Three

1.6K 54 2
                                    

This is the first time, after I finished my thesis, that I haven't had a good sleep.

My eyes are near to closing but I can't even do it because I don't have someone with me that can guard my belongings, and I'm not comfortable enough to sleep in an open area with a lot of people.

Kaya kahit lutang, natuwa pa rin ako na nakita ko ang sunrise sa labas ng bintana.

All I can see are grasses and fields. Nakita ko sa sign kanina na sa TPLEX kami dumaan.

We stopped by a gasoline station kanina but only few went out to use the restroom. I can't even use it since I'm afraid I might be left by the bus in this highway.

I need some stretching, my butt hurts, my eyes needs sleep!

Para ding tulog mantika tong katabi ko, simula nang makatulog sya kanina, hanggang ngayon hindi pa rin sya gumigising!

Is he dead?

Napapalo na lang ako sa noo ko dahil sa mga iniisip ko. Buti pa sya nakakatulog ng maayos.

It looks like heaven opened up when the conductor announced that we're already near.

It stopped by a supermarket, like a mini mall.

Sa sobrang kalutangan ko yata, nagulat pa ako nang biglang umayos ng upo itong katabi ko at tinignan ang paligid.

He stood up but looks like he forgot that I'm here so he looked at me.

Kaagad naman akong tumayo habang yakap-yakap ang bag ko at tumabi para makadaan sya.

I followed him though, bumaba din ako ng bus.

Kaso hindi ko na ulit alam kung saan ako pupunta kasi sarado pa yung mini mall dahil madaling araw pa rin.

Ang mga tao lang sa paligid ay kapwa ko din pasahero, yung iba may sundo, yung iba lumalapit sa paradahan ng tricycle.

I just sigh and went near the mall's entrance. Inilibot ko ang tingin sa paligid, may mga puno na sa magkabilang gilid ng main road na madalang kong makita sa metro.

Hindi ko na alam kung nasaan yung nakatabi ko sa bus, maybe he's on the way home now. Hihintayin ko na lang na magbukas itong mall para makapasok ako sa loob.

It's cold but good thing I have my jacket with me.

Naisipan kong maupo sa isa sa mga bench doon at ibinaba ang backpack sa tabi ko.

May lamp posts din kaya safe naman, I think.

I just have to figure out where to stay while I'm here. Nakahinga lalo ako ng maluwag dahil bukod sa liwanag ng araw na unti-unti ng umaangat, hindi lang pala ako ang naghihintay sa kung ano man.

Some of the people here are either waiting for a bus to take them to the Metro or waiting for someone to fetch them. 

I'm waiting for this mall to open so I could eat, wala pa akong breakfast, tunaw na sa byahe yung kinain kong dinner at dinala kong snacks.

"Mag-isa ka miss?" tanong ng isang boses dahilan para mapatingin ako sa gilid ko. Lalaki, medyo may katandaan na din pero yung alarm signals ko sa isip ko, biglang nag-on.

Malapit sya masyado kaya pasimple akong lumayo at umusod palapit sa arm rest ng malapad na bench.

"Hindi po, may hinihintay lang." sabi ko kahit hindi yun totoo.

"Naku, dapat hindi ka pinaghihintay ng matagal ng kasama mo. Gusto mo bang sumama muna sa akin?" he asked as he lit up a cigarette in his mouth. 

Oh no, my alarms in my head is getting wild that made me stood up.

Something NewWhere stories live. Discover now