស្រី នៅបន្ទប់ទឹក តែភ្លាមនោះហ្វីយ៉ា ក្តាប់មាត់សម្លក់លោកប៉ាបន្តិច ក៏ព្រោះតែលោកប៉ា ដើរមកមិនបានបិទភ្នែក នាងអៀនគាត់។
" បិទភ្នែកផង រួចបីកូន ហិហិ "
" ក្រអូបម្លេះយើងហ្នឹង សឺត!! "
" អាប់ប៉ាខូចណាស់ ច្រមុះកំហូច " ប្រុសកំលោះបិទភ្នែកពាក់អាវឃ្លុំឱ្យកូនស្រីរួចរាល់ ក៏លើកពរនាងចេញមក ពីបន្ទប់ទឹក មកអង្គុយលើពូក ក៏មិនភ្លេចឆ្មក់ថើបនាង មួយខ្សឺតដែរ។
" ប៉ាចូលចិត្តក្លិនកូន " ជុងហ្គុកញញឹមដាក់កូនស្រី យកដៃអង្អែលក្បាលនាងតិចៗ ពេញដោយក្តីស្រឡាញ់ ចំពោះកូនស្រី ឆ្លាតស្អាតគួរឱ្យស្រឡាញ់។
" ក្លិនសាប៊ូ ប៉ាប៉ាទិញឱ្យកូននោះអី ហិហិ ប៉ាតូចចាស ឈុតនេះប៉ារើសឱ្យកូនមែនទេ? " នាងបានក្រឡេកឃើញឈុត ដើរលេងស្រស់ស្អាតខ្លាំងណាស់ តើលោកប៉ានាងជាអ្នកទិញឱ្យឬ? នាងញញឹមសប្បាយចិត្ត ចូលចិត្តឈុតមួយនេះខ្លាំងណាស់ លោកប៉ាពិតជាដឹងចិត្តនាងមែន។
" បាទ ព្រះនាងសឺត!! "
" ឌឹប!! ឌឹប!! អាប់ប៉ាថើបញយដង កូនខឹង "
" សើចអាវឃ្លុំមក ប៉ាលាបម្សៅឱ្យ "
" No!! កូនលាបខ្លួនឯងបាន ប៉ាតូចថយចេញទៅ "
" កូនអីក៏កំណាញ់ខ្លួន ជាមួយឳម្លេះ ថើបក៏មិនបានប៉ះក៏មិនបាន " ដៃតូចរុញច្រាន ទ្រូងមាំលោកប៉ាចេញ ធ្វើឱ្យនាយកំលោះក្តាប់មាត់ យកអណ្តាលទល់ថ្ពាល់ គ្រឺតក្នាញ់និងចរិតឫកពា កំណាញ់ខ្លួនកូនស្រី ប៉ះក៏មិនបាន ថើបញយដងក៏មិនបាន។
" កូនអៀន ថ្ងៃនេះប៉ាតូចនិយាយអី មិនចេះគិតទេ កូនជាកូនស្រីណា កំណាញ់សាច់បន្តិចហើយ " នាងសម្លក់មមុខលោកប៉ា ពេលលោកប៉ាថាឱ្យនាង ជាមនុស្សចាស់អី ចូលចិត្តធ្វើឱ្យកូនស្រី ខ្លួនឯងខឹងរហូត ស្អប់ណាស់ កោតចេះថានាងកំណាញ់ខ្លួន នាងកំណាញ់ មានអីខុស បើលោកប៉ាចរិតព្រាន បែបនេះ។
" ចាំមើលតែពេញក្រមុំ " ជុងហ្គុកសន្សឹមរំកិល ខ្លួនទៅជិតកូនស្រីម្តងទៀត ពេបមាត់ដាក់នាង រួចឱនមុខទៅខ្សឹបបែបលែបខាយសម្តី ដាក់កូន ធ្វើឱ្យកូនកាន់តែងរង៉ថែម។
" កាន់តែមិនឱ្យប៉ះ ហ្អឹក!! " រាងតូចក្រព័ទ្ធដៃត្រឹមទ្រូងពេបមាត់ដូចលោកប៉ា ញាក់ចិញ្ចើមផ្តឺផ្តងលោកប៉ា មួយទៀត រួចងាកមុខចេញ ខណៈនោះលោកប៉ា ក្នាញ់ពេក ក៏ចាប់សង្គ្រប់ថើបកូនស្រី ៖
" មិនឱ្យប៉ះហ្អេស? សឺត!! ឈប់ភ្លាមកុំរត់ " ជុងហ្គុកចាប់ក្រសោបកូនជាប់ ដេកននៀលើគ្នាថើប ញីញក់កូនសព្វសាច់ ចំណែករាងតូច ខំប្រឹងរើបម្រះខ្លួន គេចពីកណ្តាប់ដៃលោកប៉ាដ៏តែបាន រត់ចុះមកក្រោម ឈរក្បែរសាឡុង។
" អត់ទេកុំដេញចាប់កូន ហិហិ កុំមកណា អ្ហាយ!! "
" អាវ!! នោះ "
" អត់ទេ អ្ហាយ!! អាប៉ាឆាប់បិទភ្នែកភ្លាម ហ្អឹក!!ហ្អឹក!! " នៅសុខៗអាវឃ្លុំនាងក៏របូតខ្សែ បង្ហាញកាយអាក្រាត ពេញភ្នែកលោកប៉ា ហ្វីយ៉ាស្រែកចាច យកដៃបិទបាំង ទាញអាវឃ្លុំបិទវិញ យ៉ាលឿន។
" ឡើងមកលើពូកមក ប៉ាផ្លុំសក់ឱ្យ "
" អ្ហឹក!! អ្ហឹក!! មុននេះប៉ាតូចឃើញដែរទេ "
" ឃើញ អូហ៌!! អត់ឃើញទេ? អៀនប៉ាខ្លួនឯង ត្រង់ងូតទឹកស្រាតឱ្យជីងចក់មើល ម្តេចមិនអៀនខ្លះផង កូននេះ "
" អ្នកណាថាកូនស្រាត កូនស្លៀកលីអូរងូតទឹកណា តែកូនទុកវានៅកៀនទ្វា ទុកឱ្យប៉ាបោកឱ្យ ហ្អឹក!! " រាងតូចយំសម្រក់ទឹកភ្នែកអៀនលោកប៉ាមុននេះ នាងអង្គុយទល់មុខលោកប៉ាឱ្យលោកប៉ាផ្លុំសម្ងួតសក់ឱ្យ ថែមទាំងរៀបរាប់ ដោះសារ បកស្រាយ ចម្លើយជាមួយលោកប៉ា។
" ចុះរាល់ដងអ្នកណាបោកឱ្យ? " ជុងហ្គុកញីក្បាលកូនស្រីជាមួយកន្សែងបណ្តើរ ផ្លុំនិងប្រដាប់ផ្លុំសក់បណ្តើរ ឆ្លៀតសួរនាំរឿង បោកលីអូរ។
" ប៉ាយ៉ុនស៍ជាអ្នកបោក ព្រោះម៉ាហ្វីមិនធ្វើការងារទាំងនេះទេ
ប៉ាយ៉ុនថ្នមម៉ាក់ហ្វី " នាងល្អិតរៀបរាប់ប្រាប់ប៉ាតូច នៅកាពិតមួយ ពេលនៅផ្ទះរបស់នាង ឈុតក្នុងប៉ាយ៉ុនស៍ជាអ្នករ៉ាប់រង បោកសម្អាតឱ្យកូនស្រីទាំងពី មូលហេតុហ្វីឡាមិនអាចធ្វើបាន លោកប៉ានាងថ្នមម្តាយនាងខ្លាំងណាស់ នាងល្អិតញញឹមញញែម ពេលនិយាយដល់ឃ្លានេះ ដូចជាមានក្តីសុខខ្លាំងណាស់អ៊ីចឹង ពេលឃើញប៉ាយ៉ុនស៍ថ្នមម៉ាក់ហ្វី។
" ចុះសម្លៀកបំពាក់ធម្មតា? ក្រៅពីឈុតក្នុង? "
" មីងសារ៉ាជាអ្នកចាត់ចែង ហេតុអីប៉ាតូចសួរ? "
" អត់អីទេ មកនៅជាមួយប៉ាដូច និងបម្រើកូនគ្រប់សព្វ ចាំតែរស់ស្រួល " គ្រាន់តែឮកូនស្រីពោលថា ប៉ាយ៉ុនស៍ចេះបោកលីអូរនិងឈុតក្នុងកូនស្រី ជុងហ្គុកផ្តើម មានចិត្តច្រណែន ព្រោះចិត្តគេចង់ឱ្យហ្វីយ៉ាស្រឡាញ់ខ្លួន ជាងនរណាទាំងអស់ សុំការស្រឡាញ់ពីកូន ឱ្យលើកជាងបងប្រុស។
" ប៉ាតូចចេះបោកលីអូរ ដែរមែន? " នាងល្អិតធ្វើមុខឆ្ងល់ងើបសម្លឹងមើលលោកប៉ា ក្រោយលោកប៉ានិយាយ ធានារ៉ាប់រង លើការបោកឈុតក្នុងរបស់នាង គ្រួសារនាង ទម្លាប់មិនប្រើអ្នកបម្រើបោកឈុតក្នុងទេ នេះជារបស់ផ្ទាល់ខ្លួន ជាហេតុដែលប៉ាយ៉ុនស៍នាង ជាអ្នករ៉ាប់រង។
" ហ្អឺស!! ហ្អឺស!! " ជុងហ្គុក ដាក់ប្រដាប់ផ្លុំលើពូក ច្បិចចុថចង្កាកូនស្រី រួចសើចអស់សំណើច និងសំណួរនាងតូច ម្តេចថាគេមិនចេះបោក ត្រឹមឈុតក្នុងនាង លើសពីនេះក៏ចនហ្គុកអាចធ្វើបានដែរ។
" ហេតុអីសើច ប៉ាយ៉ុនស៍ថា បុរសណា ដែលចេះបោកលីអូរ
ជាបុរសល្អ ឆ្លាតពូកែ និងហ្មត់ចត់ " រាងតូចលុតជង្គុកលើពូករួចយកដៃក្រសោបមុខលោកប៉ា ឱ្យសម្លឹងមើលមុខនាង ព្រោះនាងមិនដឹងបានជាសួរគេ ម្តេចក៏សើចដែរ? គ្រាន់តែតបចម្លើយមក មានអ្វីពិបាក នាងក៏រៀបរាប់បន្ត នៅអ្វីដែលលោកប៉ាបង្កើត នាងបានប្រៀនប្រដៅ ពេលនាងអង្គុយមើលលោកប៉ាបោកឈុតក្នុងនាង នៅឯវិមានម្តងម្កាល។
" រើសប៉ាតូចមិនខុសបំណងទេ ម្នាក់នោះជាប៉ាតូច នៅចំពោះមុខកូនយ៉ានេះឯង "
______
និពន្ធដោយ: មីនស៍ហ្វា
To be continue