VIII. Het plan

332 28 7
                                    

"Ik moet zeggen," begon Mikhail terwijl ze hun zwaarden teruglegden, "ik voel me er nog steeds niet helemaal goed bij dat ik zojuist ben verslagen door een meisje." Alexa grinnikte en zei: "Je bent ook niet ingemaakt door zomaar een meisje, je bent ingemaakt door Alexa Ambrose, bij Qynnith." Hij glimlachte. "Daar heb je een punt."
Oh, hij wat was knap als hij lachte. Als zijn ogen sprankelden. Als hij zijn zwaard zwaaide. Hij was gewoon knap. Maar het zou nooit iets worden, nee. Ze zijn al te lang bevriend geweest, hij was een broer voor haar. Niks meer.
Nee.
Ze merkte dat ze staarde en keek snel weg toen Mikhail naar haar grijnsde. Ze voelde haar gezicht warm worden. Hou op!
Ze had geen enkele gevoelens voor Mikhail. Helemaal niets.
"Geef je het al op, Mikhail?" zei Alexa plagerig. "Of ben je berijd nog een keer verslagen te worden door een meisje?"
"Hoewel ik uitzie naar een revenge, ben ik niet van plan verslagen te worden, Alexa Ambrose."
"Boogschieten?" Vroeg ze aan hem. Hij knikte. "Boogschieten wordt het."
Ze wilden net een boog pakken, toen Ross, het Hoofd, binnenkwam. "Genoeg geoefend voor vandaag. Allemaal naar de hoofdkamer komen." Hij was alweer weg voordat ze ook maar had kunnen vragen wat er aan de hand was. Ross zag er wat gestrest uit.
Alexa en Mikhail legden hun bogen weer terug en liepen achter de anderen aan naar de hoofdkamer. Ze ging zitten op een van de stoelen, tussen Russel en een andere vrijheidsstrijder, een man van rond de dertig waarvan ze de naam niet wist, in. Mikhail zat schuin tegenover haar, William en Stephen, die zo te zien inmiddels wakker was geworden, naast hem. Ross zat aan het hoofd. De laatste mannen gingen zitten en Ross begon te spreken. "Jullie weten allemaal dat onze laatste aanval niet helemaal... zoals gepland ging." Een paar mannen knikten. Wat is er dan gebeurd? Hij ging door. "We moeten een andere aanpak hebben. We moeten minder opvallen, incognito. We moeten van binnenuit proberen te werken en vooral niet opvallen." Het was even stil. Geroezemoes. toen vroeg hij: "Iemand suggesties?"
Een paar mannen keken elkaar aan. Toen opende William zijn mond. "Ik heb een idee, meneer." Er verscheen een grijns op zijn gezicht. "Alexa's gezicht is nieuw hier. Als we haar binnen kunnen krijgen onder een valse naam als hofdame en volgeling van de Koning, kan zij informatie verzamelen en de wachters van binnenuit uitschakelen." Ze moest eerlijk toegeven, het was geen slecht idee, en, voor iemand zoals William, die eerder klappen uit zou delen dan te denken, al helemaal niet. Toch vroeg ze zich af of het niet was om van haar af te komen. Dat hij een hekel aan haar had, had hij wel duidelijk gemaakt. Ross knikte. "Geen gek idee William, helemaal niet gek." er verscheen een halve lach op zijn gezicht en hij keek naar Alexa. "Wat denk jij ervan?" Voordat ze had kunnen antwoorden stond Mikhail op. "Het is te gevaarlijk om haar alleen naar het paleis te sturen. Ze is in het hele dorp bekend. Als er spionnen van de koning hier rondlopen kunnen ze hem waarschuwen voordat ze ook maar binnen is. En we weten allemaal dat ze onmiddellijk in de kerkers zou worden gegooid." Mikhail ging weer zitten. Alexa bestudeerde hem aandachtig. Zijn ademhaling was ongecontroleerd. Er stond wat zweet op zijn voorhoofd. Hij was echt boos. Gaf hij dan echt zo veel om haar?
Maar ze kon echt wel op zichzelf passen, daar had ze hem toch niet voor nodig? Voordat ze ook maar kon nadenken sprak ze. "Ik doe het."
Haar antwoord zorgden voor een paar verbaasde blikken. "Ik zal als hofdame infiltreren."
"Goed dan," zei Ross, "laten we het plan dan nu verder uitbreiden."
"Alexa, ik vind het geen goed idee. Ik wil niet dat jou iets overkomt." Mikhail keek haar in de ogen. In zijn ogen zag ze bezorgdheid, verdriet. Hij gaf echt veel om haar.
"Mikhail. Alexa heeft gesproken," zei William gluiperig.
Het Hoofd begon weer te spreken. "We doen het als volgt; Alexa zal aanslijmen bij een van de wachters, huilend. Je heet Cassandra-" Alexa onderbrak hem: "geen Cassandra."
"Goed, geen Cassandra. Je naam is Gwendolyn Waylen, en je bent het huis uit gezet door je vader, de reden daartoe bedenken we nog." Een paar mensen knikten, waaronder Alexa. Alleen Mikhail bleef met zijn armen over elkaar zitten en keek recht vooruit. "Ze sullen je als mooie jongedame binnenlaten. Als het je lukt, probeer elke dag wachters uit te schakelen. We zullen één iemand van de Qynn meesturen, verkleed als wachter. Als het zover is, stuur je hem terug naar ons en kunnen we de aanval inzetten."

Ogen als smaragdWhere stories live. Discover now