Chapter (42)

8.8K 747 51
                                    

Unicod ver

Warning

ခေတ် အိမ်ပြန်ရောက်သည်ထိနေလည်က မောင်လက်ကိုကိုင်ကာ ၀င်လာတဲ့ ပုံစံကအခုထိ မြင်ယောင်မိနေတုန်း စိတ်ရှုပ်ရှုပ်နှင့် ထမင်းလည်းမစားနိုင် စာလည်းမလုပ်နိုင်ဘဲ ည၇:၃၀ထဲက
ကျောခင်းနေမိသည် ။
Messager က noti ၀င်လာတာကြောင့်
မြတ်မွန်ပို့တာကြောင့် ၀င်ကြည့်လိုက်တော့

*အကိုရေ အဲ့သီရီက အရမ်းရှုပ်တာတဲ့
ကျောင်းမှာ နာမည်ကြီးတဲ့ ကောင်လေးတွေ
နဲ့တစ်ယောက်္မကျန် တွဲဖူးတယ်ကြားတယ်
သူစိတ်၀င်စားရင် အတင်းလိုက်လျောပြီး
စကားပြောလုိက်‌ေပြာတာတဲ့ တကယ်ပွေတာ "

ပို့ထားတဲ့ စာကိုဖက်ပြီး ပိုပြီး စိတ်ရှုပ်လာလေပြီး
မောင်က ညနေဖုန်းဆက်္မယ်ဆိုပြီး အခုထိ မဆက်လာသေး
ခေတ် အရင်ပို့လိုက်ရင်ကောင်းမယ်
မောင် ကို ရိုးရိုး messageနှင့်

*မောင် ဘာလုပ်နေလဲ *

စာပိုလိုက်ပြီး‌ေနာက် ပြန်စာကို ရင်ခုန်စွာစောင့်ဆိုင်းနေမိသည်
ခဏအကြာ

*Bae အဲ့တစ်ယောက်ကအရမ်းနားညီးတာဘဲ*

*အခုဘယ်မှာလဲ*

ခေတ်စာပြန်ပိုလိုက်တော့ တော်တော်ကြာသည်ထိ ပြန်စာမလာတာကြောင့် ကိုစည်သူဆီဖုန်းဆက်လိုက်သည်။

"ဟယ်လို အကိုလေး"

"အခုမောင်ဘယ်မှာလဲ "

"ဟို.......ဟိုတယ်မှာပါ"

"ဘယ်သူနဲ့လဲ "

"အသိတစ်ယောက်နဲ့ပြီးတော့
အကိုလေး သခင်လေးက ဆေးမိထားတယ်"

"ဟင်....အခု‌ကျွန်တော်လာခဲ့မယ် လိပ်စာပို့ပေးပါ "

"ဟုတ် အကိုလေး"

တောင်ပန်းပါတယ် သခင်လေး
အကိုလေးကို ပြောပြလိုက်တဲ့အတွက် ။

ခေတ် အ၀တ်အစားတောင်မလဲ နိုင်
အမေဆီ ခွင့်တောင်းပြီး ကားငှားကာ
ကိုစည်သူပို‌့ပေးထားတဲ့ လိပ်စာအတိုင်း လာခဲ့လိုက်သည် ။

ဟိုတယ်ရှေ့ရောက်တော့ အရှေ့မှာစောင့်နေတဲ့ ကိုစည်သူကို
တွေ့ပြီး ကိုစည်သူပြောပြလိုက်တဲ့ အခန်းနံပါတ်အတိုင်းအပြေးသွားကာ
တစ်လှမ်းလျှောက်တိုင်း ခြေထောက်တုန်နေမိသည် ။
ဘာမှမဖြစ်လောက်ဘူးမဟုတ်လား
မောင်က ခေတ်ကိုဘဲ ချစ်တာပါ ။

𝙻𝚒𝚝𝚝𝚕𝚎 𝙱𝚊𝚋𝚢 𝙸𝚗 𝚃𝚑𝚎 𝙷𝚎𝚊𝚛𝚝ရင်ဘက်ထဲကအသည်းကလေး(𝙲𝚘𝚖𝚙𝚕𝚎𝚝𝚎)Where stories live. Discover now