ÜNLÜ

BÖLÜM: 24 ♧ BİR ANLAMI YOK

♧ Düzenlendi/2020.

♧ Kanye West - Violent Crimes.

"Ada Hanım sizi arayıp rahatsız ediyorum ama bir şey konuşmamız lazım. Müsait misiniz acaba?"

"Günaydın Burcu. Rahatsızlık falan vermiyorsun, lütfen böyle düşünme. Bu kadar erken aradığına göre önemli bir şey olmalı. Ofise gelip konuşmak ister misin?"

"Aslında ofisinize gelecek kadar vaktim yok. Maalesef bu ara yoğun bir şekilde çalışıyorum. Önümüzdeki haftadan itibaren de işim dolayısıyla Çanakkale'ye gideceğim. Ve uzun bir süre burada olamayacağım. Bu yüzden görüşmelerimize de katılamayacağım."

"Peki. O zaman şöyle yapalım. Seni Çanakkale'de olan ve güvendiğim bir meslektaşıma yönlendireyim. Öncesinde irtibata geçmek ister misin?"

"Hayır, Ada Hanım ben başka birisiyle konuşmak istemiyorum."

"Tamamen bırakmak mı istiyorsun? İlk başta da konuştuğumuz gibi uzun bir sürecin içerisindeyiz Burcu. Daha çok başındayız."

"Hayır, ben bırakmak da istemiyorum. Size sormak istediğimde buydu. Eğer kabul ederseniz uygun olduğumuz saatleri ayarlayıp görüntülü olarak bir süre bu görüşmelerimizi yapabilir miyiz? Geri döndüğümde normal düzenimizde devam ederiz. Tabii sizin için de sorun olmazsa?"

"Anlıyorum. Ayarlamaları yaptıktan sonra bunu yapmamamız için hiçbir neden yok ortada. Seve seve yaparız."

"Teşekkür ederim Ada Hanım."

"Ben teşekkür ederim Burcu. Tedavine sıkı sıkı sarıldığını görmek beni çok mutlu etti. Detayları sana mail atarım. Kendine iyi bak."

Ada Hanım'la konuşmamız olumlu geçtiği için çok memnundum. Onun da dediği gibi tedavinin daha çok başındaydım. Gerçekten sağlığıma kavuşmam için çabalamam gerekiyordu, bunun farkındaydım. Çanakkale'de olduğum süreç belki benim için zor olacaktı ama Ada Hanım'ın bunu ikimiz açısından da kolaylaştırmak için elinden geleni yapacağını biliyordum.

Telefonuma gelen bildirimleri görmezden gelmek istesem de dün akşamdan beri Doruk'la konuşmamıştım. Sabah da çok erken saatte hazırlanıp evden çıkmayı tercih ettiğimden uyandığından beri aralıksız mesaj atıp duruyordu. Doruk'la yüz yüze gelmek istemiyordum en azından bir süre için. Dün Esra'nın telefonunda gördüğüm video artık her yerdeydi. Sosyal medyada, televizyonda, çevremdeki insanların konuşmalarında. Toplantıya geldiğimde kimse bana özel olarak bir şey söylemese de videoyu gördüklerini bana olan bakışlarından dolayı anlayabiliyordum. Biliyorlardı, hepsi görmüştü. Ya bana üzüldüklerinden ya da sevmediklerinden dolayı henüz kimse bir şey demiyordu ama eninde sonunda birisi konuşmak isteyecekti. Haber benim dışımdaki herkesi cezp ediyordu. Onlar için yemek yerken konuşacakları bir eğlenceydi. Benim mutsuz ve kırılmış olmam kimsenin umurunda değildi.

Toplantı odasına geçmeden önce terasta geçirdiğim vakti biraz daha uzatmak istiyordum. Bu yüzden Doruk'un yolladığı mesajlara bakmaya karar verdim.

"Konuşmamız lazım. Burcu lütfen."

"Neredesin? Uyandığımda evde yoktun."

"Esra söyledi. Toplantın varmış. Burcu benimle konuş lütfen."

"Annemler bu akşam yemeğe çağırıyorlar. Konuşmak istiyorlarmış ikimizle de."