Kalbim Senin (Tamamlandı)

39. BÖLÜM

Derin yüzündeki gülümseme ile kapıyı açtığında karşısında gördüğü kişi ile yüzündeki gülümseme hızla silinmişti. Açtığı kapıyı kapatacakken karşısındaki kişi buna engel oldu.

"Git Buradan."

"Hayır. "

"Allah kahretsin seni git diyorum."

Derin kapıyı kapatmaya çalıştıkça karşısındaki kişi buna engel oluyordu. En sonunda karşısındaki kapıyı itip içeriye girmiş arkasından kapatmıştı kapıyı.

"İMDAT YARDIM ED-"

Derin cümlesini tamlamadan karşısındaki kişi elini ağzına kapatıp buna engel oldu. Derin çırpındıkça adam kendisini ona daha çok yaklaştırdı.

"ŞŞH. Sessiz ol. Şimdi seninle ufak bir işim var onu halledip gideceğim. Ortalığı bu kadar ayağa kaldırmana gerek yok. "

Derin karşısındaki Baran Kılıç'a korkuyla bakarken Baran Kılıç ona daha çok yaklaşarak boynunu kokladı. Derin bu hareket ile daha çok çırpınarak karşısındaki adamın bacak arasına tekme attı. Baran hissettiği acı ile geri çekilince Derin hemen kapıya doğru koştu. 

Ancak kapıyı açmadan Baran onu tekrar yakalayıp kendisine çekti. 

"İMDAT! YARDIM EDİN!"

"Kes sesini. Seni kimse alamaz elimden. "

Baran Kılıç Derini arkasından sürükleyip salondaki koltuğun üstüne fırlattı. Kendisi de üstündeki ceketi çıkarıp Derin'in üstüne doğru eğildi. Derin bu arada bulduğu boşlukta hemen koltuktan kalkarak mutfağa gitti. 

Tüpün üstünde olan tavayı eline alarak hızla Baran Kılıç'a döndü. 

"ÇABUK DEFOL GİT. "

"Sen benim olmadan gitmeyeceğim. Aylardır aklımdan çıkmıyorsun. Yattığım her kadında seni hayal ediyorum. Bu gün benim olacaksın ve ben bundan kurtulacağım."

"YA SEN NE AŞAĞILIK BİR ADAMSIN. EVLİYİM BEN DEFOL GİT. İMDAT. YARDIM EDİN."

Derin pencereye doğru bağırırken Baran onun boşluğundan yararlanıp hızla elindeki tavayı aldı. Sonra da Derini kolundan tutarak yine salona sürükledi.

"YALVARIRIM BIRAK BENİ. HAMİLEYİM BEN. HAMİLE BİR KADINDAN FAYDALANACAK KADAR PİSLİK MİSİN?"

"Hiç bir şey umurumda değil. Sen bu gün benim olacaksın."

Kolundan tuttuğu Derini koltuğa attıktan sonra bu defa vakit kaybetmeden Derin'in üstüne verdi ağırlığını. Derin'in boynunu ısırarak öperken Derin onu iterek kendisinden uzaklaştırmaya çalışıyordu. Bu arada akan göz yaşları çoktan yüzünü ıslatmıştı bile.

"BIRAK BENİ HAYVAN. YAPMA."

"Teninin kokusu aklımı başımdan alıyor. Bu kokuyu hiç bir kadında görmedim ben. Nefesimi kesiyorsun."

"KES SESİNİ. BIRAK." 

Baran Kılıç Derin'in itirazlarını duymuyordu. Tek odaklandığı şey şu an Derinle birlikte olmaktı. Bu kadın aylardır aklından çıkmıyordu. Bunun tek nedeni onunla yatmamış olmasıydı. Ama şimdi bu gün burada bunu yapınca bitecekti. O zaman aklından çıkacaktı bu orman gözlü kız.

Derin altında çırpındıkça Baran Kılıç daha çok sinirleniyordu. Başını Derin'in boynundan kaldırdı. Karşısında ağlamaktan gözleri kızaran kıza bakarak konuştu. 

"Rahat dur. Yoksa elimden bir kaza çıkacak."

Derin karşısındaki adama tiksinti ile bakarken daha fazla dayanamayıp yüzüne tükürdü. Baran Kılıç yüzüne gelen tükürük ile Derin'in yüzüne tokat attı.