Κεφάλαιο 21

422 21 1
                                    

Ένας μήνας είχε πλέον περάσει από εκείνο το βράδυ στην Κάμαρα της Πριγκίπισσας. Η Άννα προσπαθούσε να είναι άψογη στα καθήκοντά της. Ήταν το λιγότερο που μπορούσε να κάνει. Η ευγνωμοσύνη της απέναντι στην Πριγκίπισα ήταν απέραντη.

Η Δάφνη ρωτούσε πολλές φορές την Άννα για την υγεία της μητέρας της. Η γυναίκα πλέον βρισκόταν στο στάδιο της ανάρρωσης. Έπρεπε όμως κάποιος να είναι συνεχώς μαζί της, μέχρι να αποκατασταθεί η υγεία της.

Η Δάφνη προθυμοποιήθηκε να βοηθήσει, προτείνοντας στην Άννα να μετακομίσουν από το σπίτι τους σε ένα μεγαλύτερο, το οποίο θα ήταν δώρο από εκείνη, και επίσης να προσληφθούν ιδιωτικές νοσοκόμες αποκλειστικά για την μητέρα της, όμως η Άννα δεν δέχτηκε.

Είχε μάθει μια ζωή να τα βγάζει πέρα μόνη της, να φροντίζει τους ανθρώπους που αγαπάει χωρίς να ζητάει κάποιο αντάλλαγμα. Ευχαρίστησε την πριγκίπισσα και αρνήθηκε ευγενικά την βοήθεια. Εξάλλου, δεν ήθελε σε καμία περίπτωση να χρησιμοποιήσει την Δάφνη και την εξουσία της προς όφελός της.

Η Δάφνη δεν επέμεινε. Κατάλαβε πως η κοπέλα ήταν ανένδοτη. Ένιωθε όμως την ανάγκη να της εκφράσει την στήριξή της και ήθελε να της δείξει πως ήταν πρόθυμη να βοηθήσει εκείνη και την μητέρα της.

Παράλληλα, στην Βασιλική Κατοικία, οι περισσότεροι εργαζόμενοι είχαν αντιληφθεί την ιδιαίτερη συμπάθεια που έτρεφε η Πριγκίπισσα απέναντι στην νεαρή κοπέλα, όμως ποτέ δεν εξέφρασαν τις σκέψεις τους μπροστά στην Άννα ή στην Πριγκίπισσα.

Η Δάφνη δεν έδινε ποτέ αφορμές στο υπηρετικό προσωπικό της να συζητάει για την προσωπική της ζωή. Έθεσε απαράβατο όρο στις συμβάσεις τους, ότι δεν πρέπει ποτέ να συζητούν για τα γεγονότα που συμβαίνουν μέσα στην Βασιλική Κατοικία. Όλοι οι εργαζόμενοι μέχρι στιγμής, έχουν σεβαστεί τον όρο αυτό. Διαφορετικά θα είχαν να αντιμετωπίσουν την οργή της Πριγκίπισσας, ακόμη και ισχυρές νομικές κυρώσεις.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Η Δάφνη καθόταν στην μεγάλη δερμάτινη καρέκλα του γραφείου της και διάβαζε με προσοχή το χαρτί που προ ολίγου της έδωσε ο Παύλος. Επρόκειτο για μια πρόσκληση στην δεξίωση ενός μεγαλομετόχου μιας από της πολυεθνικές εταιρίες με τις οποίες συνεργάζεται ένας από τους ομίλους της Δάφνης.

Θα έπρεπε να ταξιδέψει για άλλη μια φορά στο εξωτερικό, αυτήν τη φορά στη Γαλλία, για να παρευρεθεί στην δεξίωση αυτή, καθώς θεωρούσε πως θα ήταν ένα καλό επαγγελματικό βήμα όσον αφορά τους "δεσμούς φιλίας" των δύο εταιριών.

Η σανίδα σωτηρίας μου (LGBTQ+, gxg)Where stories live. Discover now