Κεφάλαιο 21

658 83 10
                                    

Βλεφάρισε, και, αμφιβάλλοντας για την ίδια την ψυχική της υγεία, επέστρεψε στο παρόν.

Τα θολά σημεία άρχισαν να φεύγουν σιγά σιγά για να της επιτρέψουν να δει την εικόνα που ξεδιπλωνόταν αρκετά μέτρα μακριά της. Για να απεικονίσει την μάχη η οποία προήλθε από την ξανθιά δαίμονα και αυτή με τα μαύρα μαλλιά.

Η αναπνοή και οι παλμοί της καρδιάς της έτρεχαν ανεξέλεγκτοι, τόσο από την περίεργη ανάμνηση όσο από αυτό που παρατήρησε. Δεν ήταν σίγουρη πόση ώρα της πήρε να αντιδράσει, για την ίδια ήταν μονάχα ένα δευτερόλεπτο, αλλά κρίνοντας από το πόσο κατεστραμμένα ήταν τα ρούχα των δύο θηλυκών δαιμόνων, την οδήγησε να πιστέψει πως είχε περάσει αρκετή ώρα και έχασε αρκετές στιγμές από την μάχη. Οι σκληροί χιτώνες των ματιών τους ήταν βαμμένες με κόκκινο χρώμα εξαιτίας του υπερβολικού θυμού, ο οποίος τις κυριαρχούσε. Οι δυο τους φαίνονταν κουρασμένες, αλλά η Νάιμα, η οποία αιμορραγούσε από την μύτη και το στόμα, ήτανε πολύ πιο πληγωμένη. Τα μαλλιά της είχαν χάσει εντελώς το σχήμα τους, τώρα φαινόταν σαν ένα γκριζωπό κουβάρι.

Η Κατρίνα ποτέ δεν είχε φανταστεί ότι η Άρια θα πολεμούσε. Πάντα την έβλεπε τόσο κομψή, τόσο περιποιημένη και όμορφη. Εκείνη την στιγμή, φάνηκε σαν το πλάσμα που πραγματικά ήτανε όταν άρπαξε την Νάιμα από τον λαιμό και έκανε το κορμί της να συγκρουστεί επάνω στο δέντρο.

«Ά-Άρια...» ψιθύρισε η θνητή.

«Κατρίνα!» Η έκπληξη του Κάλεμπ την έκανε να συνειδητοποιήσει πως εκείνος βρισκόταν δίπλα της, κρατώντας την από τους ώμους. Η Σμιθ κοίταξε τον εαυτό της, μονάχα για να επιβεβαιώσει πως ήτανε καθισμένοι στο έδαφος.

Ο Αραέλ βρισκόταν επίσης δίπλα της, από τα δεξιά, όρθιος, και παρατηρούσε με προσοχή και την μάχη έχοντας μία σοβαρή έκφραση χαραγμένη στο πρόσωπό του. Χαμήλωσε το κεφάλι και κοίταξε το κορίτσι, αλλά εκείνη επέστρεψε το βλέμμα προς τις δύο δαίμονες. Ένιωθε ότι έπρεπε να ανησυχεί για την Άρια. Ωστόσο, ο τρόπος με τον οποίο οι γροθιές της συγκρούονταν με το πρόσωπο της Νάιμα, και που εκείνη δεν φαινόταν να έχει ιδέα πώς να υπερασπιστεί τον εαυτό της, έδωσε στην Κατρίνα να καταλάβει ότι η δαίμονας με τα μωβ μάτια ήταν πολύ πιο δυνατή απ' ότι έδειχνε.

Ή ίσως η Νάιμα να ήταν κακή μαχήτρια και η Άρια το εκμεταλλευόταν αυτό.

«Γιατί....δεν την βοηθάτε;» τους ρώτησε με σιγανή φωνή, δίχως να κοιτάξει κανένα από τους δυο.

Άβυσσος(Soul #1)Where stories live. Discover now