My Ex-Boyfriend's Comeback

Epilogue

You and I, We Belong

--

"You're spoiling me, Drew!" Mahina akong tinampal ni Sydney sa aking balikat ng ipakita ko sa kanya ang regalo ko ngayong sixteenth birthday niya.

"No. It was just a simple gift." Nakangiti kong sagot sa kanya.

"Anong simple gift? Excuse me, ang laki kayang effort mo para dito. Imagine, you designed my dream house! Parang kahapon ko lang sinabi kung anong dream house ko...then look at this now! Meron ka na kaagad nito."

Tuwang-tuwa niyang sabi habang pinagmamasdan ang disenyo ng bahay na ginawa ko.

"Balang araw, ititira kita sa dream house mo." Nakangiti kong sabi sa kanya. Nagulat na lamang ako ng bigla niya akong yakapin ng mahigpit.

"Thank you, Drew. I was the luckiest woman on earth kapag natupad mo 'yang promise mo na 'yan." Maluha-luha niyang sabi. Napangiti ako dahil sa labis na appreciation niya sa mga simpleng bagay na ginagawa ko para saa kanya.

"Pangako, tutuparin ko ang pangako kong 'yan." Dagdag ko bago siya hinalikan sa kanyang noo.

"I love you." She said sweetly.

"I love you more." I replied and hug her tighter.

Sydney being my girlfriend is priceless. Dati, akala ko madali lang para sa akin ang lahat---sa kagaya kong may kaya sa buhay ang pamilya.

Not until her aunt ruined us!

"You are Michael Andrew Claveria, right? The son of Helen and Alfred? Also, the future CEO of Paradise Corporation?"

Busy ako sa ginagawa kong proyekto nang lapitan ako ng ginang na ito para itanong sa akin ang mga personal na bagay tungkol sa akin.

Saglit ko siyang tiningnan pagkatapos ay napailing na lamang ako. Maybe she's something or what. Kaya naman mas pinili ko na h'wag na lang sagutin ang tanong niya.

"I'm busy." Cold kong sagot bago ko sinubukang tumayo sa kinauupuan ko.

"Bastos! Ano mo ang pamangkin ko ha? Ikaw ba 'yong boyfriend niya kono?"

Napalitan ng matinding kaba 'yong pambabale wala ko sa kanya. Tiningnan ko siya na tila nagtatanong kung sino ang tinutukoy niya.

"How are you related with my niece Claire Sydney Agustin?" Pag-uulit niya.

"She's my girlfriend." Sagot ko sa huling tanong niya.

"Layuan mo siya." Seryoso at may pagbabanta ang tono niyang iyon.

"Bakit ko naman po gagawin 'yon?" Naroon pa rin ang aking pag galang sa kanya.

"Because you're marrying my daughter instead of her!" Bahagya akong natawa sa sinabi niya. She's crazy!

"I'm sorry but I won't do that, I love Sydney so much. She's my life, my everything and also..." Pinulot ko ang nalaglag niyang panyo pagkatapos ay marahan kong pinagpag iyon bago inabot sa kanya.

"...I promised to myself and even to your niece that she'll the one that I wanna marry, no matter what happened!"

Tinalikuran ko na siya kahit na may pagkabastos 'yong ginawa ko. Mas bastos naman kasi 'yong approach niya. Anong klaseng tita ba siya?

Well, I understand her, as a mother mas uunahin niya 'yong kapakanan ng anak niya kesa sa pamangkin niya.

But fuck!

Hindi ito ang unang beses na may mga pamilyang lumalapit sa amin para i-alok ng kasal ang mga anak nilang babae sa akin. Napaka desperada nilang mga magulang. Dahil lang sa pera ay gagawin nila ang lahat kahit na may matapakan o masaktan silang iba.