သို့.....
အပိုင်း၃၁
Blue
Blue အီ့တီကိုထားခဲ့ကာ လွန်းသာနဲ့အတူ ကားနဲ့ အတော်လှမ်းလှမ်းကို ထွက်လညခဲ့ကျသည်။ လွမ်းသာကို လယ်ကွင်းတစ်နေရာမှာ ခနနေခဲ့ခိုင်းကာ အခြားနေရာတစ်ခုကို ခနထွက်လာခဲ့သည်။ ပြီးနောက် ဖုန်းကိုထုတ်ကာ ရဲစခန်းကို သတင်းပေးလိုက်မိသည်။ ပျားအုံကို တုတ်နဲ့တော့ စထိုးလိုက်ပြီမို့ ပျားတုပ်မှာတော့ ထွေထွေထူးထူးကြောက်လန့်မနေတော့ပါ။
လွန်းသာရှိရာသို့ Blueပြန်လာခဲ့သည်။ လယ်ကွင်းတစ်နေရာကို ငေးကြည့်နေတဲ့ ထိုကောင်လေးဟာ ခုနက ကားပေါ်မှာ မိမိနဲ့ ရန်ဖြစ်ပြီး စွာတေးလန်နေတဲ့ ကောင်လေးနဲ့ လားလားမှမသက်ဆိုင်တော့ပါ။ တည်ငြိမ်နေပြီး အဝေးတစ်နေရာကို ငေးကြည့်ကာဆွေးနေပုံရသည်။ လွန်းသာအနားBlue သွားရပ်လိုက်သည်။ပြီးနောက်
"တစ်ယောက်ယောက်ကို လွမ်းနေတာလား...."
တည်ငြိမ်နေပညတယ်လို့ ချီးမွန်းမိသည်က မှားသွားခဲ့သည်။ ချက်ချင်းBlueဘက်သို့ လှည့်ကာ ခပ်စွာစွာအသံဖြင့်ပြောလာတော့သည်။
"ဘယ်သူ့လွမ်းလွမ်းပေါ့ ခဗျားအလုပ်ပါလား...."
Blue လွန်းသာမမြင်အောင် ပြုံးလိုက်မိသည်။ Blueသူထို့သို့ မေးလာလျင် ထိုကောင်လေး ယခုလိုဖြေမည်ကို ကြိုတင်သိနေလို့ဖြစ်သည်။ Blue မိမိသိချင်သော မေးခွန်းတစ်ခုကို အရဲစွန့်ကာမေးလိုက်မိသည်။
"အဲ့လူက ငါနဲ့ ဘယ်လောက်တောင်တူလို့ ခနခနမှားရတာလဲ....."
"...."
Blueသူ့ဘေးနားက ကောင်လေးတိတ်ဆိတ်သွားတာကြောင့် ဘေးကိုကြည့်လိုက်မိသည်။ လွန်းသာခေါင်းလေးကိုငုံထားတာကြောင့် Blue မျက်မှောင်ကျုံလိုက်မိသည်။ စိတ်ထဲတွင်တော့ မင်းကိုအဲ့လူက နာကျင်အောင်လုပ်ခဲ့တာလား ဒါမှမဟုတ် မေးမိတဲ့ငါကပဲ မင်းရဲ့ဒဏ်ရာအဟောင်းကိုစွမိတာလား ငါငိချင်မိတယ် ဘယ်အရာက မင်းကို အခုလိုငြိမ်ကုတ်ပြီး နာကျင်စေတာလည်းဆိုတာ။
"မင်းမပြောချင်လည်းရပါတယ် ငါအတင်းမမေးဘူး...."
"မတူဘူး..."
YOU ARE READING
သို့....(completed)
General Fictionမထင်မှတ်ပဲ အချစ်ဟာ ဖြစ်ပေါ်လာကျသည်။ ထိုမထင်မှတ်ထားတဲ့ အချစ်က လူတွေကို ကောင်းခြင်းတွေပေးသလို ဆိုးရွားခြင်းတွေလည်း သယ်ဆောင်လာပေးသည်။ မထင်မှတ်ပဲ လူတစ်ယောက်ရောက်လာပြီး မချစ်တတ်သော အဖြူရောင် အောက်ခံစာရွက်လေးအား အချစ်တို့ဖြင့် ဆေးခြယ်လိုက်သည်။ ဆေးမှားသွား...
