Chapter 45: Decision

1.8K 85 22
                                    

We're four chapters away to finish!

Arck Leonel Cortez

Umalis ako nang may pag-aalala. Anda's my friend pero hindi ko alam kung paano pa siya pakitunguhan matapos ng mga sinabi at ginawa niya noon sa opisina. Hindi ko alam kung kaibigan pa rin ba siya. At hindi ko na nagugustuhan kung paano niya kinakausap si Scarlet.

Hindi ko alam kung bakit ang laki ng pinagbago niya noong high school. I was happy to meet her again but if she's not nice to my wife, then I'll cut her off from my life. I just wish she'll go back to who she was. She's a precious friend for me.

I bought Scarlet's requested food before driving home. Tatlo ang binili ko kung sakali mang gusto niya pa.

But I lost the color in my face when I reached the front door. Blood. Pool of blood.

Bumilis ang tibok ng puso ko at tumakbo papasok. "Scarlet?!" I felt like crying after seeing the blood.

Please, please, I hope it's just something else. Sana ay walang masamang nangyari. Hinihiling kong nakaupo pa rin siya sa kitchen stool but I didn't saw what I was hoping for.

"No. Please. Please." Nabitawan ko ang bitbit kong mangga when I saw her legs. Nasa likod na bahagi siya ng counter but I could see the pool of blood.

Ang asawa ko. Ang anak namin.

"Scarlet! Scarlet, please!" My tears flowed down after seeing her. Nakasandal siya sa counter, nasa tiyan niya ang mga kamay niya. Blood. There's so much blood. She's not conscious.

No, what happened?

"No, baby, babies please no." Napahagulhol ako habang niyayakap siya.

"Sym?! What the fuck is this? Blood? Arck! Sym!"

"OH MY GOD!" Nakita ko si Allure na gulat at umiiyak na nakatingin sa'min.

"Oh my God, Sym!"

"I- I don't know what happened.." I cried. I hugged her so tight. Please. Please. I can't.

Hinawakan ni Andryanna ang puso niya. "May heartbeat pa! Dalhin na natin sa hospital. Arck, buhatin mo. Ako ang magdadrive."

Tumango ako at pinilit na kumalma at binuhat siya.

"Nasaan yung magaling mong kaibigan, Arck?! Bakit wala rito?!" Galit na singhal ni Ariza. Umiiyak.

"Tangina, ano ba kasing nangyari. Sym, babies, please, don't go." Umiiyak na sabi ni Allure.

Please, babies, don't leave me here alone. Wag niyo akong iiwan.

Kotse ko ang ginamit namin. Nasa backseat kaming dalawa ni Symerra habang si Andryanna at Allure ang nasa front seat. Si Ariza nakasunod lang.

Niyakap ko siya nang mahigpit at pilit siyang ginigising. "Please, I need you to wake up. Stay with me. Don't just sleep there. Talk to me, please." Sunod-sunod na ang pagtulo ng luha ko. Niyakap ko siya nang mas mahigpit at pinipilit siyang gumising.

The thought of losing her is terrifying.

"Please, can you wake up and talk to me?"

"Subukan mong gisingin, Arck. She can't sleep. She has to be conscious. Or else, we might lose them." Pinipigil ni Andryanna ang iyak habang mabilis na nagmamaneho.

Tila tumigil sa pag ikot ang mundo nang marinig ko ang sinabi ni Andryanna. No. I can't lose them. Hindi pwede. Hindi ko kaya.

"Baby, please wake up. You have to wake up. You have to stay. Don't go. Don't leave me. Please..." Halos magmakaawa na akong dumilat siya.

Yes I'm Gay But I'm Married To A Woman (Completed)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon