Κεφάλαιο 24

351 24 0
                                    

Η Δάφνη την φίλησε. Φίλησε τα χείλη που τόσο καιρό ποθούσε, αλλά δεν τολμούσε να τα γευτεί.

Τα χέρια της είχαν ασφαλίσει το πρόσωπο της κοπέλας και την κρατούσαν σαν να ήταν κρύσταλλο έτοιμο να σπάσει.
Τα χείλη της χόρευαν παράλληλα με της κοπέλας που ήταν τρυφερά και απαλά σαν βελούδο, κάνοντας την καρδιά της να σκυρτάει και το κεφάλι της να νιώθει βαρύ.

Εκείνο το βράδυ, η απαράμιλλη ομορφιά της Άννας, τα τρυφερά της λόγια, το χάδι της της, ήταν αρκετά για να κάνουν την Δάφνη να χάσει τον έλεγχο.

Το μυαλό της ούρλιαζε να μείνει μακριά, αλλά η καρδιά της... Η καρδιά της ζητούσε απεγνωσμένα να κλέψει αυτο το φιλί από την κοπέλα μπροστά της. Έτσι, λοιπόν, για μια και μοναδική φορά, η Δάφνη αφέθηκε στην επιθυμία της καρδιά της.

Μπορούσε να μυρίσει το μεθυστικό άρωμα της και να γευτεί τα χείλη της που είχαν γεύση καραμέλα. Ο αντίχειρας της ασυναίσθητα χάιδευε το μάγουλο της κοπέλας.

Όσο περνούσαν τα δευτερόλεπτα η Δάφνη ένιωθε όλο και περισσότερο να βυθίζεται στη παρουσία της Άννας. Μόνο όταν άκουσε ένα βογγητό να ξεφεύγει από τα χείλη της κοπέλας, η Πριγκίπισσα πετάχτηκε πίσω.

Όταν συνειδητοποίησε τι είχε συμβεί, γούρλωσε τα μάτια και άρχισε να κουνάει το κεφάλι της. Ψιθύριζε εκφράσεις που η νεαρή κοπέλα δεν μπορούσε να ακούσει.

Η Άννα είχε κοκκαλώσει προσπαθώντας και εκείνη να επεξεργαστεί τι ακριβώς είχε συμβεί. Είχε τοποθετήσει τα χέρια της πάνω στα χείλη της που έκαιγαν ακόμα από την επαφή. Νόμιζε ότι όλο αυτό το είχε φανταστεί.

"Τι έκανα;! Τι έκανα;!" Η Δάφνη είχε πλέον σηκωθεί και πήγαινε νευρικά πάνω κάτω, χτυπώντας συνάμα το κεφάλι της με τα χέρια της.

Η Άννα την παρακολουθούσε σαστισμένη.

"Άννα!" Η Πριγκίπισσα γονάτισε δίπλα της.
"Συγγνώμη! Ειλικρινά σου ζητάω συγγνώμη, δεν έπρεπε να το κάνω αυτό! Δεν ξέρω τι με έπιασε και έπραξα έτσι. Ήταν απαράδεκτο εκ μέρους μου και σου υπόσχομαι ότι δεν θα ξανασυμβεί!" Ψέλισε με τρεμάμενη φωνή η πριγκίπισσα.

Η Άννα έβλεπε πως η γυναίκα μπροστά της έτρεμε πλέον υπερβολικά και πως βρισκόταν ένα βήμα πριν την κρίση πανικού.

Αγκάλιασε τα χέρια της γυναίκας και προσπάθησε για άλλη μια φορά να την ηρεμήσει.
"Πριγκίπισσα μου, ακούστε με. Ακούστε με! Θέλω να αναπνεύσετε μαζί μου. Ακολουθήστε το ρυθμό μου και προσπαθήστε να ηρεμήσετε." Αποκρίθηκε η κοπέλα.

Η σανίδα σωτηρίας μου (LGBTQ+, gxg)Where stories live. Discover now