Not An Ordinary Gift: The Guardian

CHAPTER 10: REALITY

CHAPTER 10

FARAH'S POINT OF VIEW

"Good morning nana Adelina" bati ko sa Kanya nang pumasok siya sa aking kwarto bit-bit ang aking agahan. Mas gusto ko Kasi ang breakfast in bed kaysa makasabay ang aking Papa sa agahan.

"Kamahalan pinapasabi ng iyong AMA na pagkatapos mo daw kumain ay dumiretcho Ka daw kaagad sa study room". Isang malalim na buntong hininga ang pinakawalan ko HAY!! Parang Nawalan yata ako ng ganang kumain Mabuti pa puntahan ko nalang si mariella Iba Kasi ang dating niya sa akin parang ay Hindi ko ma explain.

"Nana gising na po ba si mariella". Masiglang tanong ko Kay nana

"Sa tingin ko Hindi pa." Aniya "buti nalang, Tara nana tulugan mo akong mag palit ng kasuotan para mabilis akong matapos at maka punta na kaagad Kay mariella".

Binilisan ko ang pag Papalit ng kasuotan at pagkalipas lang ng 5 minutes ay na tapos na ako at nagmamadaling lumabas sa aking silid.
habang naglalakad ako patungo sa silid ni mariella ay nakasalubong ko si kuya Adrian.

"Good morning Farah, huwag mong Kalimutan na hinihintay Ka ni Tito Jonah sa study room". Paulit-ulit nakakasar na Mabuti pa mag tungo na ako Kay mariella

Hindi nalang ako sumagot Kay kuya at Pinag pa tuloy ko nalang ang paglalakad at nang bigla siyang nagsalita "Alam nating ikakabuti mo Kung susunod Ka sa Kanya Farah".

Huminto ako ng narinig ko siyang nagsalita parang sinak-sak ng kutsilyo ang dibdib ko dahil sa mga Sinabi ni kuya pero Mali siya Akala lang Nila yun sana nandito si mama para matulungan ako at Naramdaman ko nalang na lumuluhan na pala ako kaya pinunasan ko kaagad ang mukha ko para Hindi Nila mapansin na umiiyak ako.

"Farah!! The earlier the better kapakanan mo Lang naman ang iniisip namin". Aniya

Hindi ko parin siya nilingon at naglakad nalang ako kaagad para makarating na ako Kay mariella. Kinatok ko kaagad ang pinto sa silid ni mariella pero Walang response kaya Kinatok ko ulit pero wala parin kaya minabuti ko nalang na pumasok nalang ako tutal Hindi naman naka lock ang pinto.

Pag bukas ng pinto ay nakita ko kaagad si mariella na nakahiga parin sa Kama Kay Siguro Hindi parin siya nagigising dahil sa atmosphere ng kwarto Nya Paano ba naman Medyo dark at cozy parin dahil tinapak ng mga kurtina ang bintana. Hinawi ko kaagad ang kurtina para masinagan na ng Araw ang kawarto na Ito at inutusan ko si nana Adelina na ihanda na ang agahan ni mariella.

"Liar!, Hindi sila totoo!!". Ibang klase pala Ito si mariella nagsasalita Kahit tulog kaya nilapitan ko siya at umuwi sa gilid ng Kama. pawis na pawis ang mukha niya para siyang kagagaling lang sa exercise at umaagos ang mga luha Niya.

Niyugyog ko kaagad ang balikat Niya dahil Baka binabangungot na siya at maya-maya dinilat Niya ang kanyang mga mata at pa tuloy parin ang pag-agos ng mga luha niya.

"Sana panaginip nalang kayo, sana magising na ako " ani ni mariella habang umiiyak.

"Huwag kang mag-alala mariella makaka uwi Karin sa inyo". Sana maka uwi siya.

May kumatok bigla sa pintuan kaya na patayo ako. "Anak!". OMG si papa yun ah Hindi ko alam Kung Anung isasagot sasabihin ko bang pasok o...

"Ahhh!! Ahhrrhr!!!!. Ang sakit ng ulo ko. Ahhh!" ani ni mariella habang hawak ang ulo niya

"Mariella!, mariella!" Jusko ko po kawawa naman si mariella at bigla nalang bumukas ang pintuan.

"Anak anung nangyari sa Kanya?" ani ni papa. Hiyaw ng hiyaw parin si mariella dahil sa sakit na nararamdaman Nya. Sasagutin ko na si papa pero walang boses na lumalabas sa bibig ko Puro hangin lang. At ilang sandali lang tumigil na sa pag hiyaw si mariella at Nawalan ng Malay.

"Mag patawag Kayo ng isang samanos, Dali!!" utos ni papa sa mga taga pagsilbi na nasa gilid ng pintuan Nag madali kaagad ang mga taga pagsilbi.

"Huwag Kang mag-alala anak magiging okay din siya. Maiwan na muna Kita" umalis na si papa at ako nalang mag-isang na iwan Kay mariella

Pinagmasdan ko ang mukha ni mariella na namumutla at nanunuyot ang mga labi at bakas din sa mukha niya na nanghihina siya. Nakakapagtaka lang Kanina Medyo okay pa siya maliban lang na umiiyak siya pero mukha pa naman siya Malakas Nung time na yun pero ngayon ibang Iba na.

Lumipas ang 30 minutes wala paring manggagamot na dumating at ganun parin ang kondisyon ni mariella. nag pasya akong lumabas na muna upang tanungin si papa Kung bakit wala pang manggagamot Nung papalapit na ako sa pintuan ay bigla naman Itong bumukas.

"Farah!"
"Kuya Eisen, teka bakit?" WOW!! Bumalik na ang boses ko.
"Shhh!! Mamaya na ang mga tanong mo susuriin at gagamutin ko na muna siya"

Lumapit si kuya eisen Kay mariella at Sinimulan na niyang magsuri, Hinawakan niya ang isang pisngi ni mariella at pumikit. dumating rin si kuya Adrian na bakas sa mukha niya ang pag-aalala HASUS!!! May gusto nga yata itong si kuya Adrian Kay mariella.

"Eisen Kamusta si mariella?." Ani ni kuya Adrian na naghahabol ng hininga malamang sa malamang tumakbo Ito ng mabilis.

"Shhh! Huwag kang maingay nag co concentrate ako" ani ni kuya eisen

Magaling na samanos si kuya eisen malamang malalaman niya ang sakit ni mariella gamit ang kapangyarihan niya sana Hindi malala ang sakit ni mariella.

"May kumukuha ng lakas niya at Hindi ko Mabatid Kung sinu." Ani ni kuya eisen

May kamukuha daw sa lakas ni mariella NAKU po Baka ang mga NYX? Baka nabalitaan Nila ang pagpapagaling ni mariella doon sa bata at Sila lang naman ang mahilig Manakit ng mga Tao at wizards na humahadlang at Hindi sumusunod sa Kanila