ဧကရာဇ်ဗျူဟာ [Di Wang Gong Lue]

အခန်း - ၁၁၉ (နန်းဆောင်ဟောင်း)

"ဒီကိစ္စဖြစ်ပွားခဲ့တာ နှစ်နှစ်တောင်ရှိခဲ့ပါပြီ။ သူ့အပြစ်ကို သူ တကယ်နားလည်လက်ခံသွားပါတယ်လို့ပဲ ကျွန်တော်မျိုး ထင်မှတ်ခဲ့တာပါ"

နာ့ဝါက သက်ပြင်းရှည်ကြီးချလိုက်ကာ ဆက်ပြောလာ၏။

" ပြန်ပြောင်းအောက်မေ့ကြည့်လိုက်ရင် ကျွန်တော်မျိုး မြောက်ပိုင်းဒေသကို ဆန်တက်လာမယ်လည်းလုပ်ရော ၊ သူ့ဆီကနေ မူမမှန်တဲ့အပြုအမူတွေ ခဏခဏတော့ တွေ့မိပါသေးတယ်။ ကျွန်တော်မျိုးကို ဇွတ်အတင်းကြီး ခရီးမြန်မြန်ထွက်စေချင်နေခဲ့တာ "

ထိုစဥ်တုန်းက မတွေးမိပေမင့် ယခု ပြန်စဥ်းစားကြည့်လိုက်တော့မှ နာ့ဝါတစ်ယောက် အရိုးထဲမှသည် လှိုက်ခနဲ အေးစိမ့်သွားသလိုပင်။

ချူယွမ်က ဆို၏။

"ရွှေမြို့တော်ကို ဟိုတစ်နေ့ကမှ ပြန်ရောက်လာတဲ့ ကိုယ်တော်မြတ်ရဲ့ ညီတော်မောင်လည်း အဲ့လိုပြောပြထားပါတယ်။ ပိုင်ရှဲန့်ပြည်မှာ အပြောင်းအလဲတစ်ခုခု ရှိနေပြီတဲ့။ ချူရှိန့်ရဲ့တပည့်နောက်လိုက်တွေက ပိုင်ရှန့်ပြည်ထဲကို ကိုယ့်အိုးကိုယ့်အိမ်တွေလို စိတ်တိုင်းကျ ဝင်ထွက်သွားလာနေကြတာ၊ ခိုးကြောင်ခိုးဝှက်သွားတာတောင်မဟုတ်ဘဲနဲ့ ပေါ်တင်ကြီး သွားလာနေကြသတဲ့ "

ထိုစကားကိုကြားတော့ နာ့ဝါမျက်နှာမှာအတော်လေး ပြန်ဖြူဆုတ်သွားသည်။

"ဒါပေမယ့် ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး"

ချူယွမ်က နာ့ဝါပခုံးကိုပုတ်လိုက်ကာ အားပေးလာ၏။

"အသင်က ကိုယ်တော်ရဲ့တာ့ချူအပေါ် စိတ်သဘောထားဖြောင့်မတ်စွာနဲ့ ဆက်ဆံခဲ့တော့ အသင့်ရဲ့ပလ္လင်နန်းကို ပြန်သိမ်းယူပေးဖို့ကိစ္စ ကိုယ်တော်ကူညီပေးပါ့မယ်။ ပြီးတော့ ပြည်နယ်ခေါင်းဆောင်ဆီက ကိုယ်တော် အကူအညီတောင်းလိုတဲ့ အကြံဉာဏ်စကား တစ်ခု ရှိပါတယ် "

နာ့ဝါက ခေါင်းညိတ်လိုက်သည်။

"မိန့်ကြားတော်မူလှည့်ပါဘုရား"

"ပိုင်ရှန့်ပြည်က ရှန်းယွမ်ပြည်နဲ့ ရောင်းဝယ်ဖောက်ကားမှုတွေ အမြဲလုပ်ဖြစ်ကြတယ်။ ဝူဒိန်းက ဘယ်လိုလူစားမျိုးလဲလို့ ပြည်နယ်ခေါင်းဆောင် ထင်မြင်ပါသလဲ"