ဧကရာဇ်ဗျူဟာ [Di Wang Gong Lue]

အခန်း - ၆၈ (ဂူအောင်းပြီး သိုင်းကျင့်ခြင်း)

"ဒီကဒကာလေး ဘာလို့ ဒီလောက်ထိ ကြမ်းတမ်းနေရတာလဲ။ ဦးဇင်းရဲ့ဆေးက တော်တော်စွမ်းတာနော့ ၊ ချုန်းဟွားတောင်သခင် သမားတော်ယဲ့ကိုယ်တိုင် ဖော်စပ်ထားတာ။ သူက သိုင်းလောကမှာ အတော်ဆုံးသမားတော်နော်။ သောက်လိုက်ရင် ရွှေလှံတော်ကြီးက ထောင်ပဲထောင်မယ်၊ ညှိုးကျတယ်ဆိုတာမျိုး မရှိစေရဘူး၊ ဂိုဏ်းချုပ်ရှန်တောင် ဒီဆေးကိုသုံးပြီး ကောင်းတယ်လို့တောင်ညွှန်းဖူးတယ်"

သွမ့်ယောင် လက်သီးဆုပ်လိုက်လေရာ တဖျစ်ဖျစ်ပင် အသံမြည်လာ၏။ဖက်တီးဦးဇင်းကြီးလည်း တစ်ချိုးတည်းလစ်တော့သည်။

သွမ့်ယောင်လည်း မရီးတော်အလတ်အတွက်ဝယ်ထားသော မုန့်ထုပ်ကိုဆွဲကာ ရှီးနန်စံအိမ်တော်သို့ ပြန်သွားလေသည်။ သို့သော် ဟွားထန်က ရှိမနေ။ မနက်ကတည်းက အပြင်ထွက်သွားကာ အခုထက်ထိ ပြန်မလာကြောင်း၊ ဘယ်ဆီကိုသွားနေမှန်းလည်း မသိရကြောင်း အရီးတော်ကျင်းက သူ့အား ဆီးကြိုပြောပြလာ၏။

******

ညစာစားခါနီးတော့မှ ဟွားထန် ပြန်ရောက်လာ၏။

"ယောင်အာလေးက မင်းကိုမေးနေသေးတယ်ကွယ်။ ခုတော့ အိမ်နောက်ဖေးဘက် အခေါ်ခံသွားရတယ်၊ ဝမ်ရယ့်အခန်းမှာ ရှိနေလောက်ရဲ့"

အရီးတော်ကျင်းက ဟွားထန်အား အကျိုးအကြောင်းပြောပြလာ၏။

"နောင်တော်ကြီးရော ဘယ်လိုနေသေးလဲ"

"လန်းလန်းဆန်းဆန်းပါပဲ။ ဒါပေမယ့် ဆရာကြီးနန်ကပြောတယ်၊ ဆက်ပြီး အချိန်ဆွဲလို့မရတော့ဘူးတဲ့၊ အမြန်ဆုံး ရေခဲဂူဗိမာန်ဆီသွားပြီး သိုင်းကျင့်ရမယ်လို့ပြောတယ်။ တိုင်းရေးပြည်ရာတွေကိုလည်း ဝန်ကြီးတွေဆီ လွှဲပြောင်းခွဲဝေပြီး စီမံခိုင်းထားမယ်လို့ကြားတယ်။ ရှောင်ဝူပြန်လာတဲ့အချိန်ကျရင်တော့ တာဝန်ယူစရာတွေ များနေတော့မှာပဲ။ ဝမ်ရယ်ကလည်း သုံးနှစ်ကြီးများတောင် အချိန်ယူရမယ်၊ ယောင်အာကလည်း ငယ်လွန်းသေးတယ် ၊ ဒီနှစ်နှစ်အတွင်း ရှီးနန်နယ်စပ် ဘယ်လောက်ပဲငြိမ်းချမ်းနေတယ်ပြောပြော ရှီးနန်ကိုစောင့်ရှောက်မယ့်လူ ရှိခါမှ ဝမ်ရယ်လည်း စိတ်ဖြောင့်ဖြောင့်ထားပြီး ဒဏ်ရာကုစားနိုင်မှာ"