Kalbim Senin (Tamamlandı)

45. BÖLÜM

3 Yıl Sonra

"Yiğit sana kaç defa dedim bu çoraplarını kirli sepetinin içine koy diye."

Derin kirlileri toplayıp sepete koyduğunda Yiğitten ses gelmemesiyle onun tekrar uykuya daldığını anladı. Banyoya girmeden önce uyandırmıştı onu ancak beyefendi yine uyumuştu demek ki. 

Şu an gidip onu uyandıramazdı. Bir an önce duş alması gerekiyordu. Hemen üzerindekileri çıkarıp duşun altına girdi. Kısa bir duşun ardından havlusuna sarılıp odaya geldi. Duvardaki saate baktığında bir buçuk olduğunu gördü. Bu gidişle geç kalacaklardı. 

Hemen yatağın yanına gidip Yiğiti uyandırmaya çalıştı. Ancak Yiğit'in uyanmaya niyeti yoktu. Tek çare olarak dudaklarını öpmeye başladığında kısa bir süre sonra hemen karşılık aldı. Demek ki uyanmıştı. Hemen dudaklarını ayırıp oturduğu yerden kalktı. 

"Immm. Niye kalktın? "

"Çünkü geç kalıyoruz. Hadi uyan artık."

Yiğit zorlukla gözlerini açtıktan sonra yatağın başlığına yaslanıp oturdu. Derin de bu sırada kıyafetlerini almış banyoyu gidiyordu. 

"Yok artık Derin banyoda mı giyineceksin?"

"Evet çünkü burada giyinirsem sonumuz yatakta bitecek. Buna hiç gerek yok."

Derin kıyafetleriyle birlikte banyoya girdiğinde hemen üzerini giyip saçlarını kuruttu. Bu gün mezuniyet balosu vardı. Bir an önce evden çıkıp kuaföre gitmesi gerekiyordu. Saçlarını yukarıda topuz yaptıktan sonra çıktı banyodan. 

Bu sırada Yiğit de yataktan çıkmış üzerini giyiyordu. Derin onun yarı çıplak halini görünce içinde yükselen ateşe zor da olsa engel oldu. Dört yıllık evlilerdi ancak hâlâ Yiğiti her çıplak gördüğünde etkileniyordu ondan.

"Hayatım beni izlemen bittiyse gidelim mi?"

"Hıhı. Sen niye duş almadın?"

"Seni kuaföre bıraktıktan sonra eve geleceğim. O zaman hazırlanır duş alırım."

"Tamam. O zaman çıkalım."

Beraber aşağıya indiklerinde Derin hemen mutfağa girip kendisine sandeviç hazırladı. Ardından evden çıkıp arabaya bindi. Yiğit arabayı çalıştırırken Derin de hazırladığı sandevici yiyordu. 

"Bana yok mu hayatım?"

"Hayır. Sen eve gidince kendine hazırlar yersin."

"Ama ben açım. Bari bir ısırık almama izin ver."

Derin bir elindeki sandevice baktı bir de Yiğit'in attığı kedi bakışlara. En sonunda dayanamayıp ekmeğini uzattı ona. Ama keşke uzatmasaydı. Çünkü Yiğit kocaman bir ısırık almış neredeyse ekmeğinin yarısını yemişti. 

"Yaaa! Yiğit inanmıyorum sana. Bitirdin hepsini."

"Kızım abartma ya. Alt tarafı bir ısırık aldım."

"Ama kocaman bir ısırık aldın."

"Ne yapayım açım. Hem sen de kocanı da düşünseydin."

Yiğit Derine gülümserken Derin bakışlarını ondan kaçırdı. Elindeki sandevicini yerken bir anda aklına gelen şey ile Yiğite döndü. 

"Yiğit ben elbisemi evde unuttum."

"Afferin Derin. En önemli şeyi nasıl unuttun?"

"Off ne bileyim ya. Acele ile çıkınca unuttum. "