Fire and Affection

Ikamamatay ko 'yon.

I saw some tiny stones. I grab some of them at ibinigay kay Eros.

"Anong gagawin natin dito?" napatanong siya.

Nag-isip ako. Hindi ko alam kung bakit ko 'yon kinuha. I feel so proud to myself dahil nakakuha ako. Hindi ko alam kung anong gagawin sa kanila.

"Uhm, itapon nalang natin!" I suggested.

Agad siyang humalakhak. What? What's funny?

"Kinuha mo tapos itatapon din? Tss." aniya parang hindi makapaniwala.

"Well, at least nag-effort." sagot ko at tsaka natawa. Sinamaan niya lang ako nang tingin.

"Do'n tayo!" suhestyon niya.

Tinanaw ko iyon. Isang malaking bato. Ngunit parang sinadya iyon para pagda-ungan.

Agad niya ulit akong kinarga sa dibdib. Hindi siya tumitingin sa dinadaanan, kundi deritso sakin.

Nakarating kami. Marahan akong umupo do'n. Kahit ang bato ay malamig din. Inangat ko ang mata nang makitang nasa likod si Eros.

"Hoy! Anong ginagawa mo diyan! Baka mahulog ka!" panambitan ko.

Hindi ako makasunod sa kaniya kasi natatakot akong mahulog. Ilang metro ang layo namin pero hindi ko magawang makatayo man lang.

"Eros! Bumalik ka nga dito!" sigaw ko ulit ngunit natatawa lang siya.

"Punta ka rito! Nice 'yong view oh!" aniya, hindi sinunod ang sinabi ko.

"Damn you, Eros! Hindi ako makapunta diyan!"

Pinilit kong makatayo. Kahit hindi ako sure if makakaya ko bang ibalanse ang katawan. Kahit ganito ako kapayat, mabigat parin ako!

Sa wakas ay nakatayo ako. Nasa harapan ko si Eros ngunit ilang metro pa ang layo namin.

"Good girl! Punta ka na rito!" aniya.

Pupunta? Damn! Pagtayo nga nahirapan ako, paglalakad pa kaya? Baka 'yan ang cause of death ko jusko.

Napaisip ako. Total ay hindi ako makapunta do'n, siya nalang ang papuntahin ko dito! Well, alam kong magagalit siya sa gagawin kong ito.

Kumakaway siya sakin. Nasisiyahan. He really assumes na pupunta ako do'n? Never!

Dahan-dahan kong hinubad ang suot kong t-shirt. Naiwan nalang ay kulay pula kong tube. Tinanggal ko rin ang suot na pants at naiwan ay maliit na cycling.

Binalingan ko siya. Agad nawala ang kaninang ngiti niya.

"Eunice! Itigil mo 'yan!" sigaw niya. Ang sigaw na'yon ay halatang pagalit.

"Ooppss." sinadya kong hubarin ang tube kaya ang natira ay bra nalang.

Kita ko ang pag-awang ng labi niya. Hindi na siya nag-atubili pa at agad lumangoy patungo sa direksyon ko.

"Ano ba! Hindi mo ba alam na maaring may makakita sa'yo! Paghuhumalingan ka nila, Eunice!" sigaw niya sa naiiritang mukha.

Pinipigilan ko ang pagngiti. Marahan kong hinawakan ang kamay niya at pinahawak sa dibdib ko. Napapikit siya. He's affected.

"Ayokong may makakita sa katawan mo. Tapos nakahubad? Ikamamatay ko 'yon." paos na sabi niya.

Hinawakan ko ang leeg niya at pinulupot ang braso. Nagkalapit ang aming mukha. Nasilayan ko ang mala-anghel niyang mukha.

"Can I kiss you?" I asked.  I know I have the authority to do it, pero gusto kong marinig sa bibig niya ang sagot.

Hindi siya sumagot at agad ako sinunggaban ng mapusok na halik.

I kissed him hard back. Napapadaing ako nang simulan niya akong i-angat sa kaniyang braso.

Dumidiin ang halik niya. Ang malambot niyang labi ay sinadya upang idampi sa'kin. Sinisipsip ko ang laman ng labi niya. Damn! Sobrang tamis! Hindi ko alam kung bakit gano'n katamis ang labi niya. Is he eating some sweet foods like honey? I don't know. His lips really sweet.

Hindi magkamayaw ang puso ko sa bawat mapupusok niyang halik. Ang tanging nasa isip ko ay ang labi niyang sobrang pula.

I can't sense myself. Only him and his perfect kisses.