<Unicode>
(နောက်တော့ရော)
(နောက်တော့သူအဖမ်းခံလိုက်ရပီးလူငယ်ထိန်းသိမ်းရေးစခန်းကိုပို့လိုက်ရတယ်ပြန်လွတ်လာတော့သူ့ညမလေးကိုခေါ်ပီးဒီအပန်းဖြေအိမ်မှာလာနေတယ် သူ့ရောဂါကသူသဘောကျတဲ့အရာတေကိုဆုံးရှုံးရမှာအရမ်းကြောက်တတ်တယ်ဆုံးရှုံးရပီဆိုရင်စိတ်ထဖောက်ပီးလူသတ်တဲ့အထိဖြစ်ရော)
(မောင့်စိတ်ကိုငါကုနိုင်မှာပါ)
>>>>
"အယ်တာရယ်မငိုပါနဲ့တော့"
"ဟင့် အယ်တာစိတ်မကောင်းလွန်းလို့ပါ ရှိန်းကအယ်တာ့မောင်လေးဆိုလဲမမှားပါဘူး ဟင့် အယ်တာ့မောင်လေးကိုအယ်တာမကယ်လိုက်နိုင်ဘူး ဟင့်"
"အယ်တာရယ်ကိုယ့်ကိုကိုယ်အပြစ်မတင်ပါနဲ့ ရှိန်းကလူသတ်သမားကြောင့်သေရတာလေ"
"ဟင့် ဟုတ်တယ် အဲ့လူသတ်သမားကိုခွင့်မလွှတ်ဘူး"
"မငိုနဲ့ တိတ်တော့နော်"
စခန်းကလူများကအယ်တာအားဝိုင်းဝန်းနှိမ့်သိမ့်နေကြသည်။အများအမြင်မှာတော့ရှိန်းအတွက်ယူကြုံးမရဖြစ်နေတဲ့သူလို့ထင်ပေမယ့်ထိုမျက်နှာဖုံးအောက်ကယုတ်မာမှုကိုတော့ဘယ်သူမှမသိကြပေ။
"စခန်းမှူး!ဒုခေါင်းဆောင်!"
"ဘာဖြစ်လာတာလဲ"
"နောက်ထပ်လူသတ်မှုတစ်ခုထပ်ဖြစ်ပါတယ်"
"ဟင်! ဘယ်မှာလဲ ဘယ်သူအသတ်ခံရတာလဲ"
"နောက်ထပ်ရဲကင်းထောက်တစ်ယောက်ပါစခန်းမှူး ကားလမ်းပေါ်မှာပါပဲ"
"ကျစ် အဲ့လူသတ်သမားကတော်တော်ဆိုးနေပီပဲ အဲ့နေရာကိုသွားမယ်"
"ဟုတ်ကဲ့!"
>>>>>
"မောင်!ဘယ်လိုဖြစ်လာတာလဲ"
တကိုယ်လုံးသွေများဖြင့်ပေကျံနေတဲ့ဇေးမတ်ကြောင့်ရှိန်အရမ်းလန့်သွားသည်။
"စိတ်မပူပါနဲ့အရုပ်လေးရဲ့ ဒါမောင့်သွေးတေမဟုတ်ဘူး"
"မောင်ရယ် အလန့်တကြားအရမ်းလုပ်တာပဲ သွားရေသွားချိုး"
"မောင်လက်နာနေတယ် အရုပ်လေးချိုးပေးပါလား"
puppy eyeလေးဖြင့်ကြည့်ကာပြောနေသည့်မောင်မှာကြောင်ပေါက်လေးအတိုင်းပင်။
"ဟုတ်ပါပီ အရင်ဝင်နှင့်"
.....
ရှိန်းရေချိုးခန်းထဲဝင်သွားတော့bath tubeထဲတွင်ဒူးလေးပိုက်ကာထိုင်နေသည့်မောင်ကဝမ်းနည်းနေသယောင်။
"မောင် ဘာဖြစ်လို့လဲ"
"ဟင့်အင်း"
ဘေးနားကဆပ်ပြာနဲ့ရေမြုပ်လေးကိုယူကာဇေးမတ်ရဲ့ကိုယ်လေးကိုဆေးကြောပေးကာ....
"မလိမ်နဲ့မောင် မောင်တစ်ခုခုဖြစ်နေတယ်မလား ရှိန်းကိုပြောလေရှိန်းနားထောင်ပေးမှာပေါ့"
"အရုပ်လေး"
"အင်း မောင်"
"မောင့်ကိုကြောက်လားဟင်"
"ဟင့်အင်း မကြောက်ဘူး"
"ဘာလို့လဲ မောင်ကလူလဲသတ်တယ် ပီးတော့မောင်ကသာမန်လူတေလိုမဟုတ်ဘူးလေ"
"ရှိန်းစိတ်မဝင်စားဘူးမောင် ရှိန်းမောင့်ကိုချစ်တယ် မောင့်ကိုဘယ်တုန်းကမှကြောက်စိတ်မဝင်ခဲ့ဘူး ဘာလို့လဲသိလား"
"ဟင့်အင်း"
"မောင်ဖြစ်နေလို့ မောင်ကရှိန်းကိုထိခိုက်အောင်မလုပ်မှန်းရှိန်းသိတယ် တကယ်လို့လုပ်မိခဲ့ရင်တောင်ငါမောင့်ကိုချစ်တယ် နားလည်လားဟင်"
"အင်း"
ခုထိဝမ်းနည်းစိတ်မပျောက်သေးတဲ့မောင်ကြောင့်ရှိန်းလဲbuth tubeထဲဝင်ထိုင်ကာရင်ခွင်ထဲတိုးဝင်လိုက်သည်။
"အရုပ်လေးစိုကုန်ပီ"
"ရတယ်"
ထိုအတိုင်းအချိန်အတော်ကြာသည်အထိစကားမပြောပဲထိုင်နေမိသည်။
"မောင်အရုပ်လေးကိုချစ်တယ်"
"ရှိန်းသိတယ်မောင်"
"အရုပ်လေးကိုမောင့်အပိုင်အဖြစ်သတ်မှတ်လို့ရမလား"
"ငါကမောင့်အပိုင်ပဲလေ"
ထို့နောက်နှစ်ယောက်သားထိလိုက်ကာဇေးမတ်ကရှိန်းရဲရေစိုနေသည့်အဝတ်များကိုချွတ်ပေးလေသည်။ထို့နောက်အဝတ်ကင်းမဲ့သွားတဲ့ကိုယ်လေးကိုပွေ့ချီကာရေချိုးခန်းထဲမှထွက်ပီးအိပ်ရာထက်သို့ညင်သာစွာချပေးလိုက်သည်။
<Zawgyi>
(ေနာက္ေတာ့ေရာ)
(ေနာက္ေတာ့သူအဖမ္းခံလိုက္ရပီးလူငယ္ထိန္းသိမ္းေရးစခန္းကိုပို႔လိုက္ရတယ္ျပန္လြတ္လာေတာ့သူ႔ညမေလးကိုေခၚပီးဒီအပန္းေျဖအိမ္မွာလာေနတယ္ သူ႔ေရာဂါကသူသေဘာက်တဲ့အရာေတကိုဆံုး႐ွံုးရမွာအရမ္းေၾကာက္တတ္တယ္ဆံုး႐ွံုးရပီဆိုရင္စိတ္ထေဖာက္ပီးလူသတ္တဲ့အထိျဖစ္ေရာ)
(ေမာင့္စိတ္ကိုငါကုႏိုင္မွာပါ)
>>>>
"အယ္တာရယ္မငိုပါနဲ႔ေတာ့"
"ဟင့္ အယ္တာစိတ္မေကာင္းလြန္းလို႔ပါ ႐ွိန္းကအယ္တာ့ေမာင္ေလးဆိုလဲမမွားပါဘူး ဟင့္ အယ္တာ့ေမာင္ေလးကိုအယ္တာမကယ္လိုက္ႏိုင္ဘူး ဟင့္"
"အယ္တာရယ္ကိုယ့္ကိုကိုယ္အျပစ္မတင္ပါနဲ႔ ႐ွိန္းကလူသတ္သမားေၾကာင့္ေသရတာေလ"
"ဟင့္ ဟုတ္တယ္ အဲ့လူသတ္သမားကိုခြင့္မလႊတ္ဘူး"
"မငိုနဲ႔ တိတ္ေတာ့ေနာ္"
စခန္းကလူမ်ားကအယ္တာအားဝိုင္းဝန္းႏွိမ့္သိမ့္ေနၾကသည္။အမ်ားအျမင္မွာေတာ့႐ွိန္းအတြက္ယူၾကံဳးမရျဖစ္ေနတဲ့သူလို႔ထင္ေပမယ့္ထိုမ်က္ႏွာဖံုးေအာက္ကယုတ္မာမႈကိုေတာ့ဘယ္သူမွမသိၾကေပ။
"စခန္းမႉး!ဒုေခါင္းေဆာင္!"
"ဘာျဖစ္လာတာလဲ"
"ေနာက္ထပ္လူသတ္မႈတစ္ခုထပ္ျဖစ္ပါတယ္"
"ဟင္! ဘယ္မွာလဲ ဘယ္သူအသတ္ခံရတာလဲ"
"ေနာက္ထပ္ရဲကင္းေထာက္တစ္ေယာက္ပါစခန္းမႉး ကားလမ္းေပၚမွာပါပဲ"
"က်စ္ အဲ့လူသတ္သမားကေတာ္ေတာ္ဆိုးေနပီပဲ အဲ့ေနရာကိုသြားမယ္"
"ဟုတ္ကဲ့!"
>>>>>
"ေမာင္!ဘယ္လိုျဖစ္လာတာလဲ"
တကိုယ္လံုးေသြမ်ားျဖင့္ေပက်ံေနတဲ့ေဇးမတ္ေၾကာင့္႐ွိန္အရမ္းလန္႔သြားသည္။
"စိတ္မပူပါနဲ႔အ႐ုပ္ေလးရဲ႕ ဒါေမာင့္ေသြးေတမဟုတ္ဘူး"
"ေမာင္ရယ္ အလန္႔တၾကားအရမ္းလုပ္တာပဲ သြားေရသြားခ်ိဳး"
"ေမာင္လက္နာေနတယ္ အ႐ုပ္ေလးခ်ိဳးေပးပါလား"
puppy eyeေလးျဖင့္ၾကည့္ကာေျပာေနသည့္ေမာင္မွာေၾကာင္ေပါက္ေလးအတိုင္းပင္။
"ဟုတ္ပါပီ အရင္ဝင္ႏွင့္"
.....
႐ွိန္းေရခ်ိဳးခန္းထဲဝင္သြားေတာ့bath tubeထဲတြင္ဒူးေလးပိုက္ကာထိုင္ေနသည့္ေမာင္ကဝမ္းနည္းေနသေယာင္။
"ေမာင္ ဘာျဖစ္လို႔လဲ"
"ဟင့္အင္း"
ေဘးနားကဆပ္ျပာနဲ႔ေရျမဳပ္ေလးကိုယူကာေဇးမတ္ရဲ႕ကိုယ္ေလးကိုေဆးေၾကာေပးကာ....
"မလိမ္နဲ႔ေမာင္ ေမာင္တစ္ခုခုျဖစ္ေနတယ္မလား ႐ွိန္းကိုေျပာေလ႐ွိန္းနားေထာင္ေပးမွာေပါ့"
"အ႐ုပ္ေလး"
"အင္း ေမာင္"
"ေမာင့္ကိုေၾကာက္လားဟင္"
"ဟင့္အင္း မေၾကာက္ဘူး"
"ဘာလို႔လဲ ေမာင္ကလူလဲသတ္တယ္ ပီးေတာ့ေမာင္ကသာမန္လူေတလိုမဟုတ္ဘူးေလ"
"႐ွိန္းစိတ္မဝင္စားဘူးေမာင္ ႐ွိန္းေမာင့္ကိုခ်စ္တယ္ ေမာင့္ကိုဘယ္တုန္းကမွေၾကာက္စိတ္မဝင္ခဲ့ဘူး ဘာလို႔လဲသိလား"
"ဟင့္အင္း"
"ေမာင္ျဖစ္ေနလို႔ ေမာင္က႐ွိန္းကိုထိခိုက္ေအာင္မလုပ္မွန္း႐ွိန္းသိတယ္ တကယ္လို႔လုပ္မိခဲ့ရင္ေတာင္ငါေမာင့္ကိုခ်စ္တယ္ နားလည္လားဟင္"
"အင္း"
ခုထိဝမ္းနည္းစိတ္မေပ်ာက္ေသးတဲ့ေမာင္ေၾကာင့္႐ွိန္းလဲbuth tubeထဲဝင္ထိုင္ကာရင္ခြင္ထဲတိုးဝင္လိုက္သည္။
"အ႐ုပ္ေလးစိုကုန္ပီ"
"ရတယ္"
ထိုအတိုင္းအခ်ိန္အေတာ္ၾကာသည္အထိစကားမေျပာပဲထိုင္ေနမိသည္။
"ေမာင္အ႐ုပ္ေလးကိုခ်စ္တယ္"
"႐ွိန္းသိတယ္ေမာင္"
"အ႐ုပ္ေလးကိုေမာင့္အပိုင္အျဖစ္သတ္မွတ္လို႔ရမလား"
"ငါကေမာင့္အပိုင္ပဲေလ"
ထို႔ေနာက္ႏွစ္ေယာက္သားထိလိုက္ကာေဇးမတ္က႐ွိန္းရဲေရစိုေနသည့္အဝတ္မ်ားကိုခြၽတ္ေပးေလသည္။ထို႔ေနာက္အဝတ္ကင္းမဲ့သြားတဲ့ကိုယ္ေလးကိုေပြ႔ခ်ီကာေရခ်ိဳးခန္းထဲမွထြက္ပီးအိပ္ရာထက္သို႔ညင္သာစြာခ်ေပးလိုက္သည္။