Άβυσσος(Soul #1)

Κεφάλαιο 5

Έψαξε με το βλέμμα κάτι που θα της ήταν χρήσιμο, οτιδήποτε θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει για να επιτεθεί στον άγνωστο που εισήλθε.

Η κραυγή τρόμου έμεινε κολλημένη στον λαιμό της, όταν είδε τον Κάλεμπ να εμφανίζεται στην πόρτα.

Άφησε ένα αναστεναγμό ανακούφισης. Ωστόσο, εκείνος μετά βίας της έριξε ένα φευγαλέο βλέμμα, πριν να καρφώσει τα μάτια στην δαίμονα που βρισκόταν μπροστά στην Κατρίνα. Πλησίασε με μεγάλες δρασκελιές προς το μέρος της και την άρπαξε απότομα από τον γιακά του δερμάτινου σακακιού της για να την σηκώσει από το έδαφος, αν κι τα πόδια της μετά βίας εγκατέλειψαν το δάπεδο. Τα πρόσωπά τους έμειναν πολύ κοντά, το δικό του τραβηγμένο από μία έντονη οργή και το δικό της εντελώς ήρεμο.

Η κοπέλα δεν μπόρεσε να κρύψει τον πανικό που της επιτέθηκε, επειδή ξαφνικά αυτός δεν φαινόταν να είναι ο ίδιος Κάλεμπ με τον οποίο έζησε μαζί του μια ολόκληρη εβδομάδα. Έμοιαζε με κάποιον εντελώς διαφορετικό.

«Τι νομίζεις ότι κάνεις;» μούγκρισε εκείνος.

Η δαίμονας δεν έδωσε σημάδια τρόμου, αλλά τα χείλη της τραβήχτηκαν σε ένα πονηρό χαμόγελο.

«Ήθελα να κάνω ένα πάρτι πιτζάμα με την Κατρίνα, αυτό είναι όλο» απάντησε με σοβαρότητα, ανασηκώνοντας τους ώμους «Γιατί δεν χαλαρώσεις λίγο;»

«Να χαλαρώσω;!» μούγκρισε πάλι, και Σμιθ τινάχτηκε από την θέση της «Έχεις ιδέα τι θα μπορούσε ο Αραέλ να μου κάνει αν συμβεί κάτι σε αυτό το κορίτσι;»

Η Κατρίνα ένιωσε ένα τσίμπημα σύγχυσης και περιέργειας όταν άκουσε το τελευταίο.

«Ω, σε παρακαλώ» ξεφύσησε, έχοντας ακόμη εκείνο το χαμόγελο, «δεν θα την προτιμούσε πριν από εμένα κι εσένα».

Εκείνος την άφησε ελεύθερη με μία απότομη κίνηση.

«Μην είσαι τόσο σίγουρη» Κούνησε το κεφάλι αρνητικά «Δεν ξέρεις όλα όσα έχει διακινδυνέψει για αυτήν».

«Δεν ξέρω; Έκανε μία καταραμένη συμφωνία χωρίς να ξέρει τι στην ευχή είναι εκείνη!» Και ξαφνικά, η τύπισσα ισοπέδωσε τον οξύθυμο τόνο της «Ποιος κάνει κάτι τέτοιο; Αν θέλει τόσο πολύ την ψυχή της, γιατί δεν την σκοτώνει μια κι καλή να τελειώνουμε;»

«Αυτό είναι δικό του πρόβλημα!» φώναξε ο Κάλεμπ «Εγώ μονάχα εκτελώ μία διαταγή. Όμως ξέρω ότι, αν δεν ήταν κάτι σημαντικό, δεν θα ήταν τόσο ανήσυχος για εκείνη ούτε θα με έστελνε για να την προστατεύσω».