ဧကရာဇ်ဗျူဟာ [Di Wang Gong Lue]

အခန်း- ၄၈ (ကူအဆိပ် ဖယ်ထုတ်ခြင်း)

"ဟုတ်ကဲ့"

ခုမှ သွမ့်ယောင် သက်ပြင်းချနိုင်တော့၏။

​သြ....အဆိပ်ဖယ်ထုတ်ဖို့အတွက်ကိုး။

ဟင်းရည်ပြုတ်သောက်ဖို့မဟုတ်ဘူးတဲ့။

ခရမ်းရောင်ဖားပြုပ်ကြီးကို ချန်ထားခဲ့ပြီးနောက် နန်မော်ယဲ့နှင့် သွမ့်ယောင်တို့နှစ်ယောက်စလုံး အပြင်ထွက်သွားကြသည်။ နန်းဆောင်အပြင်ဘက်တွင်လည်း ရှစ်ဇီကုန်းကုန်း စောင့်ဆိုင်းနှင့်နေသည်။ ထိုနှစ်ယောက်ထွက်လာသည်ကို မြင်တော့ ၀မ်းသာအားရ နှုတ်ဆက်လာ၏။

"သွမ့်ရှောင်၀မ်ရယ်၊ လူကြီးမင်းနန်"

လက်စသတ်တော့ ရှီးနန်၀မ်ရဲ့ဆရာက ဧကရာဇ်အရှင်ကို အသက်ဘေးကနေ ကယ်တင်ပေးခဲ့တဲ့ အဘိုးကြီးပိုင်လိုင်ချိုင်ပါပဲလား။

ဒီလိုဆိုရင် ပိုကောင်းတာပေါ့၊ ပြောဆိုဆက်ဆံရတာ ပိုအဆင်ပြေသွားပြီ။

********

"အဲ့အကောင်ကို ယူပြီး.....ဘာလုပ်ဖို့လဲ"

ချူယွမ်က စားပွဲထက်ရှိ ပခြုပ်ဆီ လက်ညှိုးထိုးပြီး မေးလာ၏။ သွမ့်ပိုင်ယွဲ့က ဆေးဘူးကို ဖွင့်လိုက်ရင်းနှင့်မှ ဖြေလာသည်။

"ခရမ်းရောင်ဖားပြုပ်က သာမန်ဖားပြုပ်တွေနဲ့ မတူဘူး"

"မင်းမပြောပြလည်း ကြည့်ရုံနဲ့သိပါတယ်"

ဘယ်ဖားပြုပ်ကမှ ဒီလိုအရောင်မျိုးရှိမှာမဟုတ်ဘူး၊ ခရမ်းရင့်ရောင်နဲ့ မည်းကြုတ်နေတဲ့အပြင် တစ်ကိုယ်လုံးလည်း ပြောင်လက်နေတာပဲ။ ထိမိလိုက်ရင် လက်ကြီးပါ ဖောင်းကားယောင်ကိုင်းသွားတော့မယ့်အတိုင်းပဲ။

"မင်းကို ပေးမထိစေရဘူး ၊ စိတ်ချ။ သူ့ဆီက အဆိပ်နည်းနည်းလေးယူပြီး သုံးမလို့"

"သြော်...."

"ကူအဆိပ်ပိုးကောင်ဆိုတာ တခြားပိုးကောင်နဲ့မတူဘူး။ မင်းထဲမှာ ဆယ်နှစ်ကျော်လောက်ရှိလာတာ ၊ အနည်းဆုံး တစ်ခုမဟုတ် ထိခိုက်ထားမှာပဲ။ ပိုဆိုးတာက အဲ့ကောင်တွေကိုထုတ်ဖို့ ခရမ်းရောင်ဖားပြုပ်အဆိပ်ကို သုံးရမှာ။ နည်းနည်းလေးပဲ သုံးမှာဆိုပေမယ့် ဘာပဲပြောပြော အဆိပ်ဆိုတာက အဆိပ်ပဲလေ ၊ အဲ့တော့ အဆိပ်နှစ်မျိုးလုံးနဲ့အာနိသင်တွေ ထည့်တွက်လိုက်ရင် ဒီနေ့ကစပြီး နောက်နှစ်ရက်သုံးရက်အတွင်း မင်း ကိုယ်ပူပြီးဖျားလာနိုင်တယ်၊ ကိုယ်လက် ကိုက်ခဲလာနိုင်တယ်။ ဒါပေမယ့် ဒီဟာလေးတွေကိုကျော်ဖြတ်သွားနိုင်ရင် ဘာပြဿနာမှမရှိတော့ပါဘူး"