ÜNLÜ

BÖLÜM: 18 ♧ GÜÇLÜ KADIN

♧ Düzenlendi/2020.

♧ Carla Morrison - Disfruto.

Bütün işlemler bittikten sonra arabama bindim. Ada Hanım'ın ofisine girmeden önce sessize aldığım telefonuma baktım. Cevapsız aramaların ve mesajların sahibi Doruk ve Esraydı. Mesajlarda nerede olduğumu merak ettiklerinden başka bir şey yoktu. Derin bir nefes alıp Esra'yı aradım. İkinci kez çalışta Esra telefonunu açarken bağırdığı için kısa bir süre telefonu kulağımdan uzakta tutmak zorunda kaldım.

"Ortadan kaybolup telefonları açmamak da ne demek oluyor Burcu? Nereden çıktı bu?"

"Esra sana da günaydın. Bende çok iyiyim sorduğun için teşekkür ederim. Bugünkü programı soracaktım. Herhangi bir şey var mı? Akşama Doruk'un ailesine yemeğe gideceğiz. Geç kalmak istemem."

"Ah şimdi de etrafındaki insanları mı düşünür oldun? Çok ince davranış gerçekten."

Esra'nın iğnelemelerinin bir süre daha devam edeceğini bildiğimden kucağımdaki çantamın içinden arabanın anahtarlarını bulup çantamı yan koltuğa attım.

"İki dakika bekle ajandamı bulamıyorum."

"Sorun değil bekliyorum."

"Akın- yeşil renkli hep kullandığım ajandamı gördün mü? Hayır, odaya baktım yok! Orada olsa bilirdim herhalde. Görüp görmediğini sordum sadece. Tamam, boş ver ben bulurum, sana neden soruyorsam zaten."

"Esra bulunca haber verirsin. Boş yere tartışmayın Akın'la. Altı üstü bir ajanda."

"Ya bir görüşmeye gitmen gerekiyorsa bir saat içinde. Tabii ki de bağıracağım eşyalarımın yerlerini değiştirip duruyor bana sormadan. Sonra bulamayınca da suçlu ben oluyorum."

"Esra tamam sakin ol bir lütfen. Bana mesaj atarsın bulunca. Gerçekten sorun değil."

"Tamam. Ama sende bir an önce Doruk'a ulaş. Sabah bizi uyandırdığı yetmezmiş gibi kaç saat kafamızı ütüledi. Sayenizde bir günüm daha mahvoldu."

"Özür dilerim. Sen sakin ol ve ajandayı bulmaya çalış. Ben Doruk'u hallederim."

Esra ile gereğinden fazla iç açıcı olan konuşmamızı sonlandırıp Doruk'un aramalarını göz ardı ederek eve doğru yola çıktım. Bir tur daha birinin bağırmasını çekecek durumda değildim.

Arabayı garaj kapısının önündeki yola park ettikten sonra yan koltukta duran çantamı alıp arabadan indim. Doruk'la yapacağımız konuşmayı düşündükçe ayaklarım geri geri gitmek istese de eninde sonunda bu konuşmanın olacağını bildiğimden çantamın içinden bulduğum anahtarımla kapıyı açıp eve girdim. Tam bu sırada telefonum çaldı. Kapıyı ardımdan kapatamadan gelen aramayı yanıtlayıp ayağımla açık kapıyı ittirdim.

"Efendim?"

"Burcu. Ajandamı buldum sonunda. Akın yine her şeyi karıştırıp ajandamı gitmiş yemek kitaplarının arasına koymuş. Ajandanın yemek kitaplarının arasında ne işi var inan bende bilmiyorum ama Akın işte. Bir işi düzgün yapsa şaşırırım."

"Esra sakin ol. Derin bir nefes al ve Akın'a olan kinini unut."

"Sakinim ben. Her neyse, Doruk'la konuştun mu son bir saattir beni aramayı kesti. Kesin başına bir şey geldi."

"Hayır, konuşmadım. Daha yeni girdim eve. Kapıyı bile az önce kapattım. Ve Doruk'u da henüz görmedim."

"Hah, peki. Umarım bir köşede akıl sağlığını kaybetmiş ve hayatını sorguluyordur. Çünkü sabah uykumu mahvettiği için ona hala sinirliyim. Görürsen ilet lütfen."