𝙲𝚑𝚊𝚙𝚝𝚎𝚛 (6)*

14.2K 1.3K 45
                                    

Unicod ver

ဘာလိုလိုနှင့် ခေတ် လည်းကျောင်းတက်တာ နှစ်၀တ်ခန့်ရှိပြီးဖြစ်သည်။ကိုဘုန်းတို့နှင့်လည်းတော်တော်ခင်လာပြီး ကိုစစ်ကတော့ ခေတ်တို့စကားပြောရင်တောင် ၀င်မပြော  စကားနည်းတာကြောင့် အခုထိဟုတ်တိပတ်တိ စကားမပြောဖူးသေးချေ...။အကုန်လုံးကို လေးစားသမှုနှင့် အကို‌ေတာ့တပ်ခေါ်လိုက်သည် ဒီကျောင်းမှာသူတို့ စီနီယာကျတာကို။

ဟိန်းထက်တို့ဆီကတောင်းထားတဲ့ စက်ဘီး ကလည်း ပထမတစ်ရက်ဘဲစီးလိုက်ရသည်။
နောက်နေ့တွေကြတော့ ကိုဘုန်းတို့ကဘဲလိုက်ပို့ပေးနေသည်။မပို့‌နှင့် ပြောလည်းမရပါ
လိုက်ပို့လို့မရရင် စက်ဘီးနောက်ကနေ ကားနှင့်လိုက်နေမှာ‌ေပြာတာ‌ေကြာင့် လိုက်ပို့ခွင့်ပြုလိုက်ရသည်။
အိမ်ရှေ့ထိတော့မရဘူးလို့ပြောထားရသည်။
အဲ့တာတောင် ကိုဘုန်းနှင့် ကိုရှင်းတို့နှစ်ယောက် အလှည့်ကျပို့မယ် ပြောပြီးရန်ဖြစ်နေသေးတာ
ကိုစစ် ဟောက်လိုက်လို့ငြိမ်သွားပြီး
ကိုဘုန်းက ကျောင်းမှာအတန်းအတူတူတက်ရလုိ့ လိုက်ပို့မယ် ကိစ္စကို လက်လျော့လိုက်သည်။
ခေတ် ကိုကြိုပိုတဲ့ကိစ္စနှင့် ပတ်သက်ပြီး
အစက တစ်မျိုးကြီးဖြစ်နေတာ‌ေကြာင့် အခုတော့ မထူဆန်းတော့ပေ။

ကိုဘုန်းက ကျောင်းရောက်တိုင်း

“ရှင်နောင်သွင်
နောင်လေးကိုဘာလုပ်သေးလည်း”ဆိုတာနေတိုင်းမေးနေပြီး မေးနေြက ‌ေမးခွန်းလို့ဖြစ်နေသည်။
အခုလည်းမထိုင်ရသေးဘူးလွယ်အိတ်ချရုံသာရှိသေးမေးနေပြီး..

"ဘာမှမလုပ်ပါဘူး ကျောင်းကြို့ပို့လုပ်တာဘာလုပ်ရမှာလည်းကိုဘုန်း ကားစီးတယ်ကျောင်းရောက်တယ် ကားစီးတယ်အိမ်ရောက်တယ် ဒါဘဲလေ"

"နောင်လေးကလည်း အဲကောင်ကယုံရတာမဟုတ်ဘူး နောင်လေးကအရိုးခံလေးမို့ဘာမှမသိတာ ဒီကကိုကြီးက ပိုစိတ်ပူရတာပေါ့"

" ခေတ်ကမိန်းကလေးလည်းမဟုတ် ကိုရှင်းက ဘာလုပ်လို့ရမှာလည်း
ကိုဘုန်းကောဘဲ ခေတ်ဆိုအရမ်း စိတ်ပူနေတာ
ကိုဘုန်းတို့နဲ့တွဲတဲ့ကောင်မလေး တွေဆိုကံကောင်းမှာ ကိုဘုန်းတို့ကအရမ်းဂရုစိုက်တက်လို့"

𝙻𝚒𝚝𝚝𝚕𝚎 𝙱𝚊𝚋𝚢 𝙸𝚗 𝚃𝚑𝚎 𝙷𝚎𝚊𝚛𝚝ရင်ဘက်ထဲကအသည်းကလေး(𝙲𝚘𝚖𝚙𝚕𝚎𝚝𝚎)Where stories live. Discover now