🍂0.9 Limon ağacı🍂

26.4K 1.4K 119
                                    



İyi okumalar :)

busrabozkurt__2002 ♥️

Sabahın köründe kalkmaya alışıktım ve şu an halimden şikayetçi değildim. Olsam bile bir şeyin değişmeyeceğini biliyordum. Üstelik sevdiğim bir eylemi gerçekleştirmeye gidiyordum. Bedenimi çapraz şekilde tutan emniyet kemeri ile oynarken yan bakışlarla Servan'a baktım. Ciddi bir şekilde arabayı kullanırken direksiyondaki ambleme kaydı bakışlarım. Araba pahallı bir arabaydı ve dün evin önünde gördüğüm ve Servan'ın binip gittiği beyaz araba değildi. Siyah mat bir jeep ile gelmişti ve şaşırmama fırsat vermeden arabaya binmek zorunda kalmıştım. İmkan vermekte güçlük çekiyordum çünkü durumunun iyi olmadığını biliyordum. Ayrıca oto tamirde çalışması bu arabaları kafasına göre kullanabileceği anlamına gelmiyordu. Kendisinin olsa neden böyle bir oyuna girsin ki?
Neden benden para almaya muhtaç olsun?

"Yolu biliyordun değil mi?" Kısa süreli bana bakıp tekrardan önüne döndü. Kafa sallayıp onay verirken kafamı çevirdim.

"Sağdan devam edeceğiz." Dedikten sonra koltuğuma daha çok yaslandım. Kesinlikle dışarıdan sevgili gibi durmuyorduk. Arkada makyajını tazeleyen Evrim'in bakışlarını dikiz aynasından görebiliyordum. Aramızda bir sorun olduğunu düşündüğünü biliyordum. Hatta yakın zamanda ona Servan ile kavga ettiğimi söylemem gerekiyordu. Çünkü geriye sadece 4 günümüz kalmıştı ve oyunun devamı yoktu. Bakışlarımı tekrardan Servan'a çevirdim ve yan profilini izledim. Tuhaf derecede kusursuzdu. Dudakları, burnu , çene yapısı hatta sakalları...
Çalan telefon sesi ile daldığım düşüncelerden uzaklaştım ve Servan'ı izlemeyi kesip önüme döndüm.

"Son durum nedir?" Dedikten sonra Servan,  sağ tarafa direksiyonu kırarken emniyet kemerine tutundum. İster istemez kiminle konuştuğunu merak etmiştim. Bakışlarımı Evrim'e çevirdim ve onun da makyajını bitirdiğini gördüm. Makyaj çantasını kol çantasına atarken dikiz aynasından kendime baktım. Nemlendirici dışında bir şey sürmemiştim. Makyajı çok sevmezdim ve sebepsizce keşke bugün yapsaydım dedim kendi kendime. Neden peki?
Evrim'in makyaj yapmasının nedeni kendisini güzel göstermekti...Cem'e güzel görünmek içindi.
İster istemez Servan'ın nasıl kadınlardan hoşlandığını düşünmeye başladım. Kimse onun için güzel görünmeye çalışmış mıydı? Bunu merak etmem normal değildi.

"İyi, haber bekleyin." Servan kulaklığını çıkarıp kenara koyarken telefonunu da kapatmaya çalıştı ama bir eliyle direksiyonu tutarken başarılı olamamıştı. Dizinin üstünde duran telefona tekrardan dokunmasıyla telefon yeri boylamıştı. Yardım etmeye çalışıp telefonu yerden alırken önüme düşen saçlarıma lanetler okuyacakken yardımıma Servan'ın eli yetişti. Saçlarımı önümden çekip arkaya atarken telefonu gördüm ve aldım. Elini saçlarımdan çekti ve yavaşça doğruldum. Telefonu ona uzatırken bakışlarını bana çevirmeden elimden aldı ve deri montunun cebine koydu.

"Geldik!" Evrim'in çığırması ile kendimi toparlardım. Servan'ın arabayı durdurması ile dışarıdaki kalabalık dikkatimi çekti. Bir çok kişi gelmişti. Evrim de vakit kaybetmeden arabadan inerken emniyet kemerimi açmaya çalıştım. Saçlarım yine önüme düşerken sessizce küfür ettim. Çok sevmezdim etmeyi ama ter basmışken üstelik son derece ortamda sessizlik hakimken açılmayan kilide sinirlenmiştim.

"Dur yardım edeyim." Servan'ın harekete geçmesiyle kafamı olumsuzca salladım.

"Hayır hayır ben yaparım." Kilide yoğunlaşırken kat kat giydiğim için kendime de kızdım.

"Sen bilirsin." Az önce bana doğru dönen Servan bedenini eski haline sokarken inanamayarak ona baktım. Normal de şu an ısrar etmesi gerekmiyor muydu? Nasıl olur da bu kadar vurdumduymaz olabilirdi!
Telefonu ile uğraşan Servan'a ağzım açık bakarken sanki baktığımı fark etmişti ve sırıtarak bana döndü.

Kader Bağı (Tamamlandı)Where stories live. Discover now