56-Deceit Truth

289 28 91
                                    

•JUNGKOOK

["HUH?! BAKIT HINDI KA PUPUNTA?! HAVE YOU HIT YOUR HEAD AGAIN DUMBASS?! "] inilayo ko ang phone ko sa aking mukha dahil sumabog si Jimin hyung sa kabilang linya.

Inaasahan ko na namang ganun ang magiging reaksyon nila. Hindi ako aattend sa graduation namin. Hindi ako...magpapakita kay Eunha.

"I've made my decision hyung. Congrats nalang."

["Fine. Mabuti narin yun, ayaw kong makitang umiyak si Eunha bukas."]

"Hyung-- *TOOT*

He hung up. I smiled bitterly while looking up to the sky. Stupid, iiyak parin siya dahil bukas matutupad na ang isa sa mga pinapangarap niya.

Naramdaman ko ang isang butil ng luha na naglalandas pababa sa aking pisngi.

I'm happy for you, Eunha.
















"Good morning Jungkook!" Bungad agad ni Lisa sakin pagkababa ko sa sala. Jeez, wala bang magawa sa bahay ang babaeng to? Araw- araw nalang tsk.

"Yo." Matipid na bati ko at dumiretso sa kusina. Sumunod naman siya sakin.

"Breakfast is ready apo, si Lisa ang nagluto ng mga ito." Sabi naman ni Lola pagkadating ko sa kusina. Eh? So kanina pa pala siya dumating dito.

"Yes! Tikman mo, masarap akong magluto!" Proud na sabi niya. I looked at her with a poker face, common breakfast lang naman ang mga nakahain sa mesa, how can she be so confident for this?

Umupo na ako at nilagyan ng pagkain ang plato ko. Naramdaman ko siyang lumapit sakin at inaabangan ang magiging reaksyon ko pag matikman ko na ang luto niya.

Gusto kong mapabuntung-hininga pero nasa harap ako ng mga pagkain. Tinikman ko nalang ang luto niya.

"Not bad." Komento ko, kahit mas masarap pa akong magluto.

"Really?!"

That made her so happy. Hindi halata sa itsura niya na nakakaappreciate siya ng mga maliliit na bagay.

"Maupo ka na iha, eat with us." Sabi ni Lola. Umupo naman siya sa tabi ko, sakto namang pagdating ni Dad. Tangina naman akala ko pumunta na siya sa kompanya.

"G-Good morning po Tito." Mabilis na bati ni Lisa.

"Morning."

Tsk! Dati hindi man lang niya binabati pabalik si Eunha, alam ko na kung bakit.

We're in the middle of our breafast when Lola asked the most annoying question that I've been avoiding so far.

"Are you going to your graduation Jungkook?"

Tiningnan ko si Daddy na parang walang pake na nagbabasa ng dyaryo.

"If Dad allows me." Matipid na sagot ko.

"Nag-aaral ka pala Jungkook? Saan? And today's your graduation day?" Gulat na tanong ni Lisa. Hindi siya makapaniwalang makakagraduate ako kahit hindi ako pumapasok.

"You should go. Jungdo, payagan mo siya, he shouldn't miss one of the most significant day of his youth life."

I don't care anymore. Today is already ruined when Dad told me everything. Nakita kong ibinaba ni Dad ang newspaper na hawak niya at ininom ang kanyang kape.

"Fine, as long as he won't do something witless." Tsk.

"I'll have Lisa to accompany him." Kumulo na ang dugo ko sa sinabi niya. Hindi ko kailangan ng chaperone puta o baka nga ako pa ang maging chaperone ng babaeng to, considering how vacuous she acted when we first met.

Bᴇɪɴɢ Mʀs. Jᴇᴏɴ Where stories live. Discover now