و ۱۰ ثانیه بعد صدای نفس نفس زدن های تهیونگ و جین و خدایاشکرت گفتناش شروع شد...
و حتی چند لحظه بعدش جونگ کوک با چشمایی گرد شده بغل از سره خوشحالی جیمین و تهیونگ رو رو به روی خودش میدید و خوب این یکم برای جونگ کوک سردرگم کننده بود که....
دقیقا الان باید کدومشون رو آروم میکرد؟!
°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°
-تو کجا؟!
_منم میخوام بیام تو عمل!
-کی بهت اجازه داد؟!
_من همیشه توی این مورد عملا بودم، گروهم توی اتاق عمله!
-تو وقتی میتونی بیای تو که دستات نلرزه! اگه خیلی دوست داری میتونی لرزش دستات رو کنترل کنی و بری به اون بیمار ایی که تو اورژانس هستن رسیدگی کنی، حالام برو بیرون جیمین...
_اما...
-مشکلی نیست اگه بخوام عملو از بالا نگاه کنی!
اینو گفت و رفت...
_دکتر هان!
نالید و با کلافگی دستکش و رو پوشش دراورد و توی سطل آشغال انداخت...
زیر لب غر غر کرد:
_نمیتونم باشم؟! اخه چرا!؟
دستام میلرزه؟! کجــ...
اوکی یکم میلرزه ولی این دلیل نمیشه نذاره توی عمل شرکت کـــ...
آخ!
توی دلش به خاطر اینکه کله کائنات دست به دست هم دادن روزه خوبشو خراب شه آه کشید...
سرشو بالا اورد...
_نمیذارن تو عمل باشی؟!
_نه!
پاشو اروم زمین کوبید :
_ولی میتونیم از اون بالا ببینیم....
_عالیه!
رفت سمت تهیونگ و از دستش گرفت
_ته پاشو بریم بالا ببینیش
+یعنی داری میگی برم دل و روده دراوردنش رو ببینم؟!
جیمین قدمی به جلو گذاشت:
_هی چه دل و روده ای؟!
فقط قراره یک چی بهش پیوند بزنن!
همون موقعه اسم جیمین پیج شد:
_دکتر پارک جیمین به اتاق عمل...
ابروهای جیمین بالا پرید:
_چرا اینطوری صدام کرد؟!
+تا حالا پیج نشدی؟!
_معمولا مارو پیج نمیکنن...
ما هنوز دکتر کامل نیستیم...
سرگروه مونو پیج میکنن ما هم زیر نظر اون کارارو انجام میدیم!
همون موقعه هیوسوپ با دستای شسته شده که به سمت بالا گرفته شده بود اومد...
_چیکار میکنی جیمین؟! نمیای؟!
_اخه منـ...
_یک عمل ساده است! اکثر دکترا واسه عمل جین رفتن!
اتوبوس رو یادت نرفته که؟!
_نه...
_کاره ما زودتر تموم میشه، بیا دستیارم باش زودتر کارا پیش بره، باشه؟!
_باشه
_منتظرتم
سری برای تهیونگ و جونگ کوک تکون داد و وارد اتاق عمل C شد...
_توام داری میری دل و روده دربیاری؟!
_هوووم
_پس ما هم میریم بالا...
YOU ARE READING
My Guide | TaeJin
Romanceسوکجین و برادرش جیمین، برای پخش نشدن ماجرای تصادف گروه معروف بنگتن اجبارا برای معالجه وارد خوابگاه شون میشن. - +"دنیای من تاریک بود. انقدر پر پیچ و خم که حتی نمیدونستم باید برای نجات خودم از باتلاقی که هر لحظه بیشتر داخلش کشیده می‌شدم، به کجا قدم ب...
