My girlfriend is a Fujoshi 19
တီးတောင် တီတောင်
ခြံတံခါးကိုဖွင့်ဖို့ကြည့်လိုက်တော့ သော့ခတ်ထားတာမို့ ဘဲလ်ကိုသာခဏခဏတီးနေမိတယ်
၁၀မိနစ်လောက်ကြာမှ အိမ်ထဲကလူတျောက်ထွက်လာပြီး
"ဘယ်သူနဲ့တွေ့ချင်လို့လဲ"
"မီးငယ်ကို သူ့အကိုလာတယ်ပြောပေးပါ"
"မမလေးဆီမှာ အကိုရှိတယ်မကြားဘူးဘူး"
လေသံကခပ်မာမာဖြစ်နေတာမို့ နေမင်းမောင်ကစိတ်မရှည်တော့ဘဲ
"ဟိတ်လူ ခင်ဗျားကဒီနေ့မှအလုပ်ဝင်တာမလား ကျနော်တို့ကနေ့တိုင်းလာနေတဲ့သူတွေဗျ"
"တောင်းပန်ပါတယ် ဒီနေ့အိမ်ကိုဧည့်သည်အဝင်မခံပါဘူး"
"ကျေးဇူးပြုပြီး ပြန်ပေးကြပါ"
"ဘာတွေဖြစ်နေတာလဲဟ"
"လာ အိမ်အရင်ပြန်ပြီးဖုန်းဆက်ကြည့်ရအောင်"
တီ တီ တီ တီ
"ဟဲလို"
ကြားရတဲ့ယောကျ်ားအသံကြောင့်
တည့်ခန့်နိုင်ကနေမင်းမောင်ကိုကြည့်လိုက်တယ်
နေမင်းမောင်ကဖုန်းကိုspeakerဖွင့်ဖို့တိုးတိုးပြောလိုက်တာကြောင့် ဖုန်းကိုspeakerဖွင့်လိုက်ရင်း
"ဟဲလို"
"ဟုကဲ့အမိန့်ရှိပါခင်ဗျာ"
"ဒါ မျိုးမြတ်တို့အိမ်ဖုန်းလားမသိဘူး"
"ဟုကဲ့"
"ကြီးကြီးနုရှိလား မသိဘူး"
"သူအလုပ်ထွက်သွားပါပြီ"
ပြောပြီးတာနဲ့ဖုန်းချသွားတယ်
နေမင်းမောင်နဲ့တည်ခန့်နိုင်က တျောက်မျက်နှာတျောက်ကြည့်ရင်း
"တခုခုတော့မှားနေပြီ မနေ့ကရှိသေးတဲ့ကြီးကြီးကဘာလို့အလုပ်ထွက်သွားတာလဲ"
"ပြီးတော့ရှိသေးတယ် ဒီနေ့ငါတို့ကိုခြံမှာစကားပြောတဲ့တျောက်ယောက်ကလဲ ငါတို့မတွေ့ဘူးတဲ့သူ"
"တီမာ့ကိုဖုန်းဆက်ကြည့်ရင်ကောင်းမလား"
"ကောင်းပါ့မလား တော်ကြာ ငါတို့နဲ့စကားများထားတာသူသိရင်သဲလေးပဲအဆူခံရမှာ"
