KARMA

BÖLÜM 68

Söylemekle söylememek arasında kalmıştım.Bir süre tavana baktıktan sonra ona dönüp " Zehir," dedim.

Gözleri şaşkınlıkla irileşirken hızlıca ayağa kalkmıştı. Gitmesini engellemek için hızlıca elini tutmuştum.
" Loran dur."

Hem kızgınlık hem de korkuyla " Durayım mı ?!Zehirlendiğini söylüyorsun ve durayım mı Carmen ?!" dedi.

" Dediğim gibi gelseler bile bir şey yapamazlar. Zehir tüm vücuduma yayıldı ve atmanın hiçbir yolu yok. "

" Nasıl emin olabilirsin ki ?!"

"  Nasıl Kralı kurtardığım gün o sözleri bilip söyleyebildiysem  şu an tüm vücuduma yayılan zehiri ve tedavisi olmadığını da biliyorum. İçgüdüsel bir şey yani. Bir anda aklımda belirdi bile diyebilirim. Ama eminim Loran kimse düzeltemez. "

Sıklıkla öksürüklerim yüzünden duraklamıştım ama sonunda tamamlayabilmiştim. Loran ne demeye çalıştığımı anladığı için elimi sımsıkı tutmuş gözlerinden akan yaşa engel olamamıştı." Ne yapmamı istiyorsun ? "

" Haberin yokmuş gibi davranmanı istiyorum. Kimseye söyleme lütfen Loran. Öleceksem de huzur  içinde ölmek istiyorum. Eğer öğrenirlerse sarayı ayağa kaldıracaklar ve hepsi de çok korkacak. O yüzden git. Eğer iyileşirsem zaten olay çözülmüş olacak. Ama başaramazsam da sabah öğrenmelerini istiyorum. Lütfen, senden tek ve belki de son isteğim. "

Gözyaşları akarken başını iki yana sallıyordu .Ben ise ağlamamak için savaş veriyordum. Bir süre öylece durduktan sonra gözlerimin içine bakmıştı. Çaresiz kaldığını görebiliyordum ve bunun için de kendimden nefret etmiştim. Ama böyle olması gerekiyordu .

" Yapacağım ama benim de  bir isteğim var Carmen."

Derin bir nefes alıp " Helios 'u buraya çağıracağım," deyince hemen itiraz ettim." Olmaz Loran ona bunu yaşatamam. "

" Carmen Helios 'un öldüğünü düşündüğün zaman neler yaşadığını hatırlıyor musun ? En azından veda etmiş olmak için kaç kere yalvardığını hatırlıyor musun ? Ona bunu yaşatamazsın. Sevdiği kadına veda etmesine izin vermelisin . "

Gözyaşlarım hızlıca akarken haklı olduğunun farkındaydım. Ama onu ağlarken görmek istemiyordum. Acı çekerken izlemek istemiyordum. Zaten bugün yeteri kadar şey yaşatmıştım ona.
" Loran - "

Yanıma oturup susmamı işaret etti. Gözyaşları hiç durmadan akarken başını eğmiş bana bakıyordu.
" O ormanda karşıma oturup her şeyi anlattığın  günden bu güne kadar beraber çok şey yaşadık.
Bana o kadar çok şey kattın ki ; beni kendi takımına aldın, eğittin, benden bir savaşçı yarattın. Her zaman yanımda olup destek oldun. Hayatımı kurtardın Carmen. Üstelik kendi hayatını da tehlikeye atarak yaptın bunu.

Benim için çok değerlisin. Bunun ne kuzenim olmanla ne de aramızda sonradan oluşan bağla alakası var. Seni sen olduğun için seviyorum Carmen. Güçlü duruşun merhametli kalbin ve sadakatin için seviyorum. Sen benim için kardeşten de ötesin. "

Yutkunup elinin tersiyle göz yaşlarını sildi. "Beraber büyüdük beraber bir kampta yaşadık ve şimdi de beraber savaşacağız. Veda konuşması falan değil bu. Sadece daha önce söylemeye fırsat bulamadığım şeyler. O zehri de bir şekilde yeneceksin Carmen. Sana her zaman inandım şimdi de inanacağım. Lider, aslider, şimdi de bir prenses oldun. Unvanların değişse de sen hiç değişmedin.

Her zaman güçlü olduğu kadar nazik olan sevgi dolu olduğu kadar gerektiğinde tehlikeli de olan Carmen oldun. Senin bizim için yapmayacağın şey yok. Ve benim de senin için yapmayacağım şey yok. Öğretmenim, liderim, kuzenim, kardeşimsin. Seni çok seviyorum Carmen . "