ÜNLÜ

BÖLÜM: 27 ♧ ANKARA PART-1

♧ Düzenlendi/2020.

♧ Mark Ronson & Miley Cyrus - Nothing Breaks Like A Heart.

♧ Bölümü yayınlarken bazı teknik sorunlar yaşadım. O yüzden iki part şeklinde yayınlayacağım. İkinci partı tamamlamadığım için herhangi bir tarih veremiyorum ama arayı çok açmamaya dikkat edeceğim. Hepinize iyi okumalar.

Koyu renk saçlarıma değdirmek üzere kaldırdığı elini boştaki elimle havada kavrayıp kendimden uzaklaştırdım. Gözlerimi gözlerinden ayırmadan bileğimdeki elini sertçe itekleyerek bedenlerimiz arasında iki üç adımlık mesafe açmak için geriye doğru adımladım.

Ne yapmaya çalıştığını bilmiyordum. Aylar sonra önemli bir gecede yanımıza yaklaşmasının nedeni neydi en ufak bir fikrim yoktu. Gözlerinde gördüğüm kararlılık sinirlerimi bozacak bir şeyler konuşmak için geldiğinin bir göstergesiydi sadece bunu biliyordum.

"Ne yaptığını sanıyorsun?"

"Bana söylemek istediğin ilk şey bu mu gerçekten Burcu?"

"Ne söylememi bekliyorsun bilmiyorum ama masaya dönmem gerekiyor. Sana iyi akşamlar."

Arkamı dönüp adım atmama fırsat tanımadan bileğimde hissettiğim baskı ile bu akşam ikinci kez olduğum yerde durmak zorunda kaldım.

"Elini üzerimden çek Mert. İnsanlar bize bakıyor ve bu durumdan hiç hoşlanmıyorum."

"O zaman sende çekip gitme hemen. Geçirdiğimiz yılların hatrına iki dakika bile konuşmayacak mısın benimle?"

"Konuşamayacağız Mert. Neden biliyor musun? Sen ve senin saçma açıklamaların yüzünden. Bilmiyorum hatırlıyor musun ama basına benim hakkımda yalan detay veren sendin. Açıp eski haberlere bakarsan belki sana da tanıdık gelir o açıklamalar."

"Burcu bu aşamayacağız bir problem değil. Biz neler atlattık unuttun mu? Sen ve ben bir takımız. Her zaman kazanan bir takım."

"O çok eskide kaldı Mert. Sen yakında evleniyorsun ve benim çok mutlu bir ilişkim var. Biz diye bir şey artık yok."

Bir adım atıp bana yaklaşırken rahatsız hissetmeme neden olacak kadar uzun süre gözlerimin içine bakıp sonrasında konuşmaya karar verdi. Ses tonu umursamaz olsa da konuşmanın gidişatından memnun olduğunu anlayabilecek kadar onunla uzun zaman geçirmiştim. "Biz ayrıldık Burcu, bir ay oluyor neredeyse. Sizin hakkınızda çıkan haberleri de gördüm. Her ne söylersen söyle sen onunla mutlu değilsin, bunu biliyorum. Biz ikimiz birlikte olmalıyız."

"Mert! Kafanda kurmuşsun sen farkında mısın? Benim ilişkimde bir sorun yok. Biz mutluyuz. Anlamıyor musun? Anlaman için hecelemem mi gerekiyor? Beni rahat bırak."

Daha fazla Mert'in söyleyeceklerine tahammül edemeyeceğim için hızlı adımlar atarak yanından uzaklaşmayı tercih ettim. Masaya döndüğümde herkes bıraktığım kadar gergin bir şekilde yemek yemeye devam ediyordu. Annem dışında. O halinden çok memnun bir şekilde yemeğini yiyordu. Yapmış olamazdı. Mert'e nerede olduğumuzu söyleyecek kadar düşmüş olamazdı. Bakışlarımı annemin üstünden çekerek önümde duran tabağa çevirdim.

Doruk rica edermiş gibi konuşsa da ses tonundan hala gergin olduğu anlaşılıyordu. "Yemekten sonra biz kalkacağız. Sizin için sorun olmaz değil mi?"

"Bizde çok yorulduk zaten eve geçeriz yemekten sonra."

Yemeğimizi yedikten sonra Yusufların yanına gitmek için hep beraber oyalanmadan kalktık. Ön kapıdan çıkmak üzereyken nereden çıktığını anlayamadığım Mert annemin önüne geçip konuşmaya başladı. Bizimle birlikte Defne Hanım ve Seçkin Bey de duraksamak zorunda kaldı.