Fire and Affection

Don't really love him

"Iyon ba ang dahilan kaya wala ka kanina?" Tanong ko kay kael.

Hindi ko aakalaing magagawa niya 'yon. He's so firm! Akala ko ay biro lang sa kaniya 'yon. Damn!

Ngumiti siya. "Oo. Actually, denom helped about this kind of courtship. Siya nagsuggest." Aniya.

So kaya pala alam ni denom na absent si kael kanina, huh? Magkasabwat nga naman.

Umayos ako. Kumuha ako ng juice doon. "And you really believed him, huh?"

"Well, he's good at that. I can't lose his ideas." Aniya at natawa. Ako ay nanatiling seryoso.

"Eh bakit dito pa sa —"

"Goodevening Eunice —"

"Oh hello tita!" Agad lumapit si kael kay mama. Lumapit din ako.

"Oh, bakit ka naparito, kael?" Mom asked when she sitted already. Nasa tabi niya si papa.

Few months ago ay napag-alaman ni mama na may gusto ako kay kael dahil sa mga pictures sa phone ko. She asked me about him and I just simply said, my new happiness. She just laughed at me.

"Naparito po ako dahil sa maganda niyong anak." Aniya at pinasadahan ako nang tingin. Dad is looking at me genuinely.

"Ow talaga? Are you courting my girl, kael?" Tanong ni papa. Napa-ayos ng upo si kael.

"Opo tito! Kaya po ako nandito dahil po do'n." Hindi matakas sa labi niya ang pagkagusto sa sinasabi.

Rinig kong tumawa si mama. "So liligawan pala ang anak ko sa kaniyang natitipuhan noon paman, hm.." Lumingon si mama sakin. Nag-iwas ako ng tingin.

Kael chuckled. "Actually, we love each other tita, and tito pero gusto ko po kasing mahingi mismo sa harapan mismo ninyo ang permiso." Nagulat ako sa sinabi niya. What the heck!

Umubo ako para malaman nila na nandito pa'ko. "Kael, I told you about this right?" Aligaga ko. Tipid ko siyang ningitian upang makumbinsi.

Humalakhak lang siya. "Don't worry, Eunice. Settled na'yon. Our marriage will be held next year, right?" Aniya. Kumunot ang noo ko. Ano bang pinagsasabi niya?

Tumayo si papa. "Ows really? Ano bang apelyido mo, kael?" Tanong niya.

"Velarde po tito —"

"Oh great! Your family handling a resort right? Iyong nasa romblon at ibang karatig bayan?" Maligayang tugon ni papa.

"Opo tito. Hindi po kayo nagkamali do'n." Sagot ni kael. Ngayon ay parang ramdam ko na may planong mangyayari.

Lumingon sakin si papa. "Eunice! You need him! Marami siyang ari-arian!" Ani papa. Nilingon ko si mama at kinukumbinse gamit ang mga mata.

"Dad! Diba sabi ko hindi pako handa diyan? Mom knows that. Mom!" Tinawag ko si mama. Ang mata niya ay nanatili kay papa. Si kael ay ngumingiti na ngayon.

"Maybe your dad is right, Eunice. Makakatulong si kael sayo, satin. Malaki ang ma-aambag ng pamilya niya satin —"

"Urgh! Mom! Ayaw ko pa nga diba? Why you and dad can't get that?" Hindi ko mapigilang tumaas ang boses.