Prior Against Justice

20

Chapter 20

Hindi ko mapigilang magtaka sa kanyang reply on my comment. Clearly I saw his cheating on me. But why the hell I'm feeling the confusion all over me? I supposedly to be mad at him.

Timothy Simon Barcelona:

I Took a Second before i got the sNatch Out the Taught.

He was saying "Its not". Isn't the kiss called cheating? Isn't the dating ain't cheating? Naguguluhan ako. But in the back of my head, na gustong sumang-ayon sa kanya.

Halos maibato ko na ang phone ko kagabi sa sobrang frustration at confusion dahil sa reply niya. After that I quickly tucked myself on my bed.

During that night, my head was full of memories of him. Tila nag-flashback lahat ng pinagsamahan naming dalawa. Dahil sa panaginip na lamang iyon mangyayari muli.

My flight today is 9:30 pm to London. And now I'm jogging around the village. My baggage are already ready at home and didn't need to check them out. Iyong mga regalo sa akin ay inilagay ko na lamang sa tabi ng walk in closet ko dahil hindi ko pa sila nabubuksan. Siguro pagbalik na lamang.

Habang nagjo-jogging ay may earphones ako to listen some vibes. Halos naikot ko na ang buong village namin. At kanina pa akong nagjo-jogging dahil maaga akong nagising kanina. Tila sinusulit na ng katawan ko ang huling oras ko rito sa Pilipinas.

Ng makaramdam ng pagod ay lumakad na lamang ako sa mansion namin. Nadaanan ko rin ang isang playground kung saan nakita ko sina Heaven at Timothy na naghalikan ngunit hindi ito ang playground na iyon.

Naalala ko rin ang panaginip ko ng nasa Iceland kami. Kamukha nito ang parke kung saan nagkahalikan din sina Heaven at Timothy. At sa hindi ko kinaya ang emosyon ko noon ay tumakbo ako palayo at muntikan ng masagasaan. Ngunit may isang taong yumakap sa akin noon.

I was chasing my breath until he whispered something that I clearly heard. "I thought I'll lost you. God knows how much I suffer if that happens. Stop crying. Let me be your handkerchief to wipe your tears"

Hindi ko naanigan ang mukha noon ngunit ramdam ko ang sinseridad ng taong iyon. Dahil hanggang sa panaginip ko ay may magliligtas sa akin.

Mapait akong ngumiti habang nalagpasan na ang playground. Malapit na rin ang mansion namin kaya tinakbo ko na lamang iyon simula dito. Pagkapasok ko pa lamang sa gate ay nginitian kaagad ng guard namin kaya ngumiti din ako pabalik sakanya.

Pansin kong maraming nakaparadang sasakyan sa tapat ng pinto namin na mga pamilyar. At tama nga ang hinala ko, kina Blaire ang mga iyon ng makita ko silang mga nakaupo sa sofa namin. Ngumiti ako sakanila at ngumiti rin sa akin.

"Bakit kayo nandito?" tanong ko sakanila habang pinupunasan ang sarili gamit ang towel na inabot sa akin ni Manang Milda.

"Sinusulit ang last hours mo rito. Mag bonding tayo rito sa bahay niyo" saad naman ni Elisha.

"Okay. Papalit lang ako ng damit ko" sabi ko sakanila at umuna na sa kwarto ko.

Naligo muli ako dahil sa pawis na dumadaloy sa buo kong katawan gawa ng jogging ko kanina. Wala sina Mom at Dad ngayon dahil may importante raw silang kakausapin at kasama doon si Kuya. Hindi na ako sumama sakanila dahil nakaalis na sila bago ako gumising.

Nagpalit lang ako ng simpleng dolphin shorts at loose na t-shirt ko. Typical na pambahay na damit ko twing hindi ako lumalabas ng bahay. Lumabas na ako pagkatapos at pumunta na sa cinema room namin dahil nandoon na raw sina Blaire.

Pumasok na ako doon at tila sila ay nagkakagulo kung anong pipiliin nilang movie. Pinagmasdan ko muna silang lima at siguradong mamimiss ko silang lahat. Dahil mag-isa na lang ako sa London at ang tanging kasama ko lamang doon ay si Yuan.