Samonte Series 3; Her Not Gay P.A

Chapter 2

Neighbours

The elevator's door opened and John Paul was about to step in his right foot when his Uncle Valencio's phone rang. Huminto ito sa paglalakad at nagmamadaling sinagot ang tawag mula sa kung sinong caller nito. What now, he is fucking tired and he's dying to lay down on the bed to take some rest.

Bahagyang lumayo ang Uncle niya mula sa kinatatayuan nila. He saw how his uncle became cheerful unlike lately na mukhang napipilitan lamang itong samahan siya patungo sa condominium na titirahan niya habang narito siya sa Pilipinas. It must be his boyfriend, his uncle talking with, at halos abutin ang mga ito ng tatlong minuto sa pag-uusap ngunit hindi parin natatapos ang tawag, nagsisimula na siyang mainip.

Tumingala siya habang nakapamulsa sa magkabilaang bulsa ng kanyang denim pants at inikot-ikot ang ulo para ma-stretch ang kanyang leeg. He let out a deep breath bago inilabas ang kanan niyang kamay na nakatago sa bulsa niya and he used it to scratch his head. Fuck, hindi na siya makakapaghintay pa na matapos ang usapan ng Uncle Valencio niya at ng caller nito that's why he walked towards his uncle at walang sabi-sabi na inagaw ang telepono nito.

"John Paul!" binulyawan siya nito.

Umalingawngaw ang matinis na boses nito sa lobby ng building na siyang nakakuha ng atensyon ng lahat ng residente sa condominium na kinaroroonan nila. He winked at one of the receptionist, he grinned when the lady thrilled in what he did. Pero agad rin niyang ibinalik ang atensyon sa caller ng uncle niya. Itinapat niya ang cellphone nito sa tainga niya.

"Give us one minute," he said bago hinarap ang uncle niya.

"Uncle Valencio---" before he could finish what he is trying to say, his uncle's fist landed to his back head.

"I told you to call me Auntie Vanelopie, pamangkin!"

"Whatever Uncle." he rolled his eyeballs.

"Bakit mo ba kinuha ang telepono ko? Pamangkin isa ka talagang sakit sa ulo!"

"I just wanna say you should go home now cause I can handle myself. So don't worry about me."

"Are you sure?"

"Yeah, it's obvious that you really doesn't want to come with me. Go home."

"Alright, hinihintay narin ako ng sweetheart ko." sagot nito bago inagaw sa kanya telepono nito.

"Magtagalog ka John Paul, pamangkin. Narito ka sa Pilipinas at wala sa Canada para marami kang maging friends here. Got it?"

"I'm doing it now."

"Whaetever pamangkin, so paano aalis na ako. Bye!" yumakap ito sa kanya bago nagmamadaling lumabas ng lobby.

He sighed before he returned in front of the elevator. It took one minute bago nagbukas ang pinto. He pulled his black baggage and tuck the back pack on his right shoulder then he pressed the push button for floor 16 kung nasaan ang kanyang condo unit. Finally, makakapagpahinga na siya.

Or fucking not? Wala pang isang segundo nang magsarado ang pinto ng elevator nang muli itong nagbukas at bumungad sa kanya ang isang napakagandang babae, she's wearing a fitted black off shoulder garment na tinakluban ng mamahaling white Leopard fur cardigan jacket na tinernuhan ng fitted skirt that is above the knee na mukhang gawa sa mamahaling fabric at kulay pula ito.

Pumasok ang magandang dalaga sa loob ng elevator at tanging sila lang ang magkasamang dalawa. He manage to be cool kahit na nadadala siya because of her feminine scent, why so fucking lovely? Fuck, is it only him o talagang mala-dyosa ito dahil sa kagandahan na tinataglay? Damn it, he felt attracted at her for the first sight.