Unicode
5ရက်လောက်ကြာသည်ထိအောင် ရိပေါ်ပြန်မလာသေးတာကြောင့် ရှောင်ကျန့်တစ်ယောက် ရင်ထဲတွင်မက လူကပါဖင်ဂနာမငြိမ်တော့ပေ။
တစ်ရက်၊နှစ်ရက်လောက်နေရင်ပြန်လာမှာပါလေလို့ ပေါ့ပေါ့လေးတွေးလိုက်မိတာက အခုတော့ 5ရက်ကြီးများတောင်
အစအနရှာမတွေ့တာက လူကိုတော်တော်စိတ်မောစေသည်။
ရိပေါ်ကို သူဒီကြားထဲမှာလိုက်ရှာခဲ့ပေမယ့် အခုထိတောင် အရိပ်အယောင်မတွေ့ရသေး၊ တစ်ယောက်ထဲလိုက်ရှာနေတာကြောင့်လည်းဖြစ်နိုင်သည်။
ကျန်းချန်တို့ကို ရိပေါ်အကြောင်းဖွင့်မပြောပဲနဲ့ တစ်ယောက်ထဲလိုက်ရှာနေတာ မှားပြီလို့တောင်ရှောင်ကျန့်တွေးမိသည်။
စာမေးပွဲလည်း နီးတာကတစ်ကြောင်း၊ ရိပေါ်ကို ခဏပဲစိတ်ဖြေတဲ့အနေနဲ့ ထွက်သွားတာပါလို့ ယူဆမိတာကတစ်ကြောင်း ၊ အဲ့အကြောင်းကြောင်းတွေကြောင့် ကျန်းချန်တို့ကို သူရိပေါ်အကြောင်းအမှန်အတိုင်းမပြောပဲ သူ့အိမ်ကိစ္စရှိလို့ ခဏပြန်တာဘာညာနဲ့ လိမ်ပြောထားခဲ့သည်။
အခုတော့...အခုတော့ သားပျောက်တဲ့အမေကြီးလို ရှောင်ကျန့်တစ်ယောက်ပျာယာတွေခက်လို့.....
"ရှောင်ကျန့် ငါမင်းကိုကြည့်နေတာ၊ မင်းအခုတလော တော်တော်ဂနာမငြိမ်ဘူး...ပြောစမ်း မင်းဘာလုပ်ထားတုန်း...."
"ငါဘာမှမလုပ်ပါဘူး...."
"ဘာကို ဘာမှမလုပ်ရမှာလဲ၊ မင်းတစ်ခုခုလုပ်ထားလို့ အဲ့လို့ဂနာမငြိမ်ဖြစ်နေတာပေါ့၊ပြီးတော့ ငါစိတ်ထဲဘဝင်မကျတာကြာပြီ၊ မင်းနဲ့ရိပေါ်ဘာဖြစ်ထားတာလဲ..ရိပေါ်အိမ်ကိုတကယ်ပြန်တာမဟုတ်ဖူးမလား...."
"အဲ အဲတာက...."
"ရှောင်ကျန့်... မင်းငါတို့ကို သူငယ်ချင်းလို့ရောသတ်မှတ်သေးရဲ့လား...ရတယ်လေ...အယ့်လောက် လျှို့ဝှက်နေရင်လည်း..."
"မဟုတ်ဘူး ကျန်းချန်...မဟုတ်ဘူး...ငါမင်းတို့ကိုမပြောတာက မင်းတို့ကို စိတ်မပူစေချင်လို့၊ပြီးတော့ ငါကလည်း ရိပေါ်ကို အခုလိုပျောက်သွားလိမ့်မယ်လို့ထင်မှမထင်ထားတာ..."
" ဘာ!ပျောက်သွားတာ ဟတ်လား!.... အာ့ဆို ရိပေါ်က အိမ်ခဏပြန်တာမဟုတ်ဖူးပေါ့...."
"အင်း...."
"ဒီကြားထဲမှာကော အဆက်အသွယ်လုံးဝမရဘူးလား...."
"အဆက်အသွယ်လုပ်မှတော့ ငါအယ့်လောက်စိတ်ပူနေမလားကွ၊အခုက ဘာမှကိုဆက်သွယ်လို့မရလို့...."
"ရှောင်ကျန့်... မင်းငါတို့နှစ်ယောက်ကို မှန်မှန်ပြောစမ်း၊ မင်းတို့ဘာဖြစ်ကြတာလဲ....ငါ့ကိုအစတုန်းက ကျန်းချန်က မင်းတစ်ခုခုတော့တစ်ခုခုပဲလို့ ပြောတုန်းက ဘာမှမဟုတ်ပါဘူးကွာနဲ့ ငါပေါ့ပေါ့လေးပြောလိုက်တာ...အခုတော့ မင်းပုံစံကြီးကြည့်ရတာနဲ့တင် ငါပြဿနာရှိမှန်းသိသွားပြီ....ပြောစမ်း...ဘာဖြစ်တယ်ဆိုတာကို...."
"ကျစ်...ဒီလိုကွာ...ငါတစ်ရက်က သူ့အခန်းထဲသွားတော့ သူကဖုန်းပြောနေတာ၊ အစကတော့ငါလည်း ရှောင်ပေးမလို့ပဲ၊ ဒါပေမယ့် ငါလည်း မေးစရာတွေရှိနေတာနဲ့ မသွားတော့ပဲ ရပ်စောင့်နေလိုက်တာ....."
"မင်းကို သူကသူဖုန်းပြောတာကို ခိုးနားထောင်တယ်ထင်ပြီး စကားများကြတာလား...."
"ယွီပင်း!..မင်းအခုထိအဲ့သောက်ကျင့်မပြင်သေးဘူးလား ဟမ်....ဘယ်တော့မှစကားကိုဆုံးအောင်နားမထောင်ဘူး၊ ပြီးရင်သောက်တလွဲကတွေးသေးတယ်...."
"ငါက ထင်တာလေးပြောတဲ့ဟာကို...."
"မင်းကြီးတော်ပဲ....."
"ကဲပါ ဆက်ပြောစမ်းပါ၊ မင်း!! ငြိမ်ငြိမ်နေ...သေချာနားထောင်...."
ယွီပင်းခမျာ သူထင်တာလေးပြောမိတာကို ဝိုင်းဆူလိုက်ကြတာကြောင့် မျက်နှာငယ်လေးနဲ့ နှုတ်ခမ်းလေးသာထော်ထားရှာသည်။
"အယ် နေအုံး...ခုနကဘယ်ရောက်သွားပြီတုန်း..."
"ကျစ်...မင်းကသူဖုန်းပြောတာကို...."
"ရပြီ ရပြီ ရပြီ...ငါသိပြီ...ဆက်ပြောမယ်...နားထောင်..."
"ပြော..."
"အိုက်မယ် သူဖုန်းပြောတာကို နားထောင်မိသွားတယ်..."
'ငါပြောသားပဲလို့'ယွီပင်း ပြောချင်ပေမယ့် မှားနေသေးရင် သေအောင်ထပ်အပြောခံရအုံးမှာဆိုးလို့ ပါးစပ်ကလွှတ်ခနဲမထွက်သွားအောင်သာ စိတ်ထိန်းနေရသည်။...
"ငါလည်း အစကတော့ဘာမှမဟုတ်ဖူးလို့ထင်ထားတာ၊ ရိပေါ်က ဖုန်းပြောနေရင်းနဲ့ သူ့အဖေအကြောင်းပါလာတော့မှ ငါလည်း သူက သူ့အဖေနဲ့အဓိကပြဿနာဖြစ်နေမှန်းသိတာ...."
"အဲတော့ မင်းဘာလုပ်လိုက်တုန်း...."
"ငါလည်း သူ့ကိုမေးချင်နေတာက သူ့မိသားစုကိစ္စပဲလေ၊ အခုလို သူအဆင်မပြေတာကြီးသိလိုက်ရတော့ ဘယ်လိုပြောရမလဲကွာ...ငါက သူ့ကိုရင်ဖွင့်စေချင်တာ...အဲ့မယ်သူက ငါ့ကိုနဲနဲ... အဲ့လိုကွာ..."
"ဘာကိုအဲ့လိုရမှာလဲ ၊ သေချာရှင်းအောင်ပြောလေ...စကားကိုကိုးလို့ကန့်လန့်နဲ့...."
"ငါ့ကိုနည်းနည်း စိတ်ဆိုးသွားတာ၊ ပြောရမယ်ဆိုရင် ငါက သူ့ကိစ္စကိုအတင်းမေးသလိုမျိုးကြီး၊ ပြီးတော့ သူက....ဟင်း... ငါဒဲ့ပဲပြောလိုက်ပါတော့မယ်...ရိပေါ်က သူ့ကိုသနားမှာမလိုချင်ဘူးတဲ့...."
"အမ်...."
"ဟုတ်တယ်၊ သူ့ကြည့်ရတာ ငယ်ငယ်က မိသားစုအခြေအနေနည်းနည်းမကောင်းခဲ့ဘူးထင်တယ်၊ သိတယ်မလား၊ သူ့မိဘတွေ...."
"အဲတာကြောင့်နဲ့တူတယ်၊မှတ်မိသေးလား ငါတို့ရိပေါ်ကိုအရင်တုန်းကတစ်ခါတလေ ငိုင်ငိုင်ကြီးတွေ့ရတတ်တာ အဲတာနဲ့ဆိုင်မယ်ထင််တယ်...."
"အင်း ဖြစ်နိုင်တယ်...ငါလည်း ဟိုနေ့က ကစားကွင်းမှာလေ ၊ သူအဲ့က မိသားစုတစ်စုကိုကြည့်ပြီး ဝမ်းနည်းသလိုလိုကြီးဖြစ်နေတာ ငါတွေ့တယ်၊ ပြီးတော့ ရိပေါ်ကိုငါအလိုက်ကမ်းဆိုးမသိပဲဟိုဟာလည်း မေးလိုက်သေးတယ်..."
"ဘယ်ဟာတုန်း...."
"ရိုလာကိုစတာလေ....မင်းတို့ထွက်သွားကြတော့ ငါနဲ့သူနဲ့ပဲ ကျန်ခဲ့တာလေ၊ အဲ့တုန်းက ငါမေးလိုက်မိတာ၊ သူကပြောတယ် သူရိုလာကိုစတာမစီးဖူးဘူးတဲ့၊ အဲတော့ ငါလည်း မင်းကိုငယ်ငယ်က မင်းတို့အိမ်ကလိုက်မပို့ဖူးလားလို့ပြောလိုက်တာ...သိသိသာသာပဲ သူဝမ်းနည်းသွားတယ်....."
"ဟျောင့် မင်းကွာ..ဘာလို့အဲလိုကြီးသွားမေးတာလဲ....."
"အော် ငါလည်းမသိလို့ပေါ့ကွ....ငါလည်း အဲ့ကိစ္စနဲ့ပတ်သက်ပြီး သူ့ကိုအားနာမိတာပဲလေ...."
"ထားလိုက်ပါတော့... ပြီးတာတွေလဲ ပြီးပြီပဲ....အခုရိပေါ်ကို ဘယ်လိုရှာကြမလဲ...."
"အေး အဲတာက ပြဿနာ...."
...............................................................
ဒေါင် ဒေါင် ဒေါင်....
"ဟေ့ရောင်..."
"ဟေ့ရောင်..."
'ရှောင်ကျန့်ရေ!!...."
"အမလေး လန့်လိုက်တာကွာ....မင်းတို့ကလည်း...."
"အော် အဖေရယ်၊ ကျုပ်တို့ ခေါ်နေတာကြာပါပြီ၊ ခများဟာခများ မကြားတာလေ....."
"နည်းနည်း ငိိုက်တွားတာ...ဝါးးးး...."
အာကြီးဖြဲပြီး အားရပါးရသန်းနေတဲ့ ရှောင်ကျန့် ....
"ထထထထ လာ... သွားမယ်..."
"ဘယ်တုန်း...."
"မြိုမယ့်နေရာ...ထ သွားမယ်...."
ထလို့ပြောနေတာတောင် မထသေးသည့် သကောင့်သားကို ယွီပင်းဂုတ်ကဆွဲပြီးသာ ခေါ်ခဲ့လိုက်တော့သည်။
ကန်တင်းရောက်တဲ့ထိတောင် ငိုက်နေသေးသည့် ရှောင်ကျန့်ကို ကျန်းချန်ခေါင်းခေါက်ရင်းမေးလိုက်သည်။
"ဟျောင့် မင်းညကမအိပ်ရလို့လား...ကြည့်စမ်း ဖြစ်ပျက်နေတာ.... "
"နည်းနည်း နောက်ကျသွားလို့...."
"ဟျောင့် ငချန်...သွားမလုပ်နဲ့...ဒင်းကအပူမိနေတာ...."
"မင်းမေကြီးကိုပဲ... မင်းပဲပူနေ...."
"ရိပေါ်ကိုစိတ်ဆိုးမနေပါနဲ့၊ သူလည်း သူ့အမှားသူသိလို့ မင်းကိုတောင်းပန်ပြီးပြီပဲဟာ....."
"အဲ့ကောင်အကြောင်း မပြောစမ်းနဲ့....ငါ့မှာတော့ သေအောင်တွေစိတ်တွေပူလိုက်ရတာ...ဒင်းကဖြင့် ဟင့်...."
ပြောကာမှ ရိပေါ်အခုထိ ကန်တင်းမလာသေးပေ....
"မင်းကိုက အတွေးလွန်နေတာလေ....ပြီးတော့မင်းအပြစ်လည်း ပါတာပဲ၊ ဟိုကစိတ်မပူရအောင်လှမ်းပြောထားတာပဲဟာကို မင်းဘာသာမင်းစာကိုသေချာမဖတ်ပဲနဲ့....."
"အေးဟုတ်တယ် ငါ့အပြစ် ငါ့အပြစ်....သူ့အပြစ်မဟုတ်ဖူး၊ဖုန်းခိုးခံရတဲ့ သူ့အပြစ်မဟုတ်ဖူး၊ အမလေး အခုမှဖအေ့ဘက်အကုန်ပါနေ...ဘယ်တုန်က အယ့်လောက်ချစ်သွားကြတာတုန်း...."
"အိုးဟိုး...ငါတို့ကဘက်လိုက်တာမဟုတ်ဘူးနော်...မင်းကိုက'အ'လို့ခံရတာလေ...."
"ဟင့် တော်ပြီ...မစားတော့ဘူး...စားချင်စိတ်လည်း မရှိတော့ဘူး...."
"အေးလေ ပန်းကန်ထဲလည်း ဘာမှမှမရှိတော့တာ...စားချင်စိတ်ရှိသေးရင်လည်း ကြွ၊ထယူပေးမယ့် မင့်ဟာတော့မရှိဘူး ကိုယ်ဘာသာသွားသယ်...."
"စိတ်ဓာတ်ပဲ.... သွားပြီ မင်းတို့ဟာမင်းတို့နေခဲ့...."
ရှောင်ကျန့်စိတ်ပေါက်ပေါက်နဲ့ စာကြည့်တိုက်ဘက်သာထွက်ခဲ့လိုက်တော့သည်။ ဟိုတလောက သူဖတ်ချင်နေတဲ့စာအုပ်လေး အခုမှပဲဖတ်ရတော့မည်။ ရိပေါ်ကိုစိတ်ပူနေတာကြောင့် သူအဲ့စာအုပ်လေးအနားမကပ်နိုင်ခဲ့တာ အခုမှပဲ ထိုင်ရာကမထ ဖင်မကြွပဲဖတ်ရတော့မည်။....
ရှောင်ကျန့် သူဖတ်ချင်တဲ့စာအုပ်ကို ရှေ့သာချထားတယ်စိတ်ကတော့ အယ့်မှာမရှိပေ။ရိပေါ်အကြောင်းချည်းသာ ခေါင်းထဲရောက်လို့နေသည်။
"အားးး ငါ့ခေါင်းထဲမှာဘာတွေတွေးနေတာလဲ...စာဖတ်ရမှာလေ...စာဖတ်ရမှာလို့...အားယား....ဝမ်ရိပေါ်...ဝမ်ရိပေါ်...အဲတာမင်းကြောင့်...ငါ့မှာတော့ ဒင်းပျောက်သွားလို့စိတ်တွေပူလိုက်ရတာ၊ ဒင်းကတော့ဖြင့်.....ကျစ်...ငါကွာ!!..."
နောက်ကြောင်းပြန်ရရင်တော့ဖြင့်...
ရှေ့ရက်က.....
"ပြီးတာတွေလဲ ပြီးပြီပဲ၊ အခုရိပေါ်ကို ဘယ်လိုရှာကြမလဲ...."
"အင်း အဲတာက ပြဿနာ...."
"မင်းသူသွားနိုင်တဲ့နေရာတွေအကုန် သွားကြည့်ပြီးပြီလား...."
"သိသလောက်တော့ ငါသွားကြည့်ပြီးပြီ၊ ပြီးတော့ တစ်ချို့နေရာလည်းရှိသေးတယ်၊ ငါလည်းအကုန်မသွားရသေးဘူး...."
"အေး အဲတာဆိုလဲ မင်းမသွားရသေးတဲ့နေရာတွေပြော ငါတို့သွားလိုက်မယ်၊ မင်းက နောက်တစ်နေရာစဥ်းစားပြီးသွားလိုက်...."
"အင်း...."
"ရှောင်ကျန့်... မင်းအဲတာထက် ရိပေါ်တို့အတန်းဘက်ကိုကောသွားကြည့်သေးလား...."
"ငါသွားတယ်၊ သူ့ကိုမတွေ့ဘူး...ပြီးတော့ သူတို့အတန်းခေါင်းဆောင်ကိုလည်း ငါသွားတွေ့သေးတယ်...."
"ဘာတဲ့လဲ...."
"ငါသူနဲ့အခုထိမတွေ့ရသေးဘူး...."
"မင်းပြောတော့ သွားတွေ့တယ်ဆို...."
"အေးလေ...ငါသွားတွေ့တယ်၊ ဒါပေမယ့် ငါသွားတိုင်း သူကမရှိဘူး...."
"အဲ့ဘက်ကို ဘယ်နှစ်ခေါက်ရောက်ပြီးပြီလဲ...."
"နှစ်ခေါက်...."
"ဘာ!နှစ်ခေါက် ဟတ်လား..."
"ဟိုလေ ငါလည်းအဲ့ဘက်ကို လွန်ခဲ့တဲ့သုံးရက်လောက်ကမှရောက်ဖြစ်တာ၊ မင်းတို့ကလည်းကွာ...ငါလည်း သူအစကပြန်မလာတော့ ဒီအတိုင်းစိတ်မကြည်လို့မလာသေးတာဘာညာလို့တွေးပြီး ငြိမ်နေမိတာပါ၊ ငါသတိထားမိတော့ငါတန်းပြီးသွားမေးတာပဲကို...."
"မင်းကတော့လေ လုပ်လိုက်ရင်တလွဲ၊ သူစစချင်း ကျောင်းမှာမတွေ့ဘူးဆိုထဲက သူ့အတန်းထဲသွားပြီး ခွင့်တိုင်ထားလားဘာလား မေးလိုက်ရင် ပွဲသိမ်းနေပြီဟာကို...."
"ငါလည်း အဲလိုတွေးမိလို့သွားတာပဲကို...."
"တွေးမိတာ စောတယ်နော်၊ တအားစောနေလို့ ဟိုကပြန်ပေးဆွဲခံရတာဆို ဘယ့်နဲ့လုပ်မလဲ..... "
"ဖီးဖက် လွဲပါစေဖယ်ပါစေ....ချီးကိုပါးစပ်ပုပ်ကြီးနဲ့...."
"ခုမှသေမလိုတွေဖြစ်နေ၊ လာ လိုက်ခဲ့... သူ့အတန်းဘက်သွားကြည့်ရအောင်...."
"အင်း...."
ရိပေါ်တို့အတန်းဖက်ရောက်တော့
"ဟိုလေ...ဟို ဒီကအတန်းခေါင်းဆောင်ရှိလားမသိဘူး...."
"အော် ရှိပါတယ်၊ ခဏလေးနော်...."
"ဟုတ်...."
ကောင်လေးက သူ့အတန်းခေါင်းဆောင်ကိုသွားခေါ်ပေးရှာတယ်။
"လာရှာတာ မင်းတို့လား...ဘာကိစ္စရှိလို့လဲ..."
"ကျွန်တော်တို့က ရိပေါ်သူငယ်ချင်းတွေပါ...ဟိုလေ ရိပေါ်ခုတလော ကျောင်းလည်းမလာတော့ သူခွင့်ကောတိုင်ရဲ့လားသိချင်လို့ပါ...ကျွန်တော်တို့နဲ့အဆက်အသွယ်မရတော့ သူဘာဖြစ်နေမှန်းမသိလို့ပါ...."
"အော် ရိပေါ်လား၊ သူသွားစရာရှိလို့တဲ့၊အကို့ကိုတော့ အယ့်လိုပဲပြောတာပဲ...."
"ဟတ်လား..."
"မင်းတို့က သူဘယ်သွားလဲမသိဘူးလား...."
"မမေးလိုက်မိလို့ပါ...အာ့ဆို ခွင့်ပြုပါအုံး...."
"အေးအေး...."
"အားယား ကျန်းချန်ရေ သူလည်း မသိဘူးတဲ့....ဘယ်လိုထပ်ရှာရပါ့....."
"အားမလျော့ပါနဲ့သူငယ်ချင်းရာ တွေ့မှာပါ..."
"ဟင်းးး...."
put your hand in mine
you know that i want to be with you all the time
you know that i won't stop.....
"ဟျောင့် ဖုန်းလာနေတယ်လေ...."
"ဟမ်....အော် အေး......"
ဖုန်းringtoneပြောင်းထားတာမေ့နေတာနဲ့ ကိုယ့်ဖုန်းကလာမှန်း မသိဘူး....သူများသတိပေးမှပဲ ကိုယ့်ဖုန်းမှန်းကိုယ်သိတော့တယ်....
"ဟယ်လို...."
"ရှောင်ကျန့်...."
'"ရိပေါ်!!...တကယ်မင်းလား...."
ဖုန်းနံပါတ်အစိမ်းနဲ့မို့ ဖုန်းလွဲဝင်တယ်ထင်လိုက်ပေမယ့် ရိပေါ်ဖြစ်နေတာကြောင့် ရှောင်ကျန့်တော်တော်ပျော်သွားရသည်။
"ရိပေါ် တကယ်မင်းလား၊ မင်းဘယ်ရောက်နေတာလဲ၊ ငါမင်းကိုဖုန်းဆက်တော့လဲ ဖုန်းပိတ်ထားတယ်ပဲတိုးတယ်၊ မင်းပြောစမ်း မင်းဘယ်မှာလဲ...."
"ရှောင်ကျန့် ကိုယ်မင်းကို စာလှမ်းပို့ထားတယ်လေ...."
"ဟမ်!..စာ...ဘယ်စာလဲ...."
"ကိုယ်ဖုန်းက ခါးပိုက်နှိုက်နဲ့တိုးလို့ပါသွားတယ်လို့၊ပြီးတော့ ကိုယ် ၊ နေပါအုံး အဲ့စာမတွေ့ဘူးလား...."
"ငါ....ငါ..."
ရိပေါ်ပြောတဲ့စာ ဆိုတာကို ရှောင်ကျန့်မသိပေမယ့်၊ နည်းနည်းတော့သဘောပေါက်လိုက်သည်။ ရှေ့သုံးရက်လောက်တုန်းက သူ့ဆီဖုန်းနံပါတ်စိမ်းနဲ့ဝင်လာတဲ့ စာတစ်စောင်၊ အဲ့တုန်းက စာပို့ထားတာတွေ့ပေမယ့် ဘာစာလဲဆိုတာ ဝင်မကြည့်ခဲပေ၊ မှားဝင်လာတာနဲ့တူတယ်ဆိုပြီး ဖာသိဖာသာနေရင်းက သေချာမကြည့်လိုက်မိတာ၊နောက်ကျတော့ လုံးလုံးသတိမရတော့........
"ကိုယ်တောင်းပန်ပါတယ်...."
"ဟမ်...."
"ကိုယ်မင်းကိုစိတ်ပူအောင်လုပ်မိလို့ တောင်းပန်ပါတယ်...ကိုအခု ကျောင်းရှေ့မယ်၊ လာလို့ရမလား...."
"ငါလာခဲ့မယ် စောင့်နေ....."
"ဟေ့ရောင် ရိပေါ်က ဘာတဲ့လဲ"
" ကျောင်းရှေ့မယ်တဲ့ ၊ငါသွားလိုက်အုံးမယ်...."
ရှောင်ကျန့်ကျောင်းရှေ့ကို အမြန်ပဲပြေးသွားလိုက်သည်။
"ရိပေါ်!!..."
ရှောင်ကျန့် ရိပေါ်ကိုပြေးဖက်လိုက်သည်။ သူရိပေါ်ကို ဒီကြားထဲမှာ စိတ်ပူရသလို လွမ်းလဲလွမ်းနေခဲ့တာ၊ အခုတော့ ဒီလူသားက သူ့ရှေ့ရောက်နေပြီ။
"ရှောင်ကျန့် တောင်းပန်ပါတယ်၊ အရမ်းစိတ်ပူသွားအောင်လုပ်မိလို့ ၊ မင်းကို ပင်ပန်းစေခဲ့ပြီ။...."
"မင်းက ဘာလို့တန်းပြန်မလာတာလဲ၊ ငါကမင်းထွက်သွားတော့ ည ဒါမှမဟုတ် နောက်ရက်ပြန်လာမယ်ထင်နေတာကို မင်းက....အဟင့်အဟင့် ဗြဲ...."
"ရှောင်ကျန့် မငိုနဲ့လေ...ကိုမှားသွားပါတယ်...sorryပါနော်..."
"မင်းတိရား...ငါ့မှာ ဘယ်ရောက်တောင် ရှိတ်ပူနေရဲရှိုတာ...ဟင့်ဟင့်...."
ရှိုက်သံကြီးနဲ့ စကားမပီကလာပီကလာပြောနေတဲ့ ချစ်ရသူကိုကြည့််ပြီး ရိပေါ် သူလုပ်ခဲ့တာမှားသွားမှန်း သိတော့သည်။
"ကိုယ်လည်း အစကတန်းပြန်လာမလို့ပဲ၊ မင်းကို ကိုယ်ပြောခဲ့တာအတွက်အားနာလို့ မျက်နှာချင်းမဆိုင်ရဲတာနဲ့ ကိုယ်ခဏရှောင်နေတာ၊ နှစ်ရက်လောက်နေတော့ ပြန်လာမလို့ပဲ ဖုန်းကပါသွားတာနဲ့ စိတ်ထပ်ဖောက်ရင်းကနေ ရက်ကြာသွားတာ...."
"မင်းဒီကြားထဲ ဘယ်မှာနေနေတာတုန်း...."
"ရိရှင်း အိမ်မှာ..."
"အကိုရိရှင်းအိမ်မှာ!..."
"အင်း...သူ့ကိုမပြောဖို့မှာထားလို့၊ ပြီးတော့ မင်းကိုလည်း မတွေ့ရဲသေးတာနဲ့ သူ့အိမ်မှာပဲဆက်နေနေတာ၊ ဒီနေ့ပြန်လာတာပဲ...."
"မင်းအဲတာကို ဘာလို့ ဖုန်းဆက်မပြောတာလဲ...ဖုန်းပါသွားလဲ အကိုရိရှင်းဖုန်းရှိတာပဲဟာ ငှားပြောပါလား...."
"ပြောချင်ပါဘူး သူမင်းဖုန်းနံပါတ်သိသွားမှာပေါ့...."
"ဒီလောက်ဖြစ်နေတာတောင် အူတိုနိုင်သေးတယ်..."
"ချစ်တာကိုလို့...."
"ဖွီး...ယုံချင်စရာ တစ်စက်မှမရှိဘူး...."
"ကိုယ်ဒီကြားထဲမှာ စိတ်ပြေအောင် ဂျပန်ကို ခဏသွားခဲ့သေးတယ်၊လက်ဆောင်ဝယ်လာတယ်...."
"ဘာ ဂျပန်သွားခဲ့တယ် ဟုတ်လား၊ တော်တော်သာယာခဲ့တယ်ပေါ့ ဟမ်...."
ရိပေါ် ပြောပြီးမှမှားမှန်းသိလိုက်သည်။
"မှုတ်ဖူး..အယ့်လိုမဟုတ်...."
"ဖယ်!သွား....အခုမင်းဘာသာမင်း သွားချင်တဲ့နေရာသွား...ငါနောက်မလိုက်ခဲ့နဲ့...."
"ရှောင်ကျန့်!!ကိုယ်ပြောတာနားထောင်...."
"ထောင်ဘူး! သေလိုက်!...ငါကတော့ စိတ်တွေပူလိုက်ရတာ...ဒင်းကဖြင့်...ပြောနေတယ်လေ! မလိုက်ခဲ့နဲ့လို့! ...."
ချစ်ရသူစိတ်လက်တစ်ဆစ်က မလိုက်ခဲ့နဲ့လို့ပြောတာကြောင့် ရိပေါ်အနားတောင်မကပ်ရဲပေ၊ ထွက်သွားတဲ့ကျောပြင်လေးကိုသာ ငေးကျန်ခဲ့ရင်း ကိုယ့်ပါးစပ်ကိုသာ ဖြတ်ရိုက်မိတော့သည်။
****ပြောချင်အုံးဟဲ့ ဒီပါးစပ်၊ပြန်အဆင်ပြေခါနီးကျမှများကွာ...***
လက်ရှိအချိန်မှာတော့......
"အားယား စာလည်း မဖတ်ချင်တော့ဘူး...."
"ရှောင်ကျန့်...."
မိမိနဲ့မျက်နှာချင်းဆိုင်ခုံမှာ ဝင်ထိုင်လိုက်တဲ့ရိပေါ်....
"ရှောင်ကျန့်...."
ရှောင်ကျန့်ပြန်မထူးပါ.......
"ရှောင်ကျန့်...."
"ဘာလဲ... စာဖတ်နေတယ်လေ...မမြင်ဘူးလား...."
"ကိုယ့်ကို စိတ်မဆိုးပါနဲ့တော့နော်...ကိုယ်တောင်းပန်ပါတယ်... နော်...နော်လို့...."
"စကားမပြောချင်သေးဘူး၊ စာဖတ်နေတယ်...."
"စာလည်း ဖတ်တာမဟုတ်ပဲနဲ့၊ ငေးနေပြီးတော့...."
"ငါ့ဟာငါ ဘာလုပ်လုပ်ပေါ့...."
"ကိုယ့်ကိုထပ်မနှိပ်စက်ပါနဲ့တော့ကွာ၊ ကိုယ်အရမ်းလွမ်းနေပြီလို့...နော်..နော်..."
အနားမှာပါပီလေးလိုချွဲပြီးပြောနေတဲ့ ပါပီဝမ်ရိပေါ်လေးကို မမာတမာရှောင်ကျန့်နှလုံးသားလေးက ကြာကြာခံနိုင်စွမ်းမရှိ၊ ခွင့်လွှတ်ပြီးနှင့်နေလေပြီ။....
"ဖယ်အုံး...နောက်ကိုအယ့်လိုမလုပ်နဲ့...ထပ်လုပ်လို့ကတော့ သိတယ်နော်...ဟင်းးးး...."
"ကြောက်ပါတယ်ဗျ...ဒီက ကျန့်ကျန့်လေးစကားကို နားထောင်ပါ့မယ်ဗျ...."
"ပြီးတာပဲ...."
"ကိုယ်မင်းကိုပြောစရာရှိတယ်...."
"ဘာကြီးလဲ.... "
"ကို့ကိုရင်ဖွင့်ချင်ရင်ဖွင့်ဆို ၊ အခုရင်ဖွင့်မလို့လေ...."
"....."
*******************************
Zawgyi
5ရက္ေလာက္ၾကာသၫၳိေအာင္ ရိေပၚ်ပႏၼလာေသးတာေၾကာင့္ ေ႐ြာငၠ္ႏ့္တစ္ေယာက္ ရငၳဲၾတငၼက လူကပါဖငၢနာမၿငိမ္ေတာ့ေပ။
တစ္ရက္၊ႏြစ္ရက္ေလာက္ေနရင္်ပႏႅာမြာပါေလလို႔ ေပါ့ေပါ့ေလးေၾတးလိုကၼိတာက အခုေတာ့ 5ရက္ႀကီးမ္ားေတာင္
အစအန႐ြာေမၾတ႕တာက လူကိုေတာ္ေတာၥိတ္ေမာေစသၫ္။
ရိေပၚကို သူဒီၾကားထဲမြာလိုက္႐ြာခဲ့ေပမယ့္ အခုထိေတာင္ အရိပ္ေအယာေငၼၾတ႕ေရသး၊ တစ္ေယာကၳဲလိုက္႐ြာေနတာေၾကာင့္လၫ္း်ဖစၷိုင္သၫ္။
က္ႏ္းခ္ႏၱို႔ကို ရိေပၚေအၾကာင္းျဖင့္ေမ်ပာပဲနဲ႕ တစ္ေယာကၳဲလိုက္႐ြာေနတာ မြားၿပီလို႔ေတာင္ေ႐ြာငၠ္ႏ့္ေၾတးမိသၫ္။
စာေမးၿပဲလၫ္း နီးတာကတစ္ေၾကာင္း၊ ရိေပၚကို ခဏပဲစိတ္ေ်ဖတဲ့ေအနနဲ႕ ၾထက္ၾသားတာပါလို႔ ယူဆမိတာကတစ္ေၾကာင္း ၊ အဲ့ေအၾကာင္းေၾကာင္းေေၾတၾကာင့္ က္ႏ္းခ္ႏၱို႔ကို သူရိေပၚေအၾကာင္းအမြႏ္အတိုင္းေမ်ပာပဲ သူ႕အိမၠိစၥ႐ြိလို႔ ခဏ်ပႏၱာဘာညာနဲ႕ လိမ္ေ်ပာထားခဲ့သၫ္။
အခုေတာ့...အခုေတာ့ သားေပ္ာကၱဲ့ေအမႀကီးလို ေ႐ြာငၠ္ႏ့္တစ္ေယာကၸ္ာယာေၾတခကႅို႔.....
"ေ႐ြာငၠ္ႏ့္ ငါမင္းကိုၾကၫ့္ေနတာ၊ မင္းအခုေတလာ ေတာ္ေတာၢနာမၿငိမၻဴး...ေ်ပာစမ္း မင္းဘာလုပၳားတုႏ္း...."
"ငါဘာမြမလုပၸါဘူး...."
"ဘာကို ဘာမြမလုပ္ရမြာလဲ၊ မင္းတစၡဳခုလုပၳားလို႔ အဲ့လို႔ဂနာမၿငိမ္်ဖစ္ေနတာေပါ့၊ၿပီးေတာ့ ငါစိတၳဲဘဝငၼက္တာၾကာၿပီ၊ မင္းနဲ႕ရိေပၚဘာ်ဖစၳားတာလဲ..ရိေပၚအိမၠိုတကယ္်ပႏၱာမဟုတၹဴးမလား...."
"အဲ အဲတာက...."
"ေ႐ြာငၠ္ႏ့္... မင္းငါတို႔ကို သူငယၡ္င္းလို႔ေရာသတၼြတ္ေသးရဲ႕လား...ရတယ္ေလ...အယ့္ေလာက္ လြ္ို႔ဝြက္ေနရငႅၫ္း..."
"မဟုတၻဴး က္ႏ္းခ္ႏ္...မဟုတၻဴး...ငါမင္းတို႔ကိုေမ်ပာတာက မင္းတို႔ကို စိတၼပူေစခ္ငႅို႔၊ၿပီးေတာ့ ငါကလၫ္း ရိေပၚကို အခုလိုေပ္ာက္ၾသားလိမ့္မယႅို႔ထငၼြမထငၳားတာ..."
" ဘာ!ေပ္ာက္ၾသားတာ ဟတႅား!.... အာ့ဆို ရိေပၚက အိမၡဏ်ပႏၱာမဟုတၹဴးေပါ့...."
"အင္း...."
"ဒီၾကားထဲမြာေကာ အဆက္အၾသယႅဳံးဝမရဘူးလား...."
"အဆက္အၾသယႅဳေပၼြတာ့ ငါအယ့္ေလာကၥိတၸဴေနမလားၾက၊အခုက ဘာမြကိုဆက္ၾသယႅို႔မရလို႔...."
"ေ႐ြာငၠ္ႏ့္... မင္းငါတို႔ႏြစ္ေယာကၠို မြႏၼြႏ္ေ်ပာစမ္း၊ မင္းတို႔ဘာ်ဖစ္ၾကတာလဲ....ငါ့ကိုအစတုႏ္းက က္ႏ္းခ္ႏၠ မင္းတစၡဳခုေတာ့တစၡဳခုပဲလို႔ ေ်ပာတုႏ္းက ဘာမြမဟုတၸါဘူးၾကာနဲ႕ ငါေပါ့ေပါ့ေလးေ်ပာလိုကၱာ...အခုေတာ့ မင္းပုံစံႀကီးၾကၫ့္ရတာနဲ႕တင္ ငါ်ပႆနာ႐ြိမြႏ္းသိၾသားၿပီ....ေ်ပာစမ္း...ဘာ်ဖစၱယ္ဆိုတာကို...."
"က္စ္...ဒီလိုၾကာ...ငါတစ္ရကၠ သူ႕အခႏ္းထဲၾသားေတာ့ သူကဖုႏ္းေ်ပာေနတာ၊ အစေကတာ့ငါလၫ္း ေ႐ြာင္ေပးမလို႔ပဲ၊ ဒါေပမယ့္ ငါလၫ္း ေမးစရာေၾတ႐ြိေနတာနဲ႕ မၾသားေတာ့ပဲ ရပ္ေစာင့္ေနလိုကၱာ....."
"မင္းကို သူကသူဖုႏ္းေ်ပာတာကို ခိုးနားေထာငၱယၳင္ၿပီး စကားမ္ားၾကတာလား...."
"ႀယီပင္း!..မင္းအခုထိအဲ့ေသာကၠ္င့္မ်ပင္ေသးဘူးလား ဟမ္....ဘယ္ေတာ့မြစကားကိုဆုံးေအာငၷားေမထာငၻဴး၊ ၿပီးရင္ေသာကၱႀလဲေကၾတးေသးတယ္...."
"ငါက ထငၱာေလးေ်ပာတဲ့ဟာကို...."
"မင္းႀကီးေတာၸဲ....."
"ကဲပါ ဆက္ေ်ပာစမ္းပါ၊ မင္း!! ၿငိမ္ၿငိမ္ေန...ေသခ္ာနားေထာင္...."
ႀယီပင္းခမ္ာ သူထငၱာေလးေ်ပာမိတာကို ဝိုင္းဆူလိုက္ၾကတာေၾကာင့္ မ္က္ႏြာငယ္ေလးနဲ႕ ႏႈတၡမ္းေလးသာေထာၳား႐ြာသၫ္။
"အယ္ ေနအုံး...ခုနကဘယ္ေရာက္ၾသားၿပီတုႏ္း..."
"က္စ္...မင္းကသူဖုႏ္းေ်ပာတာကို...."
"ရၿပီ ရၿပီ ရၿပီ...ငါသိၿပီ...ဆက္ေ်ပာမယ္...နားေထာင္..."
"ေ်ပာ..."
"အိုကၼယ္ သူဖုႏ္းေ်ပာတာကို နားေထာငၼိၾသားတယ္..."
'ငါေ်ပာသားပဲလို႔'ႀယီပင္း ေ်ပာခ္င္ေပမယ့္ မြားေေနသးရင္ ေေသအာငၳပ္ေအ်ပာခံရအုံးမြာဆိုးလို႔ ပါးစပၠလႊတၡနဲမၾထက္ၾသားေအာင္သာ စိတၳိႏ္းေနရသၫ္။...
"ငါလၫ္း အစေကတာ့ဘာမြမဟုတၹဴးလို႔ထငၳားတာ၊ ရိေပၚက ဖုႏ္းေ်ပာေနရင္းနဲ႕ သူ႕ေအဖေအၾကာင္းပါလာေတာ့မြ ငါလၫ္း သူက သူ႕ေအဖနဲ႕အဓိက်ပႆနာ်ဖစ္ေနမြႏ္းသိတာ...."
"အဲေတာ့ မင္းဘာလုပႅိုကၱဳႏ္း...."
"ငါလၫ္း သူ႕ကိုေမးခ္င္ေနတာက သူ႕မိသားစုကိစၥပဲေလ၊ အခုလို သူအဆေငၼ်ပတာႀကီးသိလိုက္ေရတာ့ ဘယႅိုေ်ပာရမလဲၾကာ...ငါက သူ႕ကိုရျငၹင့္ေစခ္ငၱာ...အဲ့မယ္သဴက ငါ့ကိုနဲနဲ... အဲ့လိုၾကာ..."
"ဘာကိုအဲ့လိုရမြာလဲ ၊ ေသခ္ာ႐ြင္းေအာင္ေ်ပာေလ...စကားကိုကိုးလို႔ကႏ့္လႏ့္နဲ႕...."
"ငါ့ကိုနၫ္းနၫ္း စိတ္ဆိုးၾသားတာ၊ ေ်ပာရမယ္ဆိုရင္ ငါက သူ႕ကိစၥကိုအတင္းေမးသလိုမ္ိဳးႀကီး၊ ၿပီးေတာ့ သူက....ဟင္း... ငါဒဲ့ပဲေ်ပာလိုကၸါေတာ့မယ္...ရိေပၚက သူ႕ကိုသနားမြာမလိုခ္ငၻဴးတဲ့...."
"အမ္...."
"ဟုတၱယ္၊ သူ႕ၾကည့္ရတာ ငယ္ငယၠ မိသားစုေအ်ခေအနနၫ္းနၫ္းေမကာင္းခဲ့ဘူးထငၱယ္၊ သိတယၼလား၊ သူ႕မိေဘၾတ...."
"အဲတာေၾကာင့္နဲ႕တူတယ္၊မြတၼိေသးလား ငါတို႔ရိေပၚကိုအရငၱဳႏ္းကတစၡါေတလ ငိုင္ငိုင္ႀကီးေၾတ႕ရတတၱာ အဲတာနဲ႕ဆိုငၼယၳင္ၱယ္...."
"အင္း ်ဖစၷိုငၱယ္...ငါလၫ္း ဟိုေန႕က ကစားၾကင္းမြာေလ ၊ သူအဲ့က မိသားစုတစၥဳကိုၾကၫ့္ၿပီး ဝမ္းနၫ္းသလိုလိုႀကီး်ဖစ္ေနတာ ငါေၾတ႕တယ္၊ ၿပီးေတာ့ ရိေပၚကိုငါအလိုကၠမ္းဆိုးမသိပဲဟိုဟာလၫ္း ေမးလိုက္ေသးတယ္..."
"ဘယ္ဟာတုႏ္း...."
"ရိုလာကိုစတာေလ....မင္းတို႔ၾထက္ၾသားၾေကတာ့ ငါနဲ႕သူနဲ႕ပဲ က္ႏၡဲ့တာေလ၊ အဲ့တုႏ္းက ငါေမးလိုကၼိတာ၊ သူေက်ပာတယ္ သူရိုလာကိုစတာမစီးဖူးဘူးတဲ့၊ အဲေတာ့ ငါလၫ္း မင္းကိုငယ္ငယၠ မင္းတို႔အိမၠလိုကၼပို႔ဖူးလားလို႔ေ်ပာလိုကၱာ...သိသိသာသာပဲ သူဝမ္းနၫ္းၾသားတယ္....."
"ေဟ္ာင့္ မင္းၾကာ..ဘာလို႔အဲလိုႀကီးၾသားေမးတာလဲ....."
"ေအာ္ ငါလၫ္းမသိလို႔ေပါ့ၾက....ငါလၫ္း အဲ့ကိစၥနဲ႕ပတ္သက္ၿပီး သူ႕ကိုအားနာမိတာပဲေလ...."
"ထားလိုကၸါေတာ့... ၿပီးတာေၾတလဲ ၿပီးၿပီပဲ....အခုရိေပၚကို ဘယႅို႐ြာၾကမလဲ...."
"ေအး အဲတာက ်ပႆနာ...."
...............................................................
ေဒါင္ ေဒါင္ ေဒါင္....
"ေဟ့ေရာင္..."
"ေဟ့ေရာင္..."
'ေ႐ြာငၠ္ႏ့္ေရ!!...."
"အေမလး လႏ့္လိုကၱာၾကာ....မင္းတို႔ကလၫ္း...."
"ေအာ္ ေအဖရယ္၊ က္ဳပၱို႔ ေခၚေနတာၾကာပါၿပီ၊ ခမ္ားဟာခမ္ား မၾကားတာေလ....."
"နၫ္းနၫ္း ငိိုၾကၱားတာ...ဝါးးးး...."
အာႀကီးၿဖဲၿပီး အားရပါးရသႏ္းေနတဲ့ ေ႐ြာငၠ္ႏ့္ ....
"ထထထထ လာ... ၾသားမယ္..."
"ဘယၱဳႏ္း...."
"ၿမိဳမယ့္ေနရာ...ထ ၾသားမယ္...."
ထလို႔ေ်ပာေနတာေတာင္ မေထသးသၫ့္ ေသကာင့္သားကို ႀယီပင္းဂုတၠႀဆဲၿပီးသာ ေခၚခဲ့လိုက္ေတာ့သၫ္။
ကႏၱင္းေရာကၱဲ့ထိေတာင္ ငိုက္ေေနသးသၫ့္ ေ႐ြာငၠ္ႏ့္ကို က္ႏ္းခ္ႏ္ေခါင္းေခါက္ရင္းေမးလိုက္သၫ္။
"ေဟ္ာင့္ မင္းညကမအိပ္ရလို႔လား...ၾကၫ့္စမ္း ်ဖစၸ္က္ေနတာ.... "
"နၫ္းနၫ္း ေနာကၠ္ၾသားလို႔...."
"ေဟ္ာင့္ ငခ္ႏ္...ၾသားမလုပၷဲ႕...ဒင္းကအပူမိေနတာ...."
"မင္းေမႀကီးကိုပဲ... မင္းပဲပူေန...."
"ရိေပၚကိုစိတ္ဆိုးေမနပါနဲ႕၊ သူလၫ္း သူ႕အမြားသူသိလို႔ မင္းကိုေတာင္းပႏ္ၿပီးၿပီပဲဟာ....."
"အဲ့ေကာင္ေအၾကာင္း ေမ်ပာစမ္းနဲ႕....ငါ့မြာေတာ့ ေေသအာင္ေၾတစိတ္ေၾတပူလိုက္ရတာ...ဒင္းက်ဖင့္ ဟင့္...."
ေ်ပာကာမြ ရိေပၚအခုထိ ကႏၱင္းမလာေသးေပ....
"မင္းကိုက ေအၾတးၾလႏ္ေနတာေလ....ၿပီးေတာ့မင္းအ်ပစႅၫ္း ပါတာပဲ၊ ဟိုကစိတၼပူေရအာငႅြမ္းေ်ပာထားတာပဲဟာကို မင္းဘာသာမင္းစာကိုေသခ္ာမဖတၸဲနဲ႕....."
"ေအးဟုတၱယ္ ငါ့အ်ပစ္ ငါ့အ်ပစ္....သူ႕အ်ပစၼဟုတၹဴး၊ဖုႏ္းခိုးခံရတဲ့ သူ႕အ်ပစၼဟုတၹဴး၊ အေမလး အခုမြေဖအ့ဘက္အကုႏၸါေန...ဘယၱဳႏၠ အယ့္ေလာကၡ္စ္ၾသားၾကတာတုႏ္း...."
"အိုးဟိုး...ငါတို႔ကဘကႅိုကၱာမဟုတၻဴးေနာ္...မင္းကိုက'အ'လို႔ခံရတာေလ...."
"ဟင့္ ေတာ္ၿပီ...မစားေတာ့ဘူး...စားခ္ငၥိတႅၫ္း မ႐ြိေတာ့ဘူး...."
"ေအးေလ ပႏ္းကႏၳဲလၫ္း ဘာမြမြမ႐ြိေတာ့တာ...စားခ္ငၥိတ္႐ြိေသးရငႅၫ္း ႂၾက၊ထယူေပးမယ့္ မင့္ဟာေတာ့မ႐ြိဘူး ကိုယၻာသာၾသားသယ္...."
"စိတၶာတၸဲ.... ၾသားၿပီ မင္းတို႔ဟာမင္းတို႔ေနခဲ့...."
ေ႐ြာငၠ္ႏ့္စိတ္ေပါက္ေပါကၷဲ႕ စာၾကည့ၱိုကၻက္သာၾထကၡဲ့လိုက္ေတာ့သၫ္။ ဟိုေတလာက သူဖတၡ္င္ေနတဲ့စာအုပ္ေလး အခုမြပဲဖတ္ေရတာ့မၫ္။ ရိေပၚကိုစိတၸဴေနတာေၾကာင့္ သူအဲ့စာအုပ္ေလးအနားမကပၷိုငၡဲ့တာ အခုမြပဲ ထိုင္ရာကမထ ဖငၼႂၾကပဲဖတ္ေရတာ့မၫ္။....
ေ႐ြာငၠ္ႏ့္ သူဖတၡ္ငၱဲ့စာအုပၠို ေ႐ြ႕သာခ္ထားတယၥိေတၠတာ့ အယ့္မြာမ႐ြိေပ။ရိေပၚေအၾကာင္းခ္ၫ္းသာ ေခါင္းထဲေရာကႅို႔ေနသၫ္။
"အားးး ငါ့ေခါင္းထဲမြာဘာေေၾတၾတးေနတာလဲ...စာဖတ္ရမြာေလ...စာဖတ္ရမြာလို႔...အားယား....ဝမ္ရိေပၚ...ဝမ္ရိေပၚ...အဲတာမင္းေၾကာင့္...ငါ့မြာေတာ့ ဒင္းေပ္ာက္ၾသားလို႔စိတ္ေၾတပူလိုက္ရတာ၊ ဒင္းေကတာ့်ဖင့္.....က္စ္...ငါၾကာ!!..."
ေနာက္ေၾကာင္း်ပႏ္ရရင္ေတာ့်ဖင့္...
ေ႐ြ႕ရကၠ.....
"ၿပီးတာေၾတလဲ ၿပီးၿပီပဲ၊ အခုရိေပၚကို ဘယႅို႐ြာၾကမလဲ...."
"အင္း အဲတာက ်ပႆနာ...."
"မင္းသူၾသားနိုငၱဲ့ေနရာေၾတအကုႏ္ ၾသားၾကၫ့္ၿပီးၿပီလား...."
"သိေသလာက္ေတာ့ ငါၾသားၾကၫ့္ၿပီးၿပီ၊ ၿပီးေတာ့ တစၡ္ိဳ႕ေနရာလၫ္း႐ြိေသးတယ္၊ ငါလၫ္းအကုႏၼၾသားေရသးဘူး...."
"ေအး အဲတာဆိုလဲ မင္းမၾသားေရသးတဲ့ေနရာေေၾတ်ပာ ငါတို႔ၾသားလိုကၼယ္၊ မင္းက ေနာကၱစ္ေနရာစၪ္းစားၿပီးၾသားလိုက္...."
"အင္း...."
"ေ႐ြာငၠ္ႏ့္... မင္းအဲတာထက္ ရိေပၚတို႔အတႏ္းဘကၠိုေကာၾသားၾကၫ့္ေသးလား...."
"ငါၾသားတယ္၊ သူ႕ကိုေမၾတ႕ဘူး...ၿပီးေတာ့ သူတို႔အတႏ္းေခါင္းေဆာငၠိုလၫ္း ငါၾသားေၾတ႕ေသးတယ္...."
"ဘာတဲ့လဲ...."
"ငါသူနဲ႕အခုထိေမၾတ႕ေရသးဘူး...."
"မင္းေ်ပာေတာ့ ၾသားေၾတ႕တယ္ဆို...."
"ေအးေလ...ငါၾသားေၾတ႕တယ္၊ ဒါေပမယ့္ ငါၾသားတိုင္း သူကမ႐ြိဘူး...."
"အဲ့ဘကၠို ဘယ္ႏြစ္ေခါက္ေရာက္ၿပီးၿပီလဲ...."
"ႏြစ္ေခါက္...."
"ဘာ!ႏြစ္ေခါက္ ဟတႅား..."
"ဟိုေလ ငါလၫ္းအဲ့ဘကၠို ၾလႏၡဲ့တဲ့သုံးရက္ေလာကၠေမြရာက္်ဖစၱာ၊ မင္းတို႔ကလၫ္းၾကာ...ငါလၫ္း သူအစက်ပႏၼလာေတာ့ ဒီအတိုင္းစိတၼၾကၫႅို႔မလာေသးတာဘာညာလို႔ေၾတးၿပီး ၿငိမ္ေနမိတာပါ၊ ငါသတိထားမိေတာ့ငါတႏ္းၿပီးၾသားေမးတာပဲကို...."
"မင္းေကတာ့ေလ လုပႅိုက္ရငၱႀလဲ၊ သူစစခ္င္း ေက္ာင္းမြာေမၾတ႕ဘူးဆိုထဲက သူ႕အတႏ္းထဲၾသားၿပီး ျခင့္တိုငၳားလားဘာလား ေမးလိုက္ရင္ ၿပဲသိမ္းေနၿပီဟာကို...."
"ငါလၫ္း အဲလိုေၾတးမိလို႔ၾသားတာပဲကို...."
"ေၾတးမိတာ ေစာတယ္ေနာ္၊ တအားေစာေနလို႔ ဟိုက်ပႏ္ေပးႀဆဲခံရတာဆို ဘယ့္နဲ႕လုပၼလဲ..... "
"ဖီးဖက္ ႀလဲပါေစဖယၸါေစ....ခ္ီးကိုပါးစပၸဳပ္ႀကီးနဲ႕...."
"ခုေမြသမလိုေၾတ်ဖစ္ေန၊ လာ လိုကၡဲ့... သူ႕အတႏ္းဘက္ၾသားၾကၫ့္ေရအာင္...."
"အင္း...."
ရိေပၚတို႔အတႏ္းဖက္ေရာက္ေတာ့
"ဟိုေလ...ဟို ဒီကအတႏ္းေခါင္းေဆာင္႐ြိလားမသိဘူး...."
"ေအာ္ ႐ြိပါတယ္၊ ခေဏလးေနာ္...."
"ဟုတ္...."
ေကာင္ေလးက သူ႕အတႏ္းေခါင္းေဆာငၠိုၾသားေခၚေပး႐ြာတယ္။
"လာ႐ြာတာ မင္းတို႔လား...ဘာကိစၥ႐ြိလို႔လဲ..."
"ၾကၽႏ္ေတာၱို႔က ရိေပၚသူငယၡ္င္းေၾတပါ...ဟိုေလ ရိေပၚခုေတလာ ေက္ာင္းလၫ္းမလာေတာ့ သူျခင့္ေကာတိုင္ရဲ႕လားသိခ္ငႅို႔ပါ...ၾကၽႏ္ေတာၱို႔နဲ႕အဆက္အၾသယၼေရတာ့ သူဘာ်ဖစ္ေနမြႏ္းမသိလို႔ပါ...."
"ေအာ္ ရိေပၚလား၊ သူၾသားစရာ႐ြိလို႔တဲ့၊အကို႔ကိုေတာ့ အယ့္လိုပဲေ်ပာတာပဲ...."
"ဟတႅား..."
"မင္းတို႔က သူဘယ္ၾသားလဲမသိဘူးလား...."
"ေမမးလိုကၼိလို႔ပါ...အာ့ဆို ျခင့္်ပဳပါအုံး...."
"ေအးေအး...."
"အားယား က္ႏ္းခ္ႏ္ေရ သူလၫ္း မသိဘူးတဲ့....ဘယႅိုထပ္႐ြာရပါ့....."
"အားေမလ္ာ့ပါနဲ႕သူငယၡ္င္းရာ ေၾတ႕မြာပါ..."
"ဟင္းးး...."
put your hand in mine
you know that i want to be with you all the time
you know that i won't stop.....
"ေဟ္ာင့္ ဖုႏ္းလာေနတယ္ေလ...."
"ဟမ္....ေအာ္ ေအး......"
ဖုႏ္းringtoneေ်ပာင္းထားတာေမ့ေနတာနဲ႕ ကိုယ့္ဖုႏ္းကလာမြႏ္း မသိဘူး....သူမ္ားသတိေပးမြပဲ ကိုယ့္ဖုႏ္းမြႏ္းကိုယ္သိေတာ့တယ္....
"ဟယႅို...."
"ေ႐ြာငၠ္ႏ့္...."
'"ရိေပၚ!!...တကယၼင္းလား...."
ဖုႏ္းနံပါတ္အစိမ္းနဲ႕မို႔ ဖုႏ္းႀလဲဝငၱယၳငႅိုက္ေပမယ့္ ရိေပၚ်ဖစ္ေနတာေၾကာင့္ ေ႐ြာငၠ္ႏ့္ေတာ္ေတာ္ေပ္ာ္ၾသားရသၫ္။
"ရိေပၚ တကယၼင္းလား၊ မင္းဘယ္ေရာက္ေနတာလဲ၊ ငါမင္းကိုဖုႏ္းဆက္ေတာ့လဲ ဖုႏ္းပိတၳားတယၸဲတိုးတယ္၊ မင္းေ်ပာစမ္း မင္းဘယၼြာလဲ...."
"ေ႐ြာငၠ္ႏ့္ ကိုယၼင္းကို စာလြမ္းပို႔ထားတယ္ေလ...."
"ဟမ္!..စာ...ဘယၥာလဲ...."
"ကိုယၹဳႏ္းက ခါးပိုက္ႏြိုကၷဲ႕တိုးလို႔ပါၾသားတယႅို႔၊ၿပီးေတာ့ ကိုယ္ ၊ ေနပါအုံး အဲ့စာေမၾတ႕ဘူးလား...."
"ငါ....ငါ..."
ရိေပၚေ်ပာတဲ့စာ ဆိုတာကို ေ႐ြာငၠ္ႏ့္မသိေပမယ့္၊ နၫ္းနၫ္းေတာ့ေသဘာေပါကႅိုက္သၫ္။ ေ႐ြ႕သုံးရက္ေလာကၱဳႏ္းက သူ႕ဆီဖုႏ္းနံပါတၥိမ္းနဲ႕ဝငႅာတဲ့ စာတစ္ေစာင္၊ အဲ့တုႏ္းက စာပို႔ထားတာေၾတ႕ေပမယ့္ ဘာစာလဲဆိုတာ ဝငၼၾကၫ့္ခဲေပ၊ မြားဝငႅာတာနဲ႕တူတယ္ဆိုၿပီး ဖာသိဖာသာေနရင္းက ေသခ္ာမၾကၫ့္လိုကၼိတာ၊ေနာကၠ္ေတာ့ လုံးလုံးသတိမေရတာ့....
"ကိုယ္ေတာင္းပႏၸါတယ္...."
"ဟမ္...."
"ကိုယၼင္းကိုစိတၸဴေအာငႅဳပၼိလို႔ ေတာင္းပႏၸါတယ္...ကိုအခု ေက္ာင္းေ႐ြ႕မယ္၊ လာလို႔ရမလား...."
"ငါလာခဲ့မယ္ ေစာင့္ေန....."
"ေဟ့ေရာင္ ရိေပၚက ဘာတဲ့လဲ"
" ေက္ာင္းေ႐ြ႕မယၱဲ့ ၊ငါၾသားလိုက္အဳံးမယ္...."
ေ႐ြာငၠ္ႏ့္ေက္ာင္းေ႐ြ႕ကို အ်မႏၸဲေ်ပးၾသားလိုက္သၫ္။
"ရိေပၚ!!..."
ေ႐ြာငၠ္ႏ့္ ရိေပၚကိုေ်ပးဖကႅိုက္သၫ္။ သူရိေပၚကို ဒီၾကားထဲမြာ စိတၸဴရသလို ၾလမ္းလဲၾလမ္းေနခဲ့တာ၊ အခုေတာ့ ဒီလူသားက သူ႕ေ႐ြ႕ေရာက္ေနၿပီ။
"ေ႐ြာငၠ္ႏ့္ ေတာင္းပႏၸါတယ္၊ အရမ္းစိတၸဴၾသားေအာငႅဳပၼိလို႔ ၊ မင္းကို ပငၸႏ္းေစခဲ့ၿပီ။...."
"မင္းက ဘာလို႔တႏ္း်ပႏၼလာတာလဲ၊ ငါကမင္းၾထက္ၾသားေတာ့ ည ဒါမြမဟုတ္ ေနာက္ရက္်ပႏႅာမယၳင္ေနတာကို မင္းက....အဟင့္အဟင့္ ၿဗဲ...."
"ေ႐ြာငၠ္ႏ့္ မငိုနဲ႕ေလ...ကိုမြားၾသားပါတယ္...sorryပါေနာ္..."
"မင္းတိရား...ငါ့မြာ ဘယ္ေရာက္ေတာင္ ႐ြိတၸဴေနရဲ႐ြိုတာ...ဟင့္ဟင့္...."
႐ြိုက္သံႀကီးနဲ႕ စကားမပီကလာပီကလာေ်ပာေနတဲ့ ခ္စ္ရသူကိုၾကၫ့္္ၿပီး ရိေပၚ သူလုပၡဲ့တာမြားၾသားမြႏ္း သိေတာ့သၫ္။
"ကိုယႅၫ္း အစကတႏ္း်ပႏႅာမလို႔ပဲ၊ မင္းကို ကိုယ္ေ်ပာခဲ့တာအၾတက္အားနာလို႔ မ္က္ႏြာခ္င္းမဆိုင္ရဲတာနဲ႕ ကိုယၡေဏ႐ြာင္ေနတာ၊ ႏြစ္ရက္ေလာက္ေေနတာ့ ်ပႏႅာမလို႔ပဲ ဖုႏ္းကပါၾသားတာနဲ႕ စိတၳပ္ေဖာက္ရင္းေကန ရက္ၾကာၾသားတာ...."
"မင္းဒီၾကားထဲ ဘယၼြာေေနနတာတုႏ္း...."
"ရိ႐ြင္း အိမၼြာ..."
"အကိုရိ႐ြင္းအိမၼြာ!..."
"အင္း...သူ႕ကိုေမ်ပာဖို႔မြာထားလို႔၊ ၿပီးေတာ့ မင္းကိုလၫ္း ေမၾတ႕ရဲေသးတာနဲ႕ သူ႕အိမၼြာပဲဆက္ေေနနတာ၊ ဒီေန႕်ပႏႅာတာပဲ...."
"မင္းအဲတာကို ဘာလို႔ ဖုႏ္းဆေကၼ်ပာတာလဲ...ဖုႏ္းပါၾသားလဲ အကိုရိ႐ြင္းဖုႏ္း႐ြိတာပဲဟာ ငြားေ်ပာပါလား...."
"ေ်ပာခ္ငၸါဘူး သူမင္းဖုႏ္းနံပါတ္သိၾသားမြာေပါ့...."
"ဒီေလာက္်ဖစ္ေနတာေတာင္ အူတိုနိုင္ေသးတယ္..."
"ခ္စၱာကိုလို႔...."
"ၿဖီး...ယုံခ္ငၥရာ တစၥကၼြမ႐ြိဘူး...."
"ကိုယၵီၾကားထဲမြာ စိတ္ေ်ေပအာင္ ဂ္ပႏၠို ခဏၾသားခဲ့ေသးတယ္၊လက္ေဆာင္ဝယႅာတယ္...."
"ဘာ ဂ္ပႏ္ၾသားခဲ့တယ္ ဟုတႅား၊ ေတာ္ေတာ္သာယာခဲ့တယ္ေပါ့ ဟမ္...."
ရိေပၚ ေ်ပာၿပီးမြမြားမြႏ္းသိလိုက္သၫ္။
"မႈတၹဴး..အယ့္လိုမဟုတ္...."
"ဖယ္!ၾသား....အခုမင္းဘာသာမင္း ၾသားခ္ငၱဲ့ေနရာၾသား...ငါေနာကၼလိုကၡဲ့နဲ႕...."
"ေ႐ြာငၠ္ႏ့္!!ကိုယ္ေ်ပာတာနားေထာင္...."
"ေထာငၻဴး! ေသလိုက္!...ငါေကတာ့ စိတ္ေၾတပူလိုက္ရတာ...ဒင္းက်ဖင့္...ေ်ပာေနတယ္ေလ! မလိုကၡဲ့နဲ႕လို႔! ...."
ခ္စ္ရသူစိတႅကၱစ္ဆစၠ မလိုကၡဲ့နဲ႕လို႔ေ်ပာတာေၾကာင့္ ရိေပၚအနားေတာငၼကပ္ရဲေပ၊ ၾထက္ၾသားတဲ့ေက္ာ်ပင္ေလးကိုသာ ေငးက္ႏၡဲ့ရင္း ကိုယ့္ပါးစပၠိုသာ ်ဖတ္ရိုကၼိေတာ့သၫ္။
****ေ်ပာခ္င္အဳံးဟဲ့ ဒီပါးစပ္၊်ပႏ္အဆင္ေ်ပခါနီးက္မြမ္ားၾကာ...***
လက္႐ြိအခ္ိႏၼြာေတာ့......
"အားယား စာလၫ္း မဖတၡ္င္ေတာ့ဘူး...."
"ေ႐ြာငၠ္ႏ့္...."
မိမိနဲ႕မ္က္ႏြာခ္င္းဆိုငၡဳံမြာ ဝငၳိုငႅိုကၱဲ့ရိေပၚ....
"ေ႐ြာငၠ္ႏ့္...."
ေ႐ြာငၠ္ႏ့္်ပႏၼထူးပါ.......
"ေ႐ြာငၠ္ႏ့္...."
"ဘာလဲ... စာဖတ္ေနတယ္ေလ...မ်မငၻဴးလား...."
"ကိုယ့္ကို စိတၼဆိုးပါနဲ႕ေတာ့ေနာ္...ကိုယ္ေတာင္းပႏၸါတယ္... ေနာ္...ေနာႅို႔...."
"စကားေမ်ပာခ္င္ေသးဘူး၊ စာဖတ္ေနတယ္...."
"စာလၫ္း ဖတၱာမဟုတၸဲနဲ႕၊ ေငးေနၿပီးေတာ့...."
"ငါ့ဟာငါ ဘာလုပႅဳပ္ေပါ့...."
"ကိုယ့္ကိုထပၼႏြိပၥကၸါနဲ႕ေတာ့ၾကာ၊ ကိုယ္အရမ္းၾလမ္းေနၿပီလို႔...ေနာ္..ေနာ္..."
အနားမြာပါပီေလးလိုျခၽဲၿပီးေ်ပာေနတဲ့ ပါပီဝမ္ရိေပၚေလးကို မမာတမာေ႐ြာငၠ္ႏ့္ႏြလုံးသားေလးက ၾကာၾကာခံနိုျငၥမ္းမ႐ြိ၊ ျခင့္လႊတ္ၿပီးႏြင့္ေေနလၿပီ။....
"ဖယ္အဳံး...ေနာကၠိုအယ့္လိုမလုပၷဲ႕...ထပႅဳပႅို႔ေကတာ့ သိတယ္ေနာ္...ဟင္းးးး...."
"ေၾကာကၸါတယၺ္...ဒီက က္န႔ၠ္ႏ့္ေလးစကားကို နားေထာငၸါ့မယၺ္...."
"ၿပီးတာပဲ...."
"ကိုယၼင္းကိုေ်ပာစရာ႐ြိတယ္...."
"ဘာႀကီးလဲ.... "
"ကို႔ကိုရျငၹင့္ခ္င္ရျငၹင့္ဆို ၊ အခုရျငၹင့္မလို႔ေလ...."
"....."