<Unicode>
"လွှတ်ပါအုံး ဘယ်သွားမလို့လဲ"
"....."
"မောင် ဘယ်လဲလို့"
"အရုပ်လေး မောင်တို့လက်ထပ်ကြမယ် ပီးရင်ဒီကနေခေါ်ထုတ်သွားမယ် လာ"
"အမ် နေ နေပါအုံး"
"မောင်တစ်စက္ကန့်လေးတောင်မစောင့်နိုင်ဘူး ဒီပါးကဒဏ်ရာကအရုပ်လေးနန်းတော်ထဲမှာအနိုင်ကျင့်ခံနေရတယ်ဆိုတဲ့သက်သေပဲ မောင်နဲ့လိုက်ခဲ့ မောင်အရုပ်လေးကိုကာကွယ်ပေးမယ်"
"မောင်ကဘာလို့ငါ့ကိုကာကွယ်ပေးချင်တာလဲ"
"အဲ့တာကအရုပ်လေးကအနိုင်ကျင့်ခံနေရတာလေ မောင်မကြည့်ရက်ဘူး"
"ဘာလို့လဲ"
"အဲ့တာက ဟို ဒီတိုင်းကိုယ်တို့လက်ထပ်ကြမယ်"
"ကျနော်ကကိုယ်ချစ်တဲ့သူကိုပဲလက်ထပ်ချင်တာ"
"အရုပ်လေးမှာချစ်ရမဲ့သူရှိတာလား"
"အင်း"
ချက်ချင်းညှိုးကျသွားတဲ့မျက်နှာလေးကြောင့်ဒီနွန်းရယ်လိုက်မိသည်။
"ကိုယ်နောက်ကျသွားပီပေါ့ အရုပ်လေးနှလုံးသားကိုတခြားသူကအပိုင်ရသွားပီပေါ့ လောကကြီးကိုစိတ်နာတယ်"
မြေကြီးပါ်ထိုင်ချကာကြောင်ပေါက်လေးနှားရွက်လေးကုပ်ကာမှိုင်နေသည်မှာနတ်ဆိုးစစ်သူကြီးဆိုတာယုံချင်စရာပင်မရှိ။
"မောင် ကျနော်ချစ်တဲ့သူကဘယ်သူလဲမသိချင်ဘူးလား"
"သိပီးဘာလုပ်ရမှာလဲဖမ်းပီးတဖက်နိုင်ငံကိုရောင်းစားရမှာလား"
"အော် အဟင်း မောင်ကအရမ်းချစ်ဖို့ကောင်းတာပဲ အဲ့တာကြောင့်ကနော်ကချစ်နေရတာ"
"ချစ်နဲ့ ဟင်!"
"အဟင်း"
"အရုပ်လေး ချစ်တာ မောင့် မောင့်ကိုလား"
"မောင်မဟုတ်လို့ ဘယ်သူဖြစ်ရမှာလဲ"
"အင့် မောင်လန့်သွားတာ အရုပ်လေးကအရမ်းဆိုးတာပဲ"
"အဲ့တော့မချစ်ဘူးလား"
"ချစ်တယ်"
>>>>>>
ခန်းမတစ်ခုလုံးဟာတိတ်ဆိတ်ပီးအပ်ကျသံပင်မကြားရ။အီသန်ကလဲသူ့ခုံမှာတည်ငြိမ်စွာထိုင်နေပေမယ့်စိတ်ထဲမှာတော့မုန်တိုင်းတိုက်နေသည်မှာအမှန်ပင်။
"မင်းကြီး"
"ဟုတ်ကဲ့"
"ကျွန်မဆုံးဖြတ်ပီးပီ"
*ဂလု ohh god help me *
"စစ်ပွဲကိုကျွန်မဘက်ကဖျက်သိမ်းတယ်"
*ဘုရားမတာပဲတော်ပါသေးရဲ့*
"ဒါပေမယ့်အပေးယူတော့ရှိတယ်"
"ပြောပါ"
"မင်းသမီးရိုစီတာမွန်းကိုချစ်ကြည်ရေးလက်ဆောင်အဖြစ်လိုချင်တယ်"
"ရှင်!"
"အဟမ်း!အစ်မတော် ကျနော်ရောပဲလေ"
"ပီးတော့မင်းသားဒီနွန်းကိုရောပဲ"
"ရပါတယ် သူတို့ကိုခေါ်သွားနိုင်ပါတယ်"
*အသုံးမဝင်တော့တဲသူတေပါသွားလဲဘာဖြစ်လဲ နောက်ထပ်အလှလေးတေတော်ကောက်လို့ရတာပဲ*
ကြိတ်ပျော်နေတဲ့အီသန်ကိုကြည့်ပီးနာဖရာရဲ့နှုတ်ခမ်းဟာကော့တက်သွားသည်။
*သင်ဘာတွေးနေလဲကျွန်ုပ်သိတာပေါ့ သင့်အတွက်လက်ဆောင်ကိုမကြာခင်ပေးမှာပါ*
>>>>
"မင်းကြီး ဒီမှာမင်းကြီးပေးခဲ့တဲ့လက်စွပ်ပြန်ယူပါ"
ရိုစီတာသူ့လက်ကလက်စွပ်လေကိုချွတ်ကာအီသန်ထံကိုပေးလိုက်သည်။
"ဟက် ဘာလဲဘဝမေ့တော့မယ်ပေါ့"
"ဘာကိုပြောချင်တာပါလဲမင်းကြီး"
"မင်းသိအောင်ပြောလိုက်မယ် မင်းကိုဘုရင်မကြီးကတကယ်သဘောကျလို့ခေါ်တယ်ထင်နေတာလား အဟက် မင်းကအစားထိုးခံသက်သက်ပဲ"
"ရတယ်"
"ဘာ!"
"အစာထိုးခံဆိုရင်တောင်ရတယ် အနည်းဆုံးတော့ကျွန်မကိုလိုအပ်နေတာပဲလေ ကျွန်မကိုမလိုချင်တဲ့သူလက်ထဲမှာနေတာထက်စာရင်လိုအပ်နေတဲ့သူဆီမှာအစားထိုးခံအဖြစ်နဲ့နေလိုက်မယ်"
<Zawgyi>
"လႊတ္ပါအံုး ဘယ္သြားမလို႔လဲ"
"....."
"ေမာင္ ဘယ္လဲလို႔"
"အ႐ုပ္ေလး ေမာင္တို႔လက္ထပ္ၾကမယ္ ပီးရင္ဒီကေနေခၚထုတ္သြားမယ္ လာ"
"အမ္ ေန ေနပါအံုး"
"ေမာင္တစ္စကၠန္႔ေလးေတာင္မေစာင့္ႏိုင္ဘူး ဒီပါးကဒဏ္ရာကအ႐ုပ္ေလးနန္းေတာ္ထဲမွာအႏိုင္က်င့္ခံေနရတယ္ဆိုတဲ့သက္ေသပဲ ေမာင္နဲ႔လိုက္ခဲ့ ေမာင္အ႐ုပ္ေလးကိုကာကြယ္ေပးမယ္"
"ေမာင္ကဘာလို႔ငါ့ကိုကာကြယ္ေပးခ်င္တာလဲ"
"အဲ့တာကအ႐ုပ္ေလးကအႏိုင္က်င့္ခံေနရတာေလ ေမာင္မၾကည့္ရက္ဘူး"
"ဘာလို႔လဲ"
"အဲ့တာက ဟို ဒီတိုင္းကိုယ္တို႔လက္ထပ္ၾကမယ္"
"က်ေနာ္ကကိုယ္ခ်စ္တဲ့သူကိုပဲလက္ထပ္ခ်င္တာ"
"အ႐ုပ္ေလးမွာခ်စ္ရမဲ့သူ႐ွိတာလား"
"အင္း"
ခ်က္ခ်င္းညႇိဳးက်သြားတဲ့မ်က္ႏွာေလးေၾကာင့္ဒီႏြန္းရယ္လိုက္မိသည္။
"ကိုယ္ေနာက္က်သြားပီေပါ့ အ႐ုပ္ေလးႏွလံုးသားကိုတျခားသူကအပိုင္ရသြားပီေပါ့ ေလာကႀကီးကုိစိတ္နာတယ္"
ေျမႀကီးပၚထိုင္ခ်ကာေၾကာင္ေပါက္ေလးႏွားရြက္ေလးကုပ္ကာမိႈင္ေနသည္မွာနတ္ဆိုးစစ္သူႀကီးဆိုတာယံုခ်င္စရာပင္မ႐ွိ။
"ေမာင္ က်ေနာ္ခ်စ္တဲ့သူကဘယ္သူလဲမသိခ်င္ဘူးလား"
"သိပီးဘာလုပ္ရမွာလဲဖမ္းပီးတဖက္ႏိုင္ငံကိုေရာင္းစားရမွာလား"
"ေအာ္ အဟင္း ေမာင္ကအရမ္းခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတာပဲ အဲ့တာေၾကာင့္ကေနာ္ကခ်စ္ေနရတာ"
"ခ်စ္နဲ႔ ဟင္!"
"အဟင္း"
"အ႐ုပ္ေလး ခ်စ္တာ ေမာင့္ ေမာင့္ကိုလား"
"ေမာင္မဟုတ္လို႔ ဘယ္သူျဖစ္ရမွာလဲ"
"အင့္ ေမာင္လန္႔သြားတာ အ႐ုပ္ေလးကအရမ္းဆိုးတာပဲ"
"အဲ့ေတာ့မခ်စ္ဘူးလား"
"ခ်စ္တယ္"
>>>>>>
ခန္းမတစ္ခုလံုးဟာတိတ္ဆိတ္ပီးအပ္က်သံပင္မၾကားရ။အီသန္ကလဲသူ႔ခံုမွာတည္ၿငိမ္စြာထိုင္ေနေပမယ့္စိတ္ထဲမွာေတာ့မုန္တိုင္းတိုက္ေနသည္မွာအမွန္ပင္။
"မင္းႀကီး"
"ဟုတ္ကဲ့"
"ကြၽန္မဆံုးျဖတ္ပီးပီ"
*ဂလု ohh god help me *
"စစ္ပြဲကိုကြၽန္မဘက္ကဖ်က္သိမ္းတယ္"
*ဘုရားမတာပဲေတာ္ပါေသးရဲ႕*
"ဒါေပမယ့္အေပးယူေတာ့႐ွိတယ္"
"ေျပာပါ"
"မင္းသမီး႐ိုစီတာမြန္းကိုခ်စ္ၾကည္ေရးလက္ေဆာင္အျဖစ္လိုခ်င္တယ္"
"႐ွင္!"
"အဟမ္း!အစ္မေတာ္ က်ေနာ္ေရာပဲေလ"
"ပီးေတာ့မင္းသားဒီႏြန္းကိုေရာပဲ"
"ရပါတယ္ သူတို႔ကိုေခၚသြားႏိုင္ပါတယ္"
*အသံုးမဝင္ေတာ့တဲသူေတပါသြားလဲဘာျဖစ္လဲ ေနာက္ထပ္အလွေလးေတေတာ္ေကာက္လို႔ရတာပဲ*
ႀကိတ္ေပ်ာ္ေနတဲ့အီသန္ကိုၾကည့္ပီးနာဖရာရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းဟာေကာ့တက္သြားသည္။
*သင္ဘာေတြးေနလဲကြၽႏ္ုပ္သိတာေပါ့ သင့္အတြက္လက္ေဆာင္ကိုမၾကာခင္ေပးမွာပါ*
>>>>
"မင္းႀကီး ဒီမွာမင္းႀကီးေပးခဲ့တဲ့လက္စြပ္ျပန္ယူပါ"
႐ိုစီတာသူ႔လက္ကလက္စြပ္ေလကိုခြၽတ္ကာအီသန္ထံကိုေပးလိုက္သည္။
"ဟက္ ဘာလဲဘဝေမ့ေတာ့မယ္ေပါ့"
"ဘာကိုေျပာခ်င္တာပါလဲမင္းႀကီး"
"မင္းသိေအာင္ေျပာလိုက္မယ္ မင္းကိုဘုရင္မႀကီးကတကယ္သေဘာက်လို႔ေခၚတယ္ထင္ေနတာလား အဟက္ မင္းကအစားထိုးခံသက္သက္ပဲ"
"ရတယ္"
"ဘာ!"
"အစာထိုးခံဆိုရင္ေတာင္ရတယ္ အနည္းဆံုးေတာ့ကြၽန္မကိုလိုအပ္ေနတာပဲေလ ကြၽန္မကိုမလိုခ်င္တဲ့သူလက္ထဲမွာေနတာထက္စာရင္လိုအပ္ေနတဲ့သူဆီမွာအစားထိုးခံအျဖစ္နဲ႔ေနလိုက္မယ္"