"İnsan mutlu olmayı hakediyor. Sevmeyi hakediyor. Daha doğrusu güzel olan her şeyi hakediyor. Sadece bir farkla sen iyi misin? Sen sevmeyi hakettiğini düşünüyor musun ? Ya da seni sevebilmeleri için bir sebep veriyor musun? İnsan sevmeye ilk kendiyle başlar. Sen kendini sevmezsen kimsenin seni seveceğine inancın olmaz. İlk önce kendini sev! Kendine iyi geleni sev! Sonra doğru kişiyi bulduğun zaman ona sımsıkı sarıl ! Ve asla bırakma! Sonra ne mi oluyor ? Dünyanın en mutlu insanı sen oluyorsun. "
Multimedia : Yüzyüzeyken Konuşuruz - Dinle Beni bi
~~~~~~~~~~~~~
Şuan mutluyum. Nasıl anlatsam? Nasıl söylesem? Bilemiyorum. O kadar özlemişim ki onu. Bakışını , sesini , gülüşünü , tebessüm ederken ki gözlerinin kısılışını , o siyahın kahvesi gözlerini , dağınık saçlarını... Kısacası onun olan her şeyi fazlasıyla özledim. Tarif edilemeyecek kadar. Gerçi anlatsam bile anlatılmaz. Sadece yaşanılası derece de güzel ve özel.
Karşımda duruyordu. Yüzünde bana armağan etmiş olduğu bir tebessüm vardı. Gözlerimin içine içine bakıyordu. Biliyor musunuz ? Gözleri resmen gülümsüyordu. Bu dünya şuana kadar böyle bir gülümsemeye şahit olabilmiş midir? Bana soracak olursanız eğer kesinlikle hayır. Onun gülüşü bin ömre bedel.
Ellerimiz kavuşmuştu. Sıcacıktı elleri. Böyle insanın içi ısınıyordu. Uzun pürüzsüz parmakları , dümdüz çizgi olan avuç içleri vardı. En çok da sağ işaret parmağında tırnağının hemen altında ki beni seviyorum. Ellerini sımsıkı tutuyordum. Sanki bıraksam bir daha tutamayacakmışım gibi.
Uzun sessizliğimizi annem bozmuştu. "Biray kızım bak hazırladım sandviçleri. Streç filmlede kapladım etrafını fakat sen gene de yolda çabucak ye domatesler sulanmasın. Biray ! Kızım ben kime diyorum."dedi annem. Bavulumun üstüne koyduğu kutudan sonra bana doğru döndü.
İlk önce afalladı. Sonra Tamay'ın geldiğini idrak ederek kendine çeki düzen verdi. Dudaklarını araladı. "Aa! Biray misafirimiz varmış. Neden Tamay geldi diye söylemiyorsun ?"dedi annem sitemkar bir ses tonuyla. Bir yandan da bana kaş göz işareti yapıyordu. Bu kadını fazlasıyla çok çok seviyordum. Her şeyimizi düşünüyordu. Bu zamana kadar hiç bir eksiğimiz olmadı. Çünkü annem ona fırsat bırakmadı. Bizi hep sevgiyle büyüttü. Kızarken bile gülümserdi. Kırılmayalım diye kendini kırardı ama bizi hiç kırmazdı. Anne olmak böyle olsa gerek. Sevgiyi fazlasıyla hakeden güçlü bir kadın benim annem.
Ben düşüncelerimle başbaşayken annem "Sen Biray'ın kusuruna bakma oğlum. O seni görünce afallamıştır. Hem neden daha önce geleceğini söylemedin? Bir şeyler hazırladım. Bak bu kötü oldu. Biray da gidiyor zaten."dedi annem şefkat dolu bir sesle.
Tamay hemen ardından ekledi. "Nihal Teyzecim Biray bir yere gitmiyor. O size yanlış söylemiş. Biray bir yere gitmiyorsun değil mi canım?"dedi bir yandan da koluma küçük bir cimcik attı.
Düşüncelerimden hemen sıyrıldım. Sesimi toparlamak için hafif bir öksürük sesi çıkardım. Derin bir nefes alıp verdikten sonra "Anne gideceğim. Tamay galiba beni uğurlamaya gelmiş."dedim sesimde ki ciddiyetle.
Ne? Bakmayın bana öyle. Bana sarıldı. Güzel güzel bakıp, gülümsedi diye hemen affedecek değilim. Gideceğim o tatile. Kafamı toplayacağım. O da beni burada özlesin dursun. Ne acılar çektim biliyor mu ? Hayır. Ama buraya gelip tatile gitmeyecek diye de laf söylüyor. Hayır hayır o burada kalacak. Ben de o çok istediğim tatile gideceğim. Denizin dalgasına , güneşin doğuşuna , çiçeklerin kokusuna , kuşların cıvıltılarına bırakacağım kendimi.
"İyi. Öyle olsun. Ben de geliyorum."dedi Tamay ciddi bir ses tonuyla. Ne ? Tamay da mı geliyor? Ben yanlış duydum heralde. "Ne? Sende mi geliyorsun ? Hem sana kim gel dedi."dedim trip atan bir ses tonuyla.
Tamay gözlerimin içine sinirlenmeye başlamış halde bakmaya başladı. Sinirliyken fazla mı karizmatikti. Evet evet fazlasıyla. Neyse bu konuyu daha sonra kafa içimde tartışırım. "Hop hop kim kiminle nereye gidiyor ?"dedi benim uyuz bir o kadar da canım olan ikizim.
Ayaz merdivenlerden aşağıya indikten sonra yanıma doğru geldi. Annem Ayaz'ın kahramanlık yapma çalışmalarını şimdiden anlamış olacak ki söze atıldı. "Durun durun. Ayaz hem sen dur şu kenarda. Ne bu atarlanmalar böyle? Tamay oğlum aslında izin vermezdim gitmene fakat Ayaz gitse yanında kesin kavga edeceklerini biliyorum. Ben gidemem çünkü biliyorsun ki hastaneyi bırakamam. Hem senin gitmen daha iyi olur. Hem aklımda Biray da kalmaz."dedi annem Tamay'ın bu düşüncesinden mutlu olmuş halde.
Resmen annem satmıştı beni. Annem Tamay'la sadece aramızın bozuk olduğunu biliyordu. Ona söylememiştim gerçekleri. Söyleseydim kesin işten çıkardı. Ve ben benim yüzümden annemin işinden ayrılmasını istemiyorum. Tamay'a da bana güvendiği gibi güveniyordu. Buna çalıştığı ortamda da sergilediği tavırlar da etkilemiş olsa gerek. Onun için ona olan güvenini de sarsmak istemedim.
"Anne ben kavgacı bir yapıya mı sahibim ? Aşk olsun. Sadece arada bazen yani çok çok küçük derecede Biray'la kedi köpek gibi kavga ediyoruz. Ayrıca Tamay Bey sana buraya gel dedim git kardeşimle tatil yap demedim."dedi tek kaşını kaldırmış sinirli bir şekilde konuşarak.
Ben Ayaz'ın ne dediğini idrak ettiğimde "Ne ? Ne ? Sen Tamay'a buraya mı gel dedin ? Ayaz sen gene ne haltlar karıştırıyorsun?"dedim sinirlenmeye başlamış bir ses tonuyla. Gerçekten bu ikizim ne yapmaya çalışıyordu? Yemin ediyorum ben bu Ayaz'ı artık anlamaya çalışmak bile istemiyorum. Çünkü hiç bir zaman anı anına tutmuyordu. Gene iyi dayanıyor benim güzel Hazal'ım.
"Hiç bir şey karıştırmıyorum. Sadece senin bu kötü hallerini yakıştıramadım sana. Daha önce hiç böyle yaşayan bir ölüye dönmüş halini görmediğim için Tamay'a buraya gelmesini rica ettim. Belki aranızdaki konuları halelledersiniz de bizde senin bu halinden kurtuluruz."dedi hüzün dolu bir sesle. Ben bu uyuz ikizime nasıl kızayım? Şimdi gelin bir de siz söyleyin. Beni düşünmüş bak sen Ayaz'a. Seviyorum ikizimi her ne olursa olsun.
"Ne ? Rica mı ettin ? ' Eğer 1 saat içerisinde bizim evin kapısının önünde olmazsan canım ikizim Biray'a elveda de. Çünkü buralardan temelli gidiyor.' Diyen de sen değilmişsin gibi konuşman peki?"dedi Tamay iğneleyici bir ses tonuyla.
"Ne ? Ayaz tam diyorum benim oğlum ikizini düşünüyor. Yok . Bu nasıl gel deyiş oğlum? Manyak mısın? Tamay'ı neden telaşeye soktun."dedi annem sitemkar ses tonuyla. "Of anne bilmiyor musun? Her zaman ki Ayaz işte. Bir de temelli gidiyor demiş. Tamam beni düşünmen çok güzel bir davranış canım ikizim. Fakat bu derece de söylenmez."dedim yumuşak bir ses tonuyla.
"Bir daha sizi düşünürsem var ya. Düşünmüyorum abi. Bakıyorum ben kendi dalgama. Ben çıkıyorum odama anne."dedi Ayaz sitem dolu bir sesle. Arkasını dönmüş merdivenlere doğru ilerledi. Dayanamadım. 1 haftaya yakın neredeyse göremeyecektim ikizimi. Kırgın ayrılmamalıyız. "Hey ! Uyuz ikizim dur 1 hafta neredeyse beni göremeyeceksin. Sarılalım ondan sonra trip atarsın."dedim tebessüm ederek.
Ayaz arkasını döndü. O da benim gibi dayanamadı. Gel dercesine kollarını iki yana açtı. Yanına hemen gittim. Sımsıkı sarıldım. Oda bana sımsıkı sarıldıktan sonra ayrıldık. Ardından anneme sarıldım. Ayrıldıktan sonra annem "Tamay oğlum eşyaların yok ama senin ne yapacaksın 1 hafta? Ayrıca bak sana kızıma güvendiğim gibi güveniyorum. Lütfen güvenimi boşa çıkarma. Sağlıkla gidin. Sağlıkla gelin. Biray kızım sandviçleri fazla yapmıştım. Yol boyunca o size yeter. Kendine çok iyi bak. Tamay oğlum var zaten yanında gözüm arkada değil. Seni seviyorum. Her gün beni görüntülü ara göreceğim seni."dedi gitmemin vermiş olduğu hüzünle.
Annemi kırmamak için Tamay'la tatile gidecektim. Tamam bende istiyorum. Aslında onu süründürmek istiyordum. Affetmedim gerçi hala. Fakat çok fazla özledim onu. İlk beraber tatilimiz olacaktı bu. Tamay'la ben ilk defa yalnız tek başımıza 1 hafta geçirecektik. Fazla güzel fakat bir yandan da fazla heyecan vericiydi. Umarım güzel bir tatil geçiririz.
Tamay'ın sesi beni düşüncelerimden ayırdı. "Nihal Teyzecim merak etmeyin. Gözüm gibi bakacağım. Ayrıca yoldan geçerken eve uğrar hemen hazırlarım bir bavul. Bana güvendiğiniz için de ayrıca teşekkür ederim. Güveninizi boşa çıkarmayacağımdan emin olabilirsiniz."dedi minnet dolu sesle.
Son kez bizimkilerle vedalaştıktan sonra evden ayrıldık. Tamay'ın arabasının bagajına bavullarımı yerleştirdikten sonra Tamay oturacağım yerin kapısını açmıştı. Ona tebessüm edip koltuğa geçip oturdum. Tamay da arabaya bindikten sonra arabayı çalıştırmadan önce bana baktı. Kollarını arabada açabileceği kadar açtı. Dudaklarını araladı.
"Fazla özledim seni. Sımsıkı sarıl bana. Kokunu içime çekip sarhoş olmak istiyorum."dedi muzip bir şekilde tebessüm ederek.
Bende dediğini yaptım. Sımsıkı hiç bırakmayacaksızın sarıldım ona.
~~~~~~~~~~~
Vote ve yorumlarınızı bekliyor olacağım...🌸