ဧကရာဇ်ဗျူဟာ [Di Wang Gong Lue]

အခန်း- ၁၇ (ထျဲန်းချန်ချား)

နန်မော်ယဲ့လည်း အင်မတန်မှ နှစ်ထောင်းအားရရှိသွားပါပေ၏။

ဒီလိုလေး အသားကိုအသားချင်းထိကြတာမျိုးက များများပေးဖြစ်ခိုင်းလေ ကောင်းလေပဲ။

"သူ ဘာလို့ ချီဓာတ်ပြိုကွဲတဲ့အထိတောင် ဖြစ်သွားရတာလဲ"

ချူယွမ်က နန်မော်ယဲ့ ကုသမှုပြုလုပ်နေရင်း အားလပ်သွားသောအချိန်ကြား လု၍မေးရှာသည်။

"အခုမှ ထဖြစ်တာမဟုတ်ရကြောင်းပါဘုရား"

နန်မော်ယဲ့က အပ်များကို ပြန်ထုတ်ရင်း ပြန်ဖြေ၏။

"ပိုင်ယွဲ့က အရင်ကတည်းက အတွင်းဒဏ်ရာရဖူးပြီးသား၊ အခု ကြင်ဖက်ရွေးပွဲမှာ ပါ၀င်ယှဥ်ပြိုင်ရမှာဆိုတော့ ၀ါယောဓာတ်နဲ့ အတင်းဖိနှိပ်ထားလိုက်တာ ၊ အဲ့လိုဖိနှိပ်ထားတာက သူ ဒီလိုဒဏ်ရာမျိုး မလွှဲမရှောင်သာရစေခဲ့တာပါဘုရား "

ချူယွမ်မျက်မှောင်ကြုံ့သွား၏။

"အတွင်းဒဏ်ရာရထားတယ်ဆိုတာ.....
ဘယ်ကတည်းက ရထားတာတဲ့လဲ"

"ဒီကိစ္စက ပြောရမှာ ရှည်တော့ရှည်ပါတယ် ၊ အဟမ်း....."

နန်မော်ယဲ့က ဖြစ်ကြောင်းကုန်စင်ကို အစကတည်းက နိဒါန်းပျိုးပြောပြရန် လည်ချောင်းရှင်းနေစဥ်တွင်ပင် သွမ့်ပိုင်ယွဲ့ သတိပြန်လည်ရလာ၏။

"ရှစ်ဖူး!!!!"

"နိုးလာတော့လည်း ကောင်းပြီ။ နိုးလာမှပဲ ကိုယ်လက်ခန္ဓာ ချည့်နဲ့မနေမှာ ။ ဒွါရခုနစ်ပေါက်လုံး သွေးထွက်၊ အင့်ထန်နေရာ (မျက်ခုံးအဆုံးသတ်နေရာ)မှာလည်း အညိုအမည်းစွဲ၊ နှလုံးမှာလည်း ပိုးကောင်ပေါင်းသောင်းခြောက်ထောင် ကိုက်စားနေသလို နာကျင်နေရသေး။ ငါ့တပည့် ခံစားရတဲ့​ေ၀ဒနာက သေရတာထက်တောင် ပိုဆိုးနေသေးတယ်...."

နန်မော်ယဲ့က စိတ်အေးသွားသည့်နှယ် သက်ပြင်းမောချလိုက်ပြီးနောက် ထိုင်ရာမှထ၊အကြောအခြင်ဆန့်လိုက်ကာ ဆက်ပြော၏။

"ဒါဆို ရေနွေးအဆင်သင့်ဖြစ်မဖြစ် ကျွန်တော်မျိုး စားဖိုဆောင်ဘက်သွားကြည့်လိုက်ပါဦးမယ်"

ထို့နောက် တံခါးနားအရောက် ထပ်မံမှာကြားသွားသေး၏။

"ဘာပြဿနာမှ ထပ်ပေါ်မလာအောင်လို့ ဧကရာဇ်ချူလည်း ကျေးဇူးပြုပြီး ကျွန်တော်မျိုးရဲ့တပည့်လေးကို ပိုပြီးမြဲမြဲလေး ဖက်ထားပေးလှည့်ပါနော့။ ဘယ်လိုဖြစ်ဖြစ် ကူအဆိပ်ပိုးကောင်က တခြားအဆိပ်နဲ့မှမတူတာ၊ သေသေချာချာလေး ကြိုတင်သတိထားဖို့ လိုတယ်...မြဲမြဲဖက်ထားပေး။ "