ဧကရာဇ်ဗျူဟာ [Di Wang Gong Lue]

အခန်း - ၆၂ (ကွမ်းဟိုင်မြို့)

"ရှီးနန်၀မ်အကြောင်း မေးမယ့်လူရှိရင်လည်း ထွက်သွားကြ၊ ကိုယ်တော် အဲ့ကိစ္စနဲ့ပတ်သက်ပြီး ဘာမှပြောချင်စိတ်မရှိသေးဘူး"

အေးစက်မာကြောလှသောအမိန့်သံအဆုံး နောက်ထပ်လူတဝက် ထပ်ပျောက်သွားပြန်သည်။ လျိုတာ့ကျုံ့က ထောင်လျဲန်တာအား အဓိပ္ပာယ်ပါပါ လှမ်းကြည့်လာ၏။

ကြားပြီးပြီမလား၊ အရှင်မင်းမြတ်က မိန့်နေပြီ။ အသင့်ကို ထွက်သွားလိုက်ပါတော့တဲ့။

"အမိန့်တော်မြတ်အတိုင်းပါဘုရား"

ထောင်လျဲန်တာလည်း ဤကိစ္စနှင့်ပတ်သက်၍ မည်မျှပင်တွေဝေကာ သိလိုစိတ်ပြင်းပြနေသော်လည်း ချူယွမ်၏ ရုတ်ချည်းပြောင်းလဲသွားသောပုံစံကိုမြင်လိုက်ရတော့  ရှည်ရှည်ဝေးဝေး ဆက်မ​မေးဖြစ်တော့ဘဲ ဂါရဝပြုလိုက်ကာ ထွက်သွားလိုက်သည်။

သို့နှင့် အခန်းထဲတွင် လျိုတာ့ကျုံ့တစ်ဦးတည်းသာ ကျန်ရစ်တော့သည်။

"အိုက်ချင်း၊  ဘာများလျှောက်တင်စရာရှိလို့ပါလဲ"

"ဟိုကောင်လိမင်းသမီးနဲ့ ပတ်သက်နေတဲ့ကိစ္စပါဘုရား။  အရင်ရက်တုန်းက နန်ဟိုင်ဘက်ကနေ ကျွန်တော်မျိုး သတင်းထပ်ရထားပါတယ်၊ ကျင်းဆူးလက်ထပ်လိုက်တဲ့လူရဲ့ ဇစ်မြစ်ကို သိရှိရပြီးဖြစ်ကြောင်းပါ ၊ အမည်နာမကတော့ ပူ့ခွန်းလို့ခေါ်ပြီး ပိုင်ရှဲန့်ပြည်နယ်ကကုန်သည်ကြီးတစ်ယောက်ရဲ့ သားအကြီးလို့သိရပါတယ်။ မိသားစုကတော့ လက်ဖက်ရောင်း၀ယ်ရေးလုပ်ကြတာပါ၊ ကြာကြာနေမှတစ်ခါ ပင်လယ်ပြင်ထဲက ရှားပါးပုလဲတွေရလာရင်တော့ တာ့ချူဆီ လာရောက်ရောင်းချတတ်ကြပါတယ် "

"ပိုင်ရှဲန့်ပြည်နယ်က သူကြွယ်လူတန်းစားမိသားစုပေါ့လေ။ ဒီလိုဆိုရင် ပြဿနာမရှိလောက်တော့ပါဘူး။ အမတ်မင်းကိုလည်း အချိန်အကြာကြီး ဒုက္ခပေးမိပါပြီ၊ နောက်ဆုံးတော့ ကျင်းဆူးလည်း လူကောင်းသူကောင်းတစ်ယောက်နဲ့ ထိမ်းမြားလိုက်ရတာပဲ"

"မှန်ပါ့ဘုရား။ ကောင်လိ၀မ်လည်း ယောက်ဖဖြစ်သူကို အတော်လေးကြည်ဖြူနေကြောင်း သိရပါတယ်၊ နန်ယန်ထိ ကိုယ်တိုင်ကိုယ်ကျ သွားတွေ့မယ်လို့တောင် လုပ်နေပါတယ်"