My girlfriend is a Fujoshi 25
အားလုံးတန္းစီ!!!!
႐ႊီ!!!!!!!!!!!!!!!
...........
အျပင္မွာေပါ့ေပါ့ပါးပါး ေအးေအးေဆးေဆး ေနတတ္တဲ့ၿဖိဳးသီဟကေတာ့ မနက္၆နာရီထဲကထၿပီးေလ့က်င့္ခန္းေတြလုပ္ရ ဝန္းထဲပတ္ေျပးရနဲ႕ တခါမွမနားရေသးဘူး
ျမက္ခင္းေပၚပစ္လဲလိုက္ရင္း
"ေဟာဟဲ... အ...ကို........ က်ေနာ္..ေဟာ....ဟဲ...မရေတာ့ဘူး"
"အငယ္ေလးက ဖလက္ျပေနပြီကွ"
"က်ေနာ္ ခဏနားလို႔ရမလား"
ျမက္ခင္းေပၚမွာစကားေလးလုံးမကြဲဘဲေဟာဟဲလိုက္ေနတဲ့အငယ္ေလးကိုၾကည့္ၿပီးအႀကီးေတြကသေဘာက်ေနတယ္
"ပထမဆုံးေန႕မွာ ဒီေလာက္လုပ္နိုင္တာပဲ ေတာ္ပါၿပီ 6 အငယ္ေလးကိုေခၚၿပီး ပစ္ကြင္းထဲေခၚသြား"
"ဟုတ္ကဲ့ 1"
"လာ အငယ္ေလး"
အေမာေျပသြားတဲ့အငယ္ေလးကိုဆြဲထူၿပီး 6 က ပစ္ကြင္းထဲေခၚသြားတယ္
"ကဲေရာက္ၿပီ ဒီအေဆာင္ပဲ"
6 ရဲ႕အေျပာေၾကာင့္ အထဲကိုဝင္တဲ့ခ်ိန္မွာပဲ အထဲမွာ အစီအရီတင္ထားတဲ့ ေသနတ္ေတြ
အတိုအရွည္ စစ္ေသနတ္ အေဝးေျပးေျပာင္းအသံတိတ္ အစုံကိုခုံေပၚမွာ အစီအရီတင္ထားတယ္
"Wow!!!! မိုက္တယ္ ႐ုပ္ရွင္ေတြထဲကအတိုင္းပဲ"
"ေရာ့.."
6 က ပစ္ေပးတာကို ဖမ္းလိုက္ေတာ့ အသံတိတ္ပစၥတိုတစ္လက္
"ဒါေလးနဲ႕ အရင္စမ္းၾကည့္ အရင္ကပစ္ဖူးတယ္မလား"
6 ရဲ႕အေျပာေၾကာင့္ ဟိုေန႕ကပစ္ခဲ့တဲ့လူရဲ႕မ်က္ႏွာကိုေတြ႕ၿပီး တခ်က္တြန့္သြားတယ္
"ပစ္ေတာ့"
ေရွ႕ကအရာေတြကိုၾကည့္ၿပီး စိတ္ရႈပ္သြားကာ
"က်ေနာ္က ဘယ္ကိုပစ္ရမွာလဲ"
"မင္းေရွ႕မွာ ပစ္မွတ္မေတြ႕ဘူးလား"
"ဒါေပမဲ့......"
ၿဖိဳးသီဟ တြန့္ဆုတ္ေနရျခင္းအေၾကာင္းကသူ႕ေရွ႕ကပစ္မွတ္ေတြက လူ၅ေယါက္က ပစ္မွတ္ေရွ႕မွာမတ္တပ္ရပ္ရင္း ေခါင္းမွာပန္းသီးတစ္လုံး လက္ႏွစ္ဘက္ေျမာက္ထားကာ တစ္ဖက္ဆီမွာ ပန္းသီးတစ္လုံးစီ ကိုင္ထားတယ္
