Η σανίδα σωτηρίας μου (LGBTQ+, gxg)

Κεφάλαιο 25

"ΤΙ;!"

"Χαμήλωσε τον τόνο της φωνής σου!"

"ΤΙ ΚΑΝΑΤΕ ΛΕΕΙ;!"

"Μία, αν δεν ηρεμήσεις ,ορκίζομαι, θα σε πετάξω από το παράθυρο!"

"Θες να μου πεις ότι περάσατε 3 μέρες μαζί, στο Παρίσι, πήγατε μαζί στην δεξίωση, φιληθήκατε- συγγνώμη μάλλον ΤΗΝ ΦΙΛΗΣΕΣ και ΜΟΥ ΖΗΤΑΣ ΝΑ ΗΡΕΜΗΣΩ;"

"Έχεις βαλθεί να με καταστρέψεις; Πες το μου και θα το πιστέψω." Είπε η Δάφνη κλείνοντας βιαστικά τα παραθυρόφυλλα.

"Συγνώμη, αλλά μου φαίνεται απίστευτο όλο αυτό." Είπε η Μία με ανοιχτό το στόμα.

"Εμένα να δεις..." απάντησε η Δάφνη και κάθισε στην καρέκλα του γραφείου.

"Που πήγε το "Είναι 20 χρονών παιδί" ;"

"Δεν ξέρω Μία, αλήθεια... Όλα έγιναν τόσο γρήγορα... τόσο... απρογραμμάτιστα..."

"Ε συγγνώμη κιόλας, αλλά η εμπειρία μου μου λέει ότι αυτά δεν προγραμματιζονται!" Ίσιωσε την πλάτη της στην καρέκλα και ήπιε μια γουλιά από την κούπα της. Πήρε μια αστεία έκφραση μόλις γεύτηκε το περιεχόμενο.

"Τρόμαξα με τον εαυτό μου, Μία... Πρώτη φορά έχασα τον έλεγχο. Για τα καλά αυτή την φορά." Η Δάφνη χτυπούσε νευρικά το στυλό στην άκρη του γραφείου.

"Ανταπέδωσε το φιλί;"

"Δεν ξέρω... Δεν θυμάμαι. Νομίζω ναι. Για την ακρίβεια... εκείνη μου είπε να την φιλήσω..."

"ΤΙ;!"

"Δηλαδή, άρχισα να λέω διάφορες ασυναρτησίες, μετά κάτι μου είπε... Και κατέληξε εκεί που κατέληξε..."

"Τι σου είπε δηλαδή;"

"Δεν θυμάμαι ακριβώς. Τα περισσότερα είναι θολά στο μυαλό μου... Το μόνο πράγμα που θυμάμαι καθαρά είναι τα χείλη μου πάνω στα δικά της." Είπε η πριγκίπισσα και ένιωσε το πρόσωπο της να κοκκινίζει.

"Για τον Θεό, Δάφνη! Πόσο είχες πιει;" ρώτησε η Μία και κούνησε το κεφάλι της.

"Προφανώς αρκετά για να μην ξέρω τι κάνω.." παραδέχτηκε η Δάφνη.

"Απίστευτο..." αναφώνησε η Μία με ανοιχτό το στόμα.

Η Δάφνη απλά σταύρωσε τα χέρια της και κούνησε καταφατικά το κεφάλι.

"Το θέμα είναι ότι παρασύρθηκα και δεν έπρεπε. Είναι ανεπίτρεπτο! Διαθέτω μια θέση ισχύος πάνω της και με αυτό που έκανα νιώθω ότι εκμεταλλεύτηκα το προνόμιο μου... Και κατά συνέπεια εκείνη..."