Chapter-33

8.8K 805 54
                                    

Unicode ver

ကျောင်းပိတ်ရက်ဖြစ်သော တနင်္ဂနွေနေ့
အမေကလည်း ဘုရားဖူး သွားလေတော့
အိမ်မှာတစ်ယောက်ထဲ အလုပ်ကလည်း
အမေက ထွက်ခိုင်းထားတော့‌ တစ်ယောက်ထဲအိမ်မှာပျင်းရိနေလေသည်။

ဟိုတစ်နေ့က ကိုစစ်ဆီသွားတဲ့အကြောင်းကို
ပြန်စဉ်းစားလိုက္မိတော့ ကိုစစ်ကုိစောင့်နေရင်းအိပ်ပျော်သွားပြီး နိုးလာတော့ ကားပေါ်၌ ကိုစစ်ရင်ခွင်ထဲရောက်နေလေသည်။ချက်ချင်းထထိုင်လိုက်ကာ ဆံပင်တွေကိုသပ်နေ‌လိုက်ပြီး။
ဘယ်လို့တောင်အိပ်ပျော်သွားရတာလည်း ရှက်တာ..။

"နိုးလာတာစောသွားလို့နော် ကိုယ်က အိမ်ကို ခေါ်သွားဖို့ လုပ်ထားတာ
တကယ် ခေါ်သွားရင် ဘာတွေဆက်ဖြစ်လာမလဲ ဆို‌တာ ကို ကိုယ် အာမ(မ)ခံနိုင်လို့ ခလေးတို့ အိမ်ဘက်ဘဲ ခေါ်လာတယ် "

"ဘာကုိ‌ေပြာတာလဲ ဘာတွေ ဆက်ဖြစ်ရမှာလဲ "

"ခလေး သိပါတယ် Medical နဲ့ ပတ်သက်ပြီးသင်နေရတာဘဲ ဒီကိစ္စက ကိုယ်ဘာကိုဆိုလို့မှန်း ..."

မိမိမျက်နှာနားကပ်ကာ လူယုတ်မာ အပြုံးနှင့် ပြောနေသော ကိုစစ်ဟာတကယ် အမြင်ကပ်ချင်စရာ

"ဖယ်စမ်းပါ အဲလို့ အတင်းကြပ်လုပ်ရင် ကိုစစ် လိုချင်တဲ့ အဖြေဘယ်တော့မှ မရဘူးမှတ်ပါ .."

"အင်းလေ အဲတာကြောင့်လဲ ခလေး အိမ်ဘဲ ပြန်ခေါ်လာတာပေါ် ခလေးငြုိငြင်တာ မကြောတ်ဘူးဆိုရင် အခုချိန် ကုတင်ပေါ်တောင် ရောက်နေပြီး မှတ်..."

ခေတ်မှာ မနေ့က ဒေါခွီးတာနှင့်တင် တစ်ခုခုလုပ်မိမှာ ဆိုလို့ ကားပေါ်ကာမြန်မြန်ဆင်းလာရတယ်...

"လူယုတ်မာကြီး..."

ကိုစစ်ကို ကျိန်ဆဲနေတုန်းပင်

"Ring Ring ....."

"ဟယ်လို......ကိုဘုန်း "

"နောင်လေး အိမ်မှာဘဲလာ...အပြင်တွေဘာတွေလျှောက်္မလည်ဘူးလာ"

"ဟုတ်တယ် ကိုဘုန်း အိမ်မှာဘဲ ဟိန်းထက်က သူအမေနဲ့ ဘယ်သွားတာလဲ မသိဘူး
မြတ်မွန်ကလည်း သင်တန်းတက်ရှိတယ်ထင်တယ်."

"ဟုတ်လား ကိုယ်လည် ဒီနေ့မအားဘူးဖြစ‌်နေတာ။ပွဲတစ်ပွဲရှိနေလို့ အကယ်၍စောပြီးရင် ၀င်ခဲ့မယ်လေ စာအတူတူ လုပ်ကြတာပေါ့..."

𝙻𝚒𝚝𝚝𝚕𝚎 𝙱𝚊𝚋𝚢 𝙸𝚗 𝚃𝚑𝚎 𝙷𝚎𝚊𝚛𝚝ရင်ဘက်ထဲကအသည်းကလေး(𝙲𝚘𝚖𝚙𝚕𝚎𝚝𝚎)Where stories live. Discover now