Meeting the Campus Gangsters

Chapter 32:Threat

Chapter 32:Threat

Pagka-liko ko palang papuntang locker agad kong natanaw ang isang lalaking nakasandal at pabalik-balik na tinitingnan ang cellphone nya..

"Oh Zekie anong ginagawa mo dito?" matalim nya akong tinitigan..

"Why arent you picking up your  phone? I called you eleven times but you keep ignoring it? At kahapon ba't wala ka?" ka aga-aga sine-sermonan na agad ako..

"So you're staring at me like that no--"

"Okay chill kalang high blood ka palagi eh no?" binuksan ko yung locker ko..

"Hindi ko nasagot yung mga tawag mo dahil naka-silent buong gabi yung phone ko dahil nag-review ako para sa Exam ngayon at oo nga pala nakalimutan kong sabihin sayo yung about sa schedule ko sa class days.Oh? Nasagot ko naba lahat ng katanungan mo?"

"Where's your phone?"

"Baki--"

"Just give it to me" at dahil boss nga sya sabi nya ay binigay ko naman.May ilang pinindot sya dun at tumunog bigla yung phone nya..

"Anong ginawa mo?"

"I just send your schedules to mine para malaman ko kung kelan kita susunduin" sabay taas ng phone..

"Pati ba sched. ko kailangan mong malaman?"

"Boyfriend's duty" feeling nya totoo to eh puro pagpapanggap lang naman..

"Hey Zekie! Eryn!" napatingin ako sa likuran ni Red nang marinig ko ang boses ni Ryle..

Patakbong lumapit ang lima sa kinaroroonan namin..

"What?" tanong ni Zekie habang ako di mapigilang mapatingin sa sobrang gwapo na si Kendell..

Wala namang masama diba?? Nagpre-pretend lang naman ako bilang Girlfriend ni Red para makuha si Abby...

"Hi Kendell" itinaas ko ng konti yung kamay ko at inayos konti yung eye glasses ko kaya ngumiti naman sya agad..

"Pinapatawag ka ni Couch dahil dun sa dimo pag sipot sa competition kahapon" napalingon ako sa sinabi ni Ryle..Alam ko kung sino ang dahilan ng pagpapatawag sa kanya..

Ako...

"Okay,lets go..I'm ready for his punishments"

P-punishment?

Tatalikod na sana sya pero agad kong hinila yung dulo ng uniform nya.

"Teka lang" tumingin sya sakin nang di nagsasalita..

"I'm sorry" napatungo ako,yung guilt ay naramdaman ko na naman.Yung hinanap nya ako buong maghapon at di na inisip kung ano man ang mangyari sa kanya once na di sya makapag-laro sa Basketball league kaya ngayon makakatanggap sya ng punishment ng dahil sakin..

Pinitik nya yung noo ko "Ang pangit mo na nga,umiiyak ka pa" diko namalayang tumutulo na pala yung luha ko..

"Eh k-kase naman eh,kasalanan ko lahat,kasalanan ko kung bakit---"

"You don't need to blame your self,it's not your fault" kusang lumapit yung paa ko sa kanya at niyakap sya...

*Dug* *dug* *dug* Yung puso ko parang baliw na sobrang lakas tumibok,yung parang nag marathon ako galing Manila hanggang Tawi-tawi...

"Okay,now go to your classroom"

"Pano' ka?" di parin maalis sakin ang mag-alala sa kanya pero ningisian nya lang ako ng nakakaloko..