GÖKKUŞAĞI | Texting

-31-

"Herkes tamam."

Hayal'in konuşmasıyla penceredeki bakışlarımı onun kahve gözlerine çevirdim. Biraz endişeli, biraz heyecanlı ve çokça gergindi. Kolumdaki saate baktıktan sonra gülümsedim. Teneffüsün bitmesine beş dakika kalmıştı.

"Ne bekliyoruz o halde?"

Hayal sessiz kaldığında bahçeye son bir kez göz atıp adımlarımı koridora yönlendirdim. Basamakları sakince inerken gözlerimdeki ürpertici ifadeyle insanların bana yolu açmasını sağlıyordum.

Zemin kata geldiğimizde Hayal ile göz göze geldik. Ben ona başımla onay verip yoluma devam ederken o, hazırladığımız plandaki yeri için bahçeye çıkmıştı.

Spor salonuna vardığımda ağır kapıyı tek elimle ittirip içeri girdim. Kapının açılma sesi basket potasının önündeki dörtlüyü uyandırırken hepsinin bakışları bana dönmüştü.

"Reis hoş geldin, biz de seni bekliyorduk."

Berkay yüzündeki sırıtmayla konuştuğunda dudaklarım tehlikeli bir biçimde yukarı kıvrıldı. Ardından Cenk, elindeki topu potaya atıp yanıma gelerek yanağımdan makas almıştı.

"Notları hallettim. Yalnız Melisa'nın sırasına bırakırken içim acımadı desem yalan olur. Kutay'ın yerinde ben olabilirdim."

Son cümlesiyle yumruğumu karnına geçirdim. Cenk karşımda iki büklüm olurken diğer çocuklar keyifle güldü. Melisa'nın ve Kutay'ın sırasına birer not bırakmıştı, bahsettiği buydu. Amacımız notları birbirlerine yazdıklarını düşündürerek ikisini de buraya çekmekti. Yazı tiplerini bildiğimizden taklit etmek zor olmamıştı.

"Ben kameranın başına geçiyorum." Sezgin'i onaylar bir mimik yaptığımda gözlerini hepimizde sırayla gezdirdi. Bu, onun dilinde bir ikazdı.

"Berkay, sen de Seray'ın yanına git. Kutay her an gelebilir."

Berkay bana asker selamı çakıp hızla spor salonundan ayrıldı. Onlar kapının başında nöbet tutacaklardı. Hayal şu an bahçedeki Kutay'ı gözetleyecek, Utku da aynı işlemi Melisa için gerçekleştirecekti.

Ders zili çalmaya başladığında Utku, Sezgin'in yanına ilerleyip kameranın düzgün çalıştığından emin olduktan sonra bana ufak bir tebessüm yollayıp gitmişti. Her ne kadar anlaşamasalar da teknoloji konusunda bizden daha iyi oldukları için video görevini onlara paylaştırmıştım.

"Kutay geliyor."

Berkay, bize seslendikten sonra adeta yok olmuştu. Sezgin'in görünürlüğünü kontrol edip soyunma odasının girişindeki boşluğa saklandım. Burada olduğum anlaşılmasın diye nefesimi tutmuştum.

Kutay'ın salona giriş yaptığını göz ucuyla gördüm. Islık çalarak sahanın ortasına kadar ilerlemişti. Dersin başlamış olması umurunda bile değildi. Onun sırasına bırakılan notta 'Seni özledim. Teneffüsten sonra spor salonunda buluşalım.' yazıyordu. Acizliğine bir kez daha acıyarak baktım.

Birkaç dakika sonra yeniden bir kapı açılma sesi duyuldu. Hemen ardından da görüş hizama Melisa girdi. Melisa'ya bıraktığımız notta ise daha açık şeyler yazıyordu. Uzun lafın kısası, bir bok anlamayacaklardı.

"Beni istemekte bu kadar acele edeceğini düşünmemiştim."

Melisa, kalçasına kadar çektiği eteğiyle adımlarını merdivenlerde oturan Kutay'ın önünde durdurdu. Kutay, onu pis bir ifadeyle baştan aşağı süzüp ağzını şıklattı. "Yapmadığımız şey sanki."