Chapter (25)

8.5K 759 22
                                    

Unicod

"တကယ်ချစ်ခဲ့တာပဲ
မလွမ်းဘူးဆိုတာ ဘယ်လိုရှိနိုင်မှာလဲ
သတိမရဘူးဆိုတာ ဘယ်ရှိပါ့မလဲ
တိမ်တွေရွေ့လျားပါစေ
မိုးတွေရွာပါစေ နှင်းတွေကြပါစေ
ချစ်ခဲ့ကြတဲ့ အတိတ်ကတော့ တစ်ကယ်ရှိခဲ့တာပဲလေ
ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်
နှစ်ယောက်လုံး သိပ်ချစ်ခဲ့ဖူးကြတယ်ဆိုတဲ့
အတွေးတွေနဲ့တင် ကျေနပ်လိုက်တော့မယ်
နောက်ဆုံးတော့...ဒီဘဝ ဒီမျှပဲပေါ့
ကံမကုန်လို့ ပြန်ဆုံခဲ့ကြရင်
ပြုံးပြဖို့ မမေ့အောင် ကြိုးစားပါမယ်"

»»»»»»»

ကျောင်းစတက်တဲ့နေ့မှာ

တော်တော်ကြာပျောက်သွားပြီးမှ ပြန်ပေါ်လာတဲ့
ခေတ်ကိုအကုန်ဝိုင်း ကြည့်နေကြသည်။
ဆရာအတန်းထဲဝင်လာတဲ့ထိ ကိုဘုန်းကမရောက်လာသေး။

ကိုဘုန်းတို့အခုချိန်သိသွား‌ေလာက်ကြပြီး‌ေပါ့
ဒါမှမဟုတ်တခြားတစ်စုံတစ်ရာကိစ္စများဖြစ်နေသလား ငါဆိုသည်မှာလည်း ကင်းအောင်နေပါမည်ဆိုမှ ဘာတွေ တွေးနေတာလဲ မသိ။

ဆရာကနူတ်ဆက်ပြ‌ီး စာသင်ဖို့ white boardဘက်ကိုလှည့်ပြီး‌ေတာ့ ခေတ်ဘက် ပြန်လှည့်လာပြီး

"ဟိုနားက မင်း ကားတိုက္မှုဖြစ်ပြီး ကျောင်းနားထားတဲ့ တစ်ယောက်လား"

ခေတ် မတ်တပ်ရပ်ကာ

"ဟုတ် ဆရာ "

"အခု သက်သာသွားပြီးလာ"

"ဟုတ် သက်သာလာပါပြီး "

"အင်းအင်း စာက မလိုက်နိုင်ရင် ဆရာကိုလာပြောအုန်းနော် စီစဉ်ပေးမယ်"

"ဟုတ်ဆရာ ကျေးဇူးပါ "

"ထိုင်လို့ရပြီး"

ဆရာပြောတာနှင့် ခေတ်လည်းထိုင်ချပြီး

"အတန်းတူသားအချင်းချင်း ကူညီပေးလိုက်ပါ
စာသင်ကြမယ်"

"ဟုတ်ကဲ့ပါ ဆရာ"

..........................................................
English teacher စာသင်နေတုန်း

𝙻𝚒𝚝𝚝𝚕𝚎 𝙱𝚊𝚋𝚢 𝙸𝚗 𝚃𝚑𝚎 𝙷𝚎𝚊𝚛𝚝ရင်ဘက်ထဲကအသည်းကလေး(𝙲𝚘𝚖𝚙𝚕𝚎𝚝𝚎)Where stories live. Discover now