Ocean In Your Eyes

CHAPTER 1

Chapter 1

Zele's POV

Kahit nahihilo at sobrang sakit ng ulo ko ay sinubukan ko paring imulat ang mga mata ko. Purong puti itong kwarto na nakikita ko. At sigurado ako na wala pa ako sa langit.

Kung wala pa ako sa langit, then where the hell am I?

Babangon na sana ako pero agad din akong na tumba at bumalik sa aking pagkakahiga kanina. Biglang sumakit ang ulo ko. Ano ba kasing nangyari sakin at bakit parang nabugbog ang buo kong katawan kaya hindi ako makatayo ngayon.

Napadako ang tingin ko sa gawing kanan at nakita ko iyong nakasulat 'Montenegro Hospital'.

Why the hell I'm here- wait? Oh yeah, I remember now.

I accidentally bumped my car into the tree because I'm drunk. Those fckers! They made me drunk and then they asked for a race. How caring friends they are.

Someone opened the door and entered the room.

"How are you, bro?" Thunder said and then he laughed, kasunod na nyang pumasok iyong iba naming tropa.

"Fck you, Thunder!" mura ko sa kanya. At nagtawanan pa sila. Ang mga bobong ito ang dahilan kung bakit masasapak na naman ako mamaya ng tatay ko.

Kung hindi dahil sa birthday nya at ng kakambal nya ay hindi ako iinom ng alak, nangako ako kay Kuya na magbabago na ako. Bwiset na Thunder at Nixx yan.

"Easy, men" singit pa ni Nixx na patawa tawa nalang.

"Alis na rin kami maya maya, pre. Padating na Kuya mo baka mayari kami" nang aasar na sabi naman ni Raeme.

Alam ko namang hindi magagalit saakin si Kuya. Konti lang. Siguro? Konting sermon sermon lang.

Nagkukwentuhan at nag aasaran pa kaming magtotropa ng biglang bumukas ang pinto.

"Patay. Naabutan pa nga." Calder whispered.

Kuya Zyn.

"What happened?" mahahalata sa boses ni kuya ang galit, pero hindi maiitago ang pag aalala.

"Accident?" nag aalinlangan pang sagot ko kay Kuya Zyn. Naningkit ang mga mata ni Kuya, halatang hindi naniniwala sa sinabi ko. Accident naman talaga, alangan namang ibunggo ko ng kusa ang kotse ko.

He gritted his teeth, I know that he's mad. And then he starts asking me what the hell really happened to me. Syempre laglagan na to. Sinabi ko ang totoong dahilan. Ang mga tropa ko naman talaga ang may kasalanan.

Kuya starts talking with my friends. One by one.

Hindi naman ako pinagalitan ni Kuya ng sobra sobra, dahil alam nyang masasapak na naman ako ni Daddy mamaya. Kailangan ko ng ihanda ang napaka gwapo kong muka para sa sapak na tatama saakin mamaya galing kay Daddy.

Siguradong hindi papalitan nina Dad ang kotse kong nasira dahil kanina, pero kung si Kuya ang nasa sitwasyon ko ngayon ay baka tinanong pa nila si Kuya kung anong gustong kapalit na sasakyan nito. May favoritism ang parents.

Kuya is 3years older than me, he's 25 and I'm 22. Kung sa iba ay hindi na sila tatawag ng kuya kung ganung edad lang din ang agwat pero iba ako. I do respect him because he's the only one who treated me as a family. Even my Mom and Dad can't give any attention to me as their son. Iyong ibang kamag anak namin ay hindi ako kinikilalang kapamilya nila dahil sakit lang naman daw ako sa ulo hindi tulad ng kuya ko na matalino na masipag pa. The hell I care with their opinion, Im more handsome than my brother.